Δεν μπορώ άλλο.

Αγαπημένο Ημερολόγιο,

ειλικρινά σου μιλάω, δεν μπορώ άλλο!
Αυτή την στιγμή με πονάει πολύ το στομάχι μου γιατί πάλι έφαγα ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε!

Είχα αποφασίσει να μην ξαναπάρω για ένα διάστημα γλυκά ή μπάρες και να παίρνω σάκχαρα μόνο από τα φρούτα. Κι όμως σήμερα πήρα πάλι και γλυκά και μπάρες και τα χλαπάκιασα κανονικά! Και πρέπει να σου ομολογήσω ότι και χθες αγόρασα μπάρες, αλλά μετά από λίγη ώρα το μετάνιωσα και τις έδωσα σε έναν άστεγο στον δρόμο. Ήμουν περήφανη με τον εαυτό μου!
Όμως σήμερα ξαναγόρασα, και αυτήν την φορά πήγαν όλα κατευθείαν στην στομάχα μου, η οποία εδώ και μέρες έχει σηκώσει λευκή σημαία και αναρωτιέται ως πότε θα της το κάνω αυτό! Δηλαδή ειλικρινά, πότε θα σταματήσει όλο αυτό; Πρέπει να πάθω διάτρηση στομάχου για να βάλω φρένο;

Δεν ξέρω τί μου συμβαίνει. Ίσως ευθύνεται το ότι έχω 2 βδομάδες καθυστέρηση στην περίοδό μου (χωρίς να είμαι έγκυος). Ίσως το κρύο που ήρθε απότομα τις τελευταίες μέρες. Ίσως η τεράστια ανασφάλεια του τί θα κάνω στην ζωή μου. Ίσως η -ακόμα πιο τεράστια- αυτο-απόρριψή μου, την οποία δεν έχω καταφέρει ν' αντιμετωπίσω τόσο καιρό. Ίσως το ότι όσο αδυνάτιζα τον τελευταίο καιρό έβλεπα το πρόσωπό μου ν' ασχημαίνει (υποκειμενική, δική μου άποψη) και δεν μου άρεσα (μία από τις πολλές μορφές της αυτο-απόρριψής μου).
(Άλλες πιθανές αιτίες: ανάδρομος Ερμής, ή κακό μάτι! Τί άλλο να πω! :-P )

Αισθάνομαι σαν να έχω πάρει 10 κιλά. Αύριο ζυγίζομαι και είμαι σίγουρη ότι θα έχω πάρει 3-4 κιλά. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημά μου!
Η κοιλιά μου είναι φουσκωμένη (λογικό - μετά από 10 μέρες υπερφαγικά!). Πριν 2 μέρες πήγα σ' ένα μαγαζί και ένας -πραγματικά ευγενέστατος- κύριος με ρώτησε αν είμαι έγκυος! (Του είπα χαμογελαστά "Ναι" - ντρεπόμουν να του πω "Όχι, απλά τρώω το καταπέτασμα!"-, και μου είπε "Συγχαρητήρια! Θα κάνετε όμορφο μωρό!". :-P ) Κι όμως, ούτε το ότι φαίνομαι σαν έγκυος είναι το πρόβλημά μου!

Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω μπει για τα καλά πάλι στην συναισθηματική υπερφαγία και σ' όλο αυτόν τον εθισμό. Αισθάνομαι σαν ναρκομανής και είμαι σίγουρη ότι το βλέμμα μου μοιάζει πολύ με αυτό που είχα όταν ήμουν 135 κιλά. Δηλαδή ότι δεν είμαι καλά. Δεν έχει σημασία που δεν τρώω ζάχαρη! Η συναισθηματική υπερφαγία είναι διαταραχή, ανεξάρτητα της ποιότητας των τροφών που επιλέγουμε να είναι η εθιστική μας ουσία! (Απλά αν επέλεγα junk food, οργανικά θα ήμουν λίγο πιο χάλια.)

