Καλημέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!
Την Κυριακή έφαγα...
νωρίς το πρωί -> 2 χούφτες φυστίκια αράπικα, 1 πιάτο γιαούρτι αγελαδινό 2% με 1,5 κ.σ. μέλι.
αργά το πρωί -> 2 κομμάτια τυρί γραβιέρα.
νωρίς το μεσημέρι -> 1 μεγάλο πιάτο χωριάτικη σαλάτα, 1 μεγάλο κομμάτι αρνί βραστό (+ ακόμα 1 μικρό που δεν φωτογράφισα), 2 κομμάτια αρνί ψητό, (μετά από μισή ώρα περίπου: ) 4 μικρά κομμάτια αρνί τσιγαριαστό.
νωρίς το απόγευμα -> 1 πιάτο καρπούζι.
νωρίς το βράδυ -> 3-4 κ.σ. γιαούρτι, 1 κ.γλ. μέλι, 2 χούφτες φυστίκια αράπικα.
αργά το βράδυ -> 1 μπωλάκι γιαούρτι με σιρόπι (από κάποιο γλυκό του κουταλιού), (μετά από 1 ώρα: ) 1 χούφτα φυστίκια αράπικα.
Σήμερα έφαγα πραγματικά πολύ. Τρώω πολύ εδώ και 2-3 μέρες, όμως σήμερα ήταν το αποκορύφωμα! Είχα ανησυχήσει ότι μπορεί να είναι η επανεμφάνιση της συναισθηματικής υπερφαγίας, όμως συνειδητοποίησα ότι σε περίπου 1 εβδομάδα περιμένω τις "ιδιαίτερες" ημέρες του μήνα, και, όπως κάθε φορά, αυξάνεται αρκετά η όρεξή μου. Βέβαια, πέρα από την φυσιολογική αυξημένη όρεξη, σήμερα πιστεύω το παράκανα. Τύψεις δεν έχω, το ευχαριστήθηκα ό,τι έφαγα, αλλά για πολλές ώρες μέσα στην ημέρα ένιωθα δυσφορία από το πολύ φαγητό. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να το κάνω στον εαυτό μου. Γι' αυτό θα προσπαθήσω την επόμενη φορά να φάω πιο φυσιολογικές ποσότητες.
Το μεσημέρι, επειδή είναι μια ιδιαίτερη ημέρα σήμερα, είχαμε πολύ αρνί στο τραπέζι, μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους. Έφαγα αρχικά μια μεγάλη ποσότητα κρέατος (μου αρέσει πολύ το αρνί, ειδικά αυτό, που ήταν από τον παππού μου) με σαλάτα, και σταμάτησα. Για μισή ώρα έκανα κάποιες δουλειές, και μετά ήθελα να φάω και από το αρνί που ήταν τσιγαριαστό. Ντρεπόμουν όμως να το φάω μπροστά σε όλους (είχαμε τραπέζι στο σπίτι) και πήρα το πιάτο που φαίνεται στην φωτογραφία με τα 4 μικρά κομμάτια, και κλείστηκα σ' ένα δωμάτιο να το φάω μόνη μου. Πρώτη φορά το έκανα αυτό στους τόσους μήνες διατροφής! Θυμήθηκα τα παλιά χρόνια που έπαιρνα σοκολάτες και άλλα γλυκά και τα έτρωγα κρυφά, για να μην αρχίσουν πάλι να μου λένε ότι θα πεθάνω απ' το πάχος και άλλα χαριτωμένα! Το ότι έφαγα το παραπάνω αρνί κρυφά, θα μπορούσε να είναι σημάδι συναισθηματικής υπερφαγίας, όμως πιστεύω ότι απλά ήθελα να φάω πολύ αρνί σήμερα, χωρίς να φανώ "ένα μικρό γουρουνάκι" στους φίλους και τους συγγενείς! :-p Βέβαια, δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι, αλλά τέλος πάντων!
Αργά το βράδυ είχαμε πάει σε μια καφετέρια και ήθελα να πάρω κάτι να φάω (είχαν περάσει 3 ώρες από το προηγούμενό μου γεύμα). Παράγγειλα γιαούρτι με μέλι. Αυτό που μου έφεραν ήταν γιαούρτι με σιρόπι από κάποιο γλυκό του κουταλιού (χωρίς να μου πουν ότι δεν είναι μέλι). Αρχικά μου φάνηκε περίεργη η γεύση για μέλι, όμως φαντάστηκα ότι θα είναι κάποιο άλλο είδους μέλι. Περίπου στα μισά του μπωλ συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν σιρόπι από γλυκό του κουταλιού (μάλλον νεράτζι). Παρ' όλ' αυτά συνέχισα να το τρώω μέχρι το τέλος (σκέφτηκα "δεν θα πάθω και τίποτα από λίγο σιρόπι"). Όμως μετά που το έφαγα, δυστυχώς μου άφησε αυτήν την άσχημη αίσθηση που μου αφήνουν όλα τα τρόφιμα που έχουν μέσα ζάχαρη: μια πίκρα στο πίσω μέρος του στόματος. Και αυτή η αίσθηση παρέμεινε γι' αρκετή ώρα, παρόλο που ήπια αρκετό νερό. (Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος που έφαγα τα φυστίκια 1 ώρα μετά, ήταν ότι ήθελα να μου φύγει αυτή η άσχημη αίσθηση.) Απλά επιβεβαιώθηκε γι' ακόμα μια φορά ότι τα τρόφιμα με ζάχαρη δεν ταιριάζουν στον οργανισμό μου. Και όταν μου προσφέρουν σαν κέρασμα κάποιο γλυκό με ζάχαρη (που δεν μπορώ να το κρατήσω για να το δώσω σε κάποιον άλλον), όσο μικρό κι αν είναι αυτό, θα το αρνούμαι χωρίς να νιώσω ενοχές ότι προσβάλλω τον άλλον. Γιατί δεν θέλω να τρώω τρόφιμα που μου χαλάνε την γεύση προκειμένου να ευχαριστήσω κάποιον (οποιονδήποτε) άλλον.
