Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο και Χρόνια Πολλά!

Σήμερα έφαγα...

πρωί -> 3 μανταρίνια, 1 πιάτο καρύδια με 1 κ.σ. μέλι, 4 αποξηραμένα σύκα, μερικά κομμάτια παστέλι.

μεσημέρι -> το 1/2 του μπωλ ανάμικτη σαλάτα (με: μαρούλι, καρότο, σέλινο, μαϊντανό, λάδι και λεμόνι), 5 μεγάλα κομμάτια αρνί και 2 κομμάτια πατάτα ψητά στον φούρνο, 2 κ.σ. μουστάρδα.

απόγευμα -> 1 κομμάτι παστέλι, 2-3 χούφτες φυστίκια αράπικα, το 1/2 από ένα μεγάλο ρόδι.

από αργά το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ -> 1-2 χούφτες κολοκυθόσπορους, 500 γρ σύκα αποξηραμένα, 2 πιάτα ηλιόσπορους, 3 μήλα.

Σήμερα όλη μέρα ήθελα να τρώω.

Το βράδυ μ' έπιασε μια "λύσσα" και ήθελα να φάω κάτι γλυκό. Ό,τι αποξηραμένα είχα αγοράσει τις προηγούμενες μέρες, τα είχα καταβροχθίσει. Μου πέρασε απ' το μυαλό να πάω ν' αγοράσω κάτι από κάποιο ζαχαροπλαστείο (μόνο αυτά ήταν ανοιχτά σήμερα), αλλά αηδίασα με την σκέψη της ζάχαρης και έτσι μου έφυγε αυτή η σκέψη.

Έψαχνα στα ντουλάπια μήπως βρω τίποτα ξεχασμένο από παλιά. Τελικά βρήκα ένα πακέτο με 500 γρ αποξηραμένα σύκα και 1 πακέτο ψημένους, ανάλατους ηλιόσπορους, τα οποία τα είχα αγοράσει πριν πολλούς μήνες, αλλά δεν είχαν λήξει ακόμα. Τα σύκα αυτά είχαν για συντηρητικό θειώδη άλατα, τα οποία είναι επικίνδυνα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Εδώ και πολλούς μήνες (από τότε που διάβασα γι' αυτές τις ουσίες), προσέχω να μην αγοράζω και να μην τρώω τρόφιμα με αυτά τα συντηρητικά. Όμως σήμερα, με την λύσσα που μ' είχε πιάσει, δεν πτοήθηκα καθόλου απ' την ένδειξη του πακέτου "περιέχει θειώδη" και τα καταβρόχθισα (αφού τα ξέπλυνα με αρκετό νερό πρώτα). Ευτυχώς οι ηλιόσποροι ήταν ακαθάριστοι και μου πήρε πολύ ώρα μέχρι να τους φάω όλους αυτούς. Είναι καλή ιδέα όταν με πιάνει λύσσα να τρώω σποράκια ακαθάριστα, γιατί θα κρατιέμαι για ώρα απασχολημένη και οι θερμίδες που θα παίρνω τελικά δεν θα είναι τόσο πολλές.

Όταν έτρωγα τα μήλα πραγματικά είχα σκάσει, όμως "έπρεπε" να τα φάω κι αυτά.
Τραγική κατάσταση.

Ήμουν πραγματικά σαν ναρκομανής!

Τέλος πάντων! Ένα απ' τα θετικά της ημέρας ήταν ότι συνειδητοποίησα πως μου πέρασε η μικρή αλλεργία που είχα στα καρύδια (έφαγα το πρωί)! Δεν έπαθα τίποτα!

Καλή χρονιά να έχουμε!

:-)

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015 .

Μεταβολή βάρους - εβδομάδα 67η

Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!