Όπως είδες, όλες αυτές τις μέρες δεν έκανα κάποια ακραία κίνηση, όπως το να μην φάω ή το να τρώω λαχανόσουπες όλη μέρα (με σκοπό ν' "αντισταθμίσω" τις υπερφαγίες των προηγούμενων ημερών). Αυτό θα ήταν μέγα λάθος, γιατί θα αισθανόμουν στέρηση, η οποία θα έφερνε με την σειρά της ακόμα μεγαλύτερα υπερφαγικά! Το άφησα να εξελιχθεί όλο αυτό, χωρίς απαγορεύσεις και μεγάλα λόγια. Και πιστεύω ότι έκανα ό,τι καλύτερο. Θεωρώ ότι είναι προτιμότερο να δω πώς θα προχωρήσει όλο αυτό ελεύθερα, χωρίς καταπίεση και απαγορεύσεις (απλά με συλλογισμό και προσπάθεια συνειδητοποίησης του τί συμβαίνει), κι ας πάρω μερικά κιλά σε όλη αυτήν την διαδικασία. Πιστεύω ότι μετά θα βγω πιο δυνατή! Θα ήταν εύκολο να καταπιέσω τον εαυτό μου, και μπορεί έτσι να μην έπαιρνα κιλά, όμως όλο αυτό θα είχε ημερομηνία λήξης! Αργά ή γρήγορα δεν θα μπορούσα να καταπιεστώ άλλο και -με μαθηματική ακρίβεια- θα έπαιρνα πίσω όλα τα κιλά που έχω χάσει.

Οπότε συνεχίζω κανονικά τις καταγραφές, και ελπίζω ότι όλο αυτό όχι μόνο θα είναι προσωρινό, αλλά θα μου διδάξει και πολλά πράγματα και θα με φέρει ακόμα πιο κοντά στην οριστική μου θεραπεία!

Αυτά. Ευχαριστώ που με άκουσες! Και ευχαριστώ όλους όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές! Ήδη αισθάνομαι καλύτερα!

Να είμαστε όλοι καλά και να μένουμε δυνατοί!

:-)

Υ/Γ: Μήπως το ότι φαίνομαι σαν έγκυος να το χρησιμοποιώ για να μου παραχωρούν θέση να κάθομαι στο λεωφορείο; :-D

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!

Ήρθε η ώρα να σου ομολογήσω τις "αμαρτίες" του Σαββάτου. Ώρες που τα έφαγα δεν θυμάμαι, πάντως έφαγα τα εξής...

1 μεγάλο μπωλ σούπα με κομμάτια κοτόπουλο, καρότο, πράσο και σέλινο.

πολλά δαμάσκηνα αποξηραμένα, πολλά κάσιους, 1 χαρουπολάτα.

αρκετό τυρί gouda, αρκετά δαμάσκηνα αποξηραμένα, 1 ρόδι.

μισό κιλό γιαούρτι, 1,5 κ.σ. μέλι, 6 μπάρες, 2 πορτοκάλια.

μισό κιλό γιαούρτι, 1 κ.σ. μέλι, 5 μπάρες.

Πραγματική και ολοκληρωτική κακοποίηση του στομαχιού μου και άδικο ξόδεμα τόσων χρημάτων (για να τ' αγοράσω όλ' αυτά).
Παρατηρώ το φαινόμενο με ενδιαφέρον και προβληματισμό.

:-|

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014 .

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Καλημέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Την Κυριακή έφαγα...

πρωί -> 2 χούφτες αμύγδαλα, 3 μεγάλα σύκα αποξηραμένα, 1 κομμάτι από το μίγμα αμύγδαλα-αποξηραμένα σύκα, (μετά από λίγη ώρα: ) 3 αχλάδια.

νωρίς το μεσημέρι -> 1 πορτοκάλι.

μεσημέρι -> 1 πιάτο ντομάτα με λίγη πιπεριά, 2 χοιρινές μπριζόλες λεμονάτες με αρκετές ψητές πιπεριές και μουστάρδα.

απόγευμα -> 1 πορτοκάλι, (μετά από λίγη ώρα: ) 3 μπάρες με ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και μέλι.