Τετάρτη σήμερα, και παρόλο που δεν είχα καμία απολύτως διάθεση ν' ανέβω στην ζυγαριά (εξαιτίας των συνεχόμενων υπερφαγικών εδώ και πάνω από μία βδομάδα), με θάρρος και αποφασιστικότητα το έκανα!
Με έδειξε 75,7 kg από την προηγούμενη Τετάρτη,
δηλαδή +2,5 kg!
Περίμενα ακόμα μεγαλύτερη ένδειξη, αλλά και αυτή που είδα δεν είναι και μικρή...
Πρώτη φορά παίρνω τόσο μεγάλο βάρος μέσα σε μία εβδομάδα!
Είναι λογικό βέβαια, με όλα αυτά που χλαπάκιασα τις προηγούμενες ημέρες!
Και φαντάσου ότι δεν έχουν αρχίσει ακόμα οι γιορτές!
Τέλος πάντων... για κάποιο ανεξήγητο λόγο είμαι αισιόδοξη και λέω να παραμείνω έτσι!
(Θ' αρχίσω ν' ανησυχώ αν δω ξανά το "8" μπροστά... προς το παρόν λέω να χαλαρώσω! :-P )

Να είμαστε όλοι καλά!

:-D

Δεν μπορώ άλλο.
Ο λόγος που πήρα πολλά κιλά...

Δεν μπορώ άλλο.

Αγαπημένο Ημερολόγιο,

ειλικρινά σου μιλάω, δεν μπορώ άλλο!
Αυτή την στιγμή με πονάει πολύ το στομάχι μου γιατί πάλι έφαγα ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε!

Είχα αποφασίσει να μην ξαναπάρω για ένα διάστημα γλυκά ή μπάρες και να παίρνω σάκχαρα μόνο από τα φρούτα. Κι όμως σήμερα πήρα πάλι και γλυκά και μπάρες και τα χλαπάκιασα κανονικά! Και πρέπει να σου ομολογήσω ότι και χθες αγόρασα μπάρες, αλλά μετά από λίγη ώρα το μετάνιωσα και τις έδωσα σε έναν άστεγο στον δρόμο. Ήμουν περήφανη με τον εαυτό μου!
Όμως σήμερα ξαναγόρασα, και αυτήν την φορά πήγαν όλα κατευθείαν στην στομάχα μου, η οποία εδώ και μέρες έχει σηκώσει λευκή σημαία και αναρωτιέται ως πότε θα της το κάνω αυτό! Δηλαδή ειλικρινά, πότε θα σταματήσει όλο αυτό; Πρέπει να πάθω διάτρηση στομάχου για να βάλω φρένο;

Δεν ξέρω τί μου συμβαίνει. Ίσως ευθύνεται το ότι έχω 2 βδομάδες καθυστέρηση στην περίοδό μου (χωρίς να είμαι έγκυος). Ίσως το κρύο που ήρθε απότομα τις τελευταίες μέρες. Ίσως η τεράστια ανασφάλεια του τί θα κάνω στην ζωή μου. Ίσως η -ακόμα πιο τεράστια- αυτο-απόρριψή μου, την οποία δεν έχω καταφέρει ν' αντιμετωπίσω τόσο καιρό. Ίσως το ότι όσο αδυνάτιζα τον τελευταίο καιρό έβλεπα το πρόσωπό μου ν' ασχημαίνει (υποκειμενική, δική μου άποψη) και δεν μου άρεσα (μία από τις πολλές μορφές της αυτο-απόρριψής μου).
(Άλλες πιθανές αιτίες: ανάδρομος Ερμής, ή κακό μάτι! Τί άλλο να πω! :-P )

Αισθάνομαι σαν να έχω πάρει 10 κιλά. Αύριο ζυγίζομαι και είμαι σίγουρη ότι θα έχω πάρει 3-4 κιλά. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημά μου!
Η κοιλιά μου είναι φουσκωμένη (λογικό - μετά από 10 μέρες υπερφαγικά!). Πριν 2 μέρες πήγα σ' ένα μαγαζί και ένας -πραγματικά ευγενέστατος- κύριος με ρώτησε αν είμαι έγκυος! (Του είπα χαμογελαστά "Ναι" - ντρεπόμουν να του πω "Όχι, απλά τρώω το καταπέτασμα!"-, και μου είπε "Συγχαρητήρια! Θα κάνετε όμορφο μωρό!". :-P ) Κι όμως, ούτε το ότι φαίνομαι σαν έγκυος είναι το πρόβλημά μου!

Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω μπει για τα καλά πάλι στην συναισθηματική υπερφαγία και σ' όλο αυτόν τον εθισμό. Αισθάνομαι σαν ναρκομανής και είμαι σίγουρη ότι το βλέμμα μου μοιάζει πολύ με αυτό που είχα όταν ήμουν 135 κιλά. Δηλαδή ότι δεν είμαι καλά. Δεν έχει σημασία που δεν τρώω ζάχαρη! Η συναισθηματική υπερφαγία είναι διαταραχή, ανεξάρτητα της ποιότητας των τροφών που επιλέγουμε να είναι η εθιστική μας ουσία! (Απλά αν επέλεγα junk food, οργανικά θα ήμουν λίγο πιο χάλια.)

Όπως είδες, όλες αυτές τις μέρες δεν έκανα κάποια ακραία κίνηση, όπως το να μην φάω ή το να τρώω λαχανόσουπες όλη μέρα (με σκοπό ν' "αντισταθμίσω" τις υπερφαγίες των προηγούμενων ημερών). Αυτό θα ήταν μέγα λάθος, γιατί θα αισθανόμουν στέρηση, η οποία θα έφερνε με την σειρά της ακόμα μεγαλύτερα υπερφαγικά! Το άφησα να εξελιχθεί όλο αυτό, χωρίς απαγορεύσεις και μεγάλα λόγια. Και πιστεύω ότι έκανα ό,τι καλύτερο. Θεωρώ ότι είναι προτιμότερο να δω πώς θα προχωρήσει όλο αυτό ελεύθερα, χωρίς καταπίεση και απαγορεύσεις (απλά με συλλογισμό και προσπάθεια συνειδητοποίησης του τί συμβαίνει), κι ας πάρω μερικά κιλά σε όλη αυτήν την διαδικασία. Πιστεύω ότι μετά θα βγω πιο δυνατή! Θα ήταν εύκολο να καταπιέσω τον εαυτό μου, και μπορεί έτσι να μην έπαιρνα κιλά, όμως όλο αυτό θα είχε ημερομηνία λήξης! Αργά ή γρήγορα δεν θα μπορούσα να καταπιεστώ άλλο και -με μαθηματική ακρίβεια- θα έπαιρνα πίσω όλα τα κιλά που έχω χάσει.

Οπότε συνεχίζω κανονικά τις καταγραφές, και ελπίζω ότι όλο αυτό όχι μόνο θα είναι προσωρινό, αλλά θα μου διδάξει και πολλά πράγματα και θα με φέρει ακόμα πιο κοντά στην οριστική μου θεραπεία!

Αυτά. Ευχαριστώ που με άκουσες! Και ευχαριστώ όλους όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές! Ήδη αισθάνομαι καλύτερα!

Να είμαστε όλοι καλά και να μένουμε δυνατοί!

:-)

Υ/Γ: Μήπως το ότι φαίνομαι σαν έγκυος να το χρησιμοποιώ για να μου παραχωρούν θέση να κάθομαι στο λεωφορείο; :-D

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!

Ήρθε η ώρα να σου ομολογήσω τις "αμαρτίες" του Σαββάτου. Ώρες που τα έφαγα δεν θυμάμαι, πάντως έφαγα τα εξής...

1 μεγάλο μπωλ σούπα με κομμάτια κοτόπουλο, καρότο, πράσο και σέλινο.

πολλά δαμάσκηνα αποξηραμένα, πολλά κάσιους, 1 χαρουπολάτα.

αρκετό τυρί gouda, αρκετά δαμάσκηνα αποξηραμένα, 1 ρόδι.

μισό κιλό γιαούρτι, 1,5 κ.σ. μέλι, 6 μπάρες, 2 πορτοκάλια.