βράδυ -> 3 σύκα αποξηραμένα, 1 κομμάτι τυρί γραβιέρα, (μετά από λίγη ώρα: ) ακόμα 8 σύκα αποξηραμένα.

αργά το βράδυ -> 5 μπάρες με: αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και μέλι.

Είχα αγοράσει αποξηραμένα σύκα και αρκετές μπάρες, με σκοπό να τα καταναλώσω σε διάστημα ενός μήνα. Και τα έφαγα όλα σήμερα! Τόσο μεγάλο υπερφαγικό και με τόση ποσότητα ζάχαρης (έστω και μη επεξεργασμένης) δεν θυμάμαι να έχω ξανακάνει από τότε που άρχισα μια ποιοτικότερη διατροφή. Συνέχιζα να τρώω μέχρι να τελειώσουν όλα! Λιγώθηκα σε πολύ δυσάρεστο βαθμό και χαλάστηκα, όπως όταν τρώω γλυκό με ζάχαρη.
Οι ενοχές δεν έχουν νόημα. Αποφάσισα να εξακολουθήσω να μην νιώθω ενοχές και να κάνω κάποιες αλλαγές στην διατροφή μου. Κατ' αρχάς δεν θα ξαναγοράσω (για μεγάλο χρονικό διάστημα) έτοιμες μπάρες. Αν θέλω κάτι γλυκό θα το φτιάχνω μόνη μου, ώστε να αφιερώσω κάποιο χρονικό διάστημα στην παρασκευή του και έτσι να συνειδητοποιώ καλύτερα τους λόγους για τους οποίους θέλω γλυκό. Αλλά ακόμα και τα δικά μου χειροποίητα γλυκά, θα κάνω πολλές μέρες να τα ξαναφτιάξω και να τα ξαναφάω. Επίσης, για τις επόμενες μέρες δεν θα ξαναγοράσω αποξηραμένα φρούτα. Η ζάχαρη που θα παίρνω θα είναι μόνο από κανονικά φρούτα και λίγο μέλι.
Καινούρια εβδομάδα ξεκινά σήμερα (Δευτέρα) και ελπίζω να κάνω ένα νέο, υγιεινότερο και πιο ισορροπημένο ξεκίνημα στην διατροφή μου!

Να είμαστε όλοι καλά και να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα!

:-)

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014 .

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο και καλό μήνα!

Ξεκίνησε δυναμικά ο μήνας με υπερφαγικά! :-D

08:00 -> 67 γρ αμύγδαλα ωμά (και μουλιασμένα σε νερό όλη νύχτα) με 1 κ.σ. μέλι και αρκετή κανέλα.

10:00 -> 1 ακτινίδιο.

11:45 -> 1 πιάτο γιαούρτι (πρόβειο, πλήρες), 2 μπάρες (με ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και μέλι - η μία είχε και σοκολάτα με ακατέργαστη ζάχαρη).

15:00 -> τα 2/3 του μπωλ σαλάτα (με μαρούλι, πιπεριά, ντοματίνια, παρμεζάνα, ρόδι και σως μουστάρδα-μέλι-μπαλσάμικο), 4 από τα χοιρινά σουβλάκια (καλαμάκια) της φωτογραφίας.

17:10 -> 3 μανταρίνια, 1 μπάρα (με ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και μέλι), 1 χαρουπολάτα, 1 πιάτο γιαούρτι.

Αυτή τη στιγμή πονάει το στομάχι μου. :-(
Παλαιότερα έκανα υπερφαγικά με κρουασάν και σοκολάτες, τώρα κάνω με μπάρες και χαρουπολάτες! Η ποιότητα βελτιώθηκε, όμως το υπερφαγικό είναι υπερφαγικό ανεξάρτητα από την ποιότητα των τροφών.
Δεν ξέρω τί έχω πάθει αυτές τις μέρες. Μήπως είναι ανάδρομος ο Ερμής; :-p
Δεν μπορώ να βρω την αιτία όλου αυτού. Ευτυχώς τουλάχιστον δεν νιώθω ενοχές!
Μα να με πιάνει κάθε φορά μια μέρα πριν το εβδομαδιαίο ζύγισμα;! Τί γκαντεμιά είναι αυτή;! :-P
Τέλος πάντων!
Να δω τί άλλο θα φάω μέχρι το βράδυ!