μισό κιλό γιαούρτι, 1 κ.σ. μέλι, 5 μπάρες.

Πραγματική και ολοκληρωτική κακοποίηση του στομαχιού μου και άδικο ξόδεμα τόσων χρημάτων (για να τ' αγοράσω όλ' αυτά).
Παρατηρώ το φαινόμενο με ενδιαφέρον και προβληματισμό.

:-|

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014 .

Τα υπερφαγικά σταμάτησαν!

Καλημέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!


Από την μία έχω να σου ομολογήσω ότι την Παρασκευή το βράδυ (1-2 ώρες αφότου σου έγραψα) έκανα ένα μεγάλο υπερφαγικό που περιελάμβανε γραβιέρα, ντοματίνια, γιαούρτι με μέλι, παστέλι, χουρμάδες και άπειρους ξηρούς καρπούς. Ήμουν πλήρως συνειδητοποιημένη ότι έκανα υπερφαγικό, αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω (ήταν αυτό το συναίσθημα που μας πιάνει όταν κάνουμε υπερφαγικό). Έφαγα τόσο που με πόνεσε η κοιλιά μου. Επίσης είχα λιγωθεί σε μεγάλο και αρκετά δυσάρεστο βαθμό από το μέλι, το παστέλι και κυρίως τους χουρμάδες. Κατάλαβα ότι αυτό ήταν άκρως αυτο-καταστροφικό και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα του το ξανακάνω!

Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχω ξανακάνει, και κυρίως, δεν μου έχει περάσει καν απ' το μυαλό να ξανακάνω υπερφαγικό! Αισθάνομαι πολύ πιο δυνατή και συνειδητοποιημένη! Αισθάνομαι ότι ίσως αυτό το τριήμερο υπερφαγικών να ήταν πολύ χρήσιμο ώστε να καταλάβω με άμεσο τρόπο ποιά σχέση είχα με την τροφή τους τελευταίους μήνες! Είναι αυτό που λένε και οι ψυχολόγοι: ένα φαινομενικό πισωγύρισμα στην διάρκεια της θεραπείας μας από κάτι, δεν είναι κακό! Ίσα-ίσα, πηγαίνει μπροστά την θεραπεία μας, γιατί μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε πολλά πράγματα και να συνεχίσουμε την πορεία μας προς την οριστική θεραπεία πολύ πιο δυνατοί!

Με αυτό το υπερφαγικό έβγαλα πολύτιμα συμπεράσματα. Όλο αυτό θα μπορούσε αντί για βοηθητικό να ήταν καταστροφικό για μένα... να με έβαζε δηλαδή σε έναν καινούριο κύκλο υπερφαγικών και τελικά να γύριζα τελείως πίσω. Αυτό που με βοήθησε ώστε να λάβω τα χρήσιμα μαθήματα που είχε να μου προσφέρει αυτό το τριήμερο και να μην κάνω πραγματικό πισωγύρισμα, ήταν το γεγονός ότι δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να νιώσει ενοχές! Φυσικά οι ενοχές πήγαν να κάνουν την εμφάνισή τους, όμως... έφαγαν πόρτα!! :-D  Μετά το τέλος του τελευταίου (και μεγάλου) υπερφαγικού έκανα πολλές θετικές σκέψεις, ότι "Καλά έκανα και τα 'φαγα, τα 'φχαριστήθηκα!", "Δεν έκανα πισωγύρισμα, όλο αυτό έχει να μου διδάξει κάτι.", "Ποιά είναι τα χρήσιμα συμπεράσματα που μπορώ να βγάλω από όλο αυτό;", "Δεν θέλω να κάνω ξανά κακό στον εαυτό μου.", και κυρίως, έκανα σκέψεις ότι με αγαπάω πάρα πολύ και ότι όλα θα πάνε καλά!

Αισθάνομαι ότι από το βράδυ της Παρασκευής, και συγκεκριμένα αφού έκανα τις θετικές μου σκέψεις, είμαι πολύ πιο δυνατή και αισιόδοξη! Και όσο περνάνε οι μέρες, νιώθω ότι έχω πιο φυσιολογική σχέση με το φαγητό!