18:50 -> 5 σύκα αποξηραμένα.

19:30 -> συνολικά 250 γρ φυστίκια Αιγίνης.

:-\

Να στεναχωρηθώ που έφαγα ό,τι υπήρχε μες στο σπίτι;
Που έφαγα σε μία μέρα ό,τι κανονικά θα έτρωγα σε 3 μέρες;
Ν' απογοητευτώ με τον εαυτό μου;
Να θυμώσω;
Να νιώσω ενοχές;
Να με κατακρίνω;
Να φοβηθώ ότι θα "γυρίσω πίσω";

Αντί για όλ' αυτά, προτίμησα να το διασκεδάσω! Ναι, το διασκέδασα!
Γέλασα με την ψυχή μου! Αν και δεν ήταν, θεώρησα αστείο όλο αυτό που συνέβαινε, δηλαδή το να μην μπορώ να σταματήσω να τρώω. Θυμήθηκα παλαιότερες εποχές...
Από την μία σκεφτόμουν "Ρε, τί κάνεις τώρα;" και αμέσως ερχόταν η απάντηση "Φάε ό,τι θες, μην αγχώνεσαι για τίποτα!".  :-D  Ήταν πραγματικά αστείο όλο αυτό!
Αυτό που δεν ήταν αστείο ήταν ο μεγάλος πόνος στο στομάχι μου και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κακοποίησα τον εαυτό μου με όλη αυτήν την τεράστια ποσότητα τροφής.
Για κάποιον όμως ανεξήγητο λόγο, θεώρησα καλύτερο να το αφήσω να ξεσπάσει όλο αυτό αντί να προσπαθήσω να καταπιέσω την μεγάλη μου θέληση για τροφή και να το διαχειριστώ.
Έκανα καλά; Έκανα κακά; Να πω την αλήθεια δεν ξέρω! Παρατηρώ με προσοχή αυτό που συνέβη και ελπίζω σύντομα να βγάλω πολύτιμα συμπεράσματα.
Αυτό που σίγουρα δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου είναι να νιώσει ενοχές ή να με κατακρίνει!
Από εκεί και πέρα σίγουρα του οφείλω μια συγνώμη για την κακοποίηση που του έκανα.
Αν φοβάμαι μην παχύνω; Ούτε καν! Και 80 να δείξει αύριο η ζυγαριά, δεν θα με απασχολήσει καν! Αυτό που έχει σημασία για μένα τώρα είναι να μπορέσω να καταλάβω τί θέλει να μου διδάξει όλο αυτό.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είμαι πιο κοντά στην οριστική μου θεραπεία (από την συναισθηματική υπερφαγία) από ποτέ!

Να είμαστε όλοι καλά και να μας αγαπάμε!
Να μας αγαπάμε ακόμα και αν μας κάνουμε κακό καμιά φορά!
Θα έρθει σύντομα η ώρα που θ' αφήσουμε όλα τ' αρνητικά πίσω μας και θα θεραπευτούμε οριστικά!

Καληνύχτα!

:-)

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 .

Τ' ομολογώ: έκανα υπερφαγικά.

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Σήμερα είναι η 5η ημέρα που δεν καταγράφω το τί τρώω.
Δυστυχώς τις τελευταίες 3 ημέρες (Τετάρτη, Πέμπτη και σήμερα) τρώω πολύ. Τόσο, που μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι κάνω κανονικά υπερφαγικά επεισόδια. Το μόνο θετικό είναι ότι δεν έχω χαλάσει την ποιότητα αυτών που τρώω. Τρώω ποιοτικά μεν, σε πολύ μεγάλες ποσότητες δε. Και αισθάνομαι φουσκωμένη, σαν να έχω πάρει 3 κιλά σε 3 μέρες!