Πιστεύω απόλυτα ότι όλα αυτά που έρχονται στην ζωή μας, όσο δύσκολα κι αν είναι, έρχονται για να μας διδάξουν κάτι. Εμείς επιλέγουμε το αν θα πάρουμε τα πολύτιμα μαθήματα από μια εμπειρία και θα πάμε μπροστά την ζωή μας, ή αν θα κλαίμε την μοίρα μας και θα κάνουμε βήματα πίσω. Είναι 100% δική μας επιλογή!
(Εσύ που διαβάζεις αυτήν την στιγμή αυτή την ανάρτηση, ποιόν δρόμο επιλέγεις;)



Να είμαστε όλοι καλά, να μας αγαπάμε πολύ και να πηγαίνουμε μπροστά τις ζωές μας!

:-)

Τ' ομολογώ: έκανα υπερφαγικά.

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Σήμερα είναι η 5η ημέρα που δεν καταγράφω το τί τρώω.
Δυστυχώς τις τελευταίες 3 ημέρες (Τετάρτη, Πέμπτη και σήμερα) τρώω πολύ. Τόσο, που μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι κάνω κανονικά υπερφαγικά επεισόδια. Το μόνο θετικό είναι ότι δεν έχω χαλάσει την ποιότητα αυτών που τρώω. Τρώω ποιοτικά μεν, σε πολύ μεγάλες ποσότητες δε. Και αισθάνομαι φουσκωμένη, σαν να έχω πάρει 3 κιλά σε 3 μέρες!

Γνωρίζω τις αιτίες που με οδηγούν σε αυτήν την λάθος συμπεριφορά. Είναι το γεγονός ότι δεν έχω κάποια δουλειά ή έστω κάποια δραστηριότητα ώστε ν' απασχολούμαι μέσα στην μέρα, και γενικά έχω πολλές ανασφάλειες σχετικά με το τί θα κάνω στην ζωή μου. Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να τα διαχειριστώ όλα αυτά και καταφεύγω σ' αυτό που ξέρω από παλιά: το φαγητό. Ευτυχώς πλέον δεν είναι οι ανθυγιεινές τροφές του παρελθόντος, όμως και η υπερβολικές ποσότητες υγιεινών τροφίμων καταλήγουν να μην είναι υγιεινές.

Μεγάλες ποσότητες φαγητού τρώω εδώ και αρκετούς μήνες. Και έχω την αίσθηση ότι χρονικά αυτή η συμπεριφορά ξεκινάει λίγο μετά που έληξε η σύμβασή μου στην τελευταία δουλειά που εργαζόμουν (πριν μερικούς μήνες δηλαδή). Όσο περνούσε ο καιρός, οι ποσότητες σιγά-σιγά αυξάνονταν. Με βοηθούσε όμως η καταγραφή στο να μην ξεφεύγω υπερβολικά. Αυτές τις μέρες που διέκοψα τις καταγραφές, ξέφυγα τελείως. Ίσως και να ήταν χρήσιμο που σταμάτησα προσωρινά να καταγράφω, γιατί έτσι συνειδητοποίησα πολύ καλύτερα ότι το πρόβλημα της συναισθηματικής υπερφαγίας είναι εδώ και μου χαμογελάει χαιρέκακα, σαν να μου λέει "Εγώ νίκησα τελικά.".

Δεν νίκησε όμως αυτή! Κέρδισε λίγο έδαφος, αλλά τελική νικήτρια θα είμαι εγώ! Τέλος!
Δεν το βάζω κάτω! Το ξέρω ότι θα τα καταφέρω και θα ελευθερωθώ για πάντα από την συναισθηματική υπερφαγία! Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο!
Χρειάζεται μόνο να βρω την προσωρινά χαμένη πίστη στον εαυτό μου και να διαχειριστώ καλύτερα τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Είμαι αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρω!

Θα τα ξαναπούμε σύντομα!

:-)