Γνωρίζω τις αιτίες που με οδηγούν σε αυτήν την λάθος συμπεριφορά. Είναι το γεγονός ότι δεν έχω κάποια δουλειά ή έστω κάποια δραστηριότητα ώστε ν' απασχολούμαι μέσα στην μέρα, και γενικά έχω πολλές ανασφάλειες σχετικά με το τί θα κάνω στην ζωή μου. Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να τα διαχειριστώ όλα αυτά και καταφεύγω σ' αυτό που ξέρω από παλιά: το φαγητό. Ευτυχώς πλέον δεν είναι οι ανθυγιεινές τροφές του παρελθόντος, όμως και η υπερβολικές ποσότητες υγιεινών τροφίμων καταλήγουν να μην είναι υγιεινές.

Μεγάλες ποσότητες φαγητού τρώω εδώ και αρκετούς μήνες. Και έχω την αίσθηση ότι χρονικά αυτή η συμπεριφορά ξεκινάει λίγο μετά που έληξε η σύμβασή μου στην τελευταία δουλειά που εργαζόμουν (πριν μερικούς μήνες δηλαδή). Όσο περνούσε ο καιρός, οι ποσότητες σιγά-σιγά αυξάνονταν. Με βοηθούσε όμως η καταγραφή στο να μην ξεφεύγω υπερβολικά. Αυτές τις μέρες που διέκοψα τις καταγραφές, ξέφυγα τελείως. Ίσως και να ήταν χρήσιμο που σταμάτησα προσωρινά να καταγράφω, γιατί έτσι συνειδητοποίησα πολύ καλύτερα ότι το πρόβλημα της συναισθηματικής υπερφαγίας είναι εδώ και μου χαμογελάει χαιρέκακα, σαν να μου λέει "Εγώ νίκησα τελικά.".

Δεν νίκησε όμως αυτή! Κέρδισε λίγο έδαφος, αλλά τελική νικήτρια θα είμαι εγώ! Τέλος!
Δεν το βάζω κάτω! Το ξέρω ότι θα τα καταφέρω και θα ελευθερωθώ για πάντα από την συναισθηματική υπερφαγία! Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο!
Χρειάζεται μόνο να βρω την προσωρινά χαμένη πίστη στον εαυτό μου και να διαχειριστώ καλύτερα τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Είμαι αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρω!

Θα τα ξαναπούμε σύντομα!

:-)

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Καλημέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Σήμερα ξεπέρασα κάθε φαντασία! Έτρωγα όλη μέρα!
Ευτυχώς μόνο ποιοτικά τρόφιμα, όμως έτρωγα συνέχεια!
Και συγκεκριμένα...

πρωί -> τα 5 από τα 6 αχλάδια της φωτογραφίας (το 1 είχε σκουλήκια!), (μετά από 1 ώρα: ) 50 γρ ηλιόσπορους και κολοκυθόσπορους με 1 κ.γλ. μέλι.

νωρίς το μεσημέρι -> 1 ροδάκινο.

αργά το μεσημέρι -> τα 2/3 της πιατέλας χωριάτικη σαλάτα, τις 3 από τις 4 πιπεριές ψητές, 1 μοσχαρίσια μπριζόλα, λίγο μαρούλι, 1 ντομάτα ψητή.

νωρίς το απόγευμα -> 1 ροδάκινο.

απόγευμα -> 1 γεμάτη χούφτα φυστίκια Βραζιλίας, (1 ώρα μετά: ) σχεδόν 1 πιάτο γιαούρτι πρόβειο, πλήρες, 1 κ.σ. μέλι.

νωρίς το βράδυ -> 1 ροδάκινο.

βράδυ -> 50 γρ ηλιόσποροι, 1 κ.γλ. μέλι.

Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο έφαγα τόσο πολύ και συνεχόμενα μέσα στην μέρα, ήταν το ότι δεν είχα τίποτα το ιδιαίτερο να κάνω όλη μέρα. Δηλαδή μάλλον έτρωγα από βαρεμάρα!
Θα προσπαθήσω λοιπόν να έχω ασχολίες μέσα στην μέρα, ώστε να μην καταφεύγω συνέχεια στο φαγητό.

Να είμαστε όλοι καλά!

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014 .

:-)