Αυτά! Θα προσπαθήσω τις επόμενες ημέρες να τρώω πιο φυσιολογικές ποσότητες για τον οργανισμό μου.
Να έχουμε όλοι μια υπέροχη εβδομάδα!
:-)
Την Κυριακή έφαγα...
νωρίς το πρωί -> 2 χούφτες φυστίκια αράπικα, 1 πιάτο γιαούρτι αγελαδινό 2% με 1,5 κ.σ. μέλι.
αργά το πρωί -> 2 κομμάτια τυρί γραβιέρα.
νωρίς το μεσημέρι -> 1 μεγάλο πιάτο χωριάτικη σαλάτα, 1 μεγάλο κομμάτι αρνί βραστό (+ ακόμα 1 μικρό που δεν φωτογράφισα), 2 κομμάτια αρνί ψητό, (μετά από μισή ώρα περίπου: ) 4 μικρά κομμάτια αρνί τσιγαριαστό.
νωρίς το απόγευμα -> 1 πιάτο καρπούζι.
νωρίς το βράδυ -> 3-4 κ.σ. γιαούρτι, 1 κ.γλ. μέλι, 2 χούφτες φυστίκια αράπικα.
αργά το βράδυ -> 1 μπωλάκι γιαούρτι με σιρόπι (από κάποιο γλυκό του κουταλιού), (μετά από 1 ώρα: ) 1 χούφτα φυστίκια αράπικα.
Σήμερα έφαγα πραγματικά πολύ. Τρώω πολύ εδώ και 2-3 μέρες, όμως σήμερα ήταν το αποκορύφωμα! Είχα ανησυχήσει ότι μπορεί να είναι η επανεμφάνιση της συναισθηματικής υπερφαγίας, όμως συνειδητοποίησα ότι σε περίπου 1 εβδομάδα περιμένω τις "ιδιαίτερες" ημέρες του μήνα, και, όπως κάθε φορά, αυξάνεται αρκετά η όρεξή μου. Βέβαια, πέρα από την φυσιολογική αυξημένη όρεξη, σήμερα πιστεύω το παράκανα. Τύψεις δεν έχω, το ευχαριστήθηκα ό,τι έφαγα, αλλά για πολλές ώρες μέσα στην ημέρα ένιωθα δυσφορία από το πολύ φαγητό. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να το κάνω στον εαυτό μου. Γι' αυτό θα προσπαθήσω την επόμενη φορά να φάω πιο φυσιολογικές ποσότητες.
Το μεσημέρι, επειδή είναι μια ιδιαίτερη ημέρα σήμερα, είχαμε πολύ αρνί στο τραπέζι, μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους. Έφαγα αρχικά μια μεγάλη ποσότητα κρέατος (μου αρέσει πολύ το αρνί, ειδικά αυτό, που ήταν από τον παππού μου) με σαλάτα, και σταμάτησα. Για μισή ώρα έκανα κάποιες δουλειές, και μετά ήθελα να φάω και από το αρνί που ήταν τσιγαριαστό. Ντρεπόμουν όμως να το φάω μπροστά σε όλους (είχαμε τραπέζι στο σπίτι) και πήρα το πιάτο που φαίνεται στην φωτογραφία με τα 4 μικρά κομμάτια, και κλείστηκα σ' ένα δωμάτιο να το φάω μόνη μου. Πρώτη φορά το έκανα αυτό στους τόσους μήνες διατροφής! Θυμήθηκα τα παλιά χρόνια που έπαιρνα σοκολάτες και άλλα γλυκά και τα έτρωγα κρυφά, για να μην αρχίσουν πάλι να μου λένε ότι θα πεθάνω απ' το πάχος και άλλα χαριτωμένα! Το ότι έφαγα το παραπάνω αρνί κρυφά, θα μπορούσε να είναι σημάδι συναισθηματικής υπερφαγίας, όμως πιστεύω ότι απλά ήθελα να φάω πολύ αρνί σήμερα, χωρίς να φανώ "ένα μικρό γουρουνάκι" στους φίλους και τους συγγενείς! :-p Βέβαια, δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι, αλλά τέλος πάντων!
Αργά το βράδυ είχαμε πάει σε μια καφετέρια και ήθελα να πάρω κάτι να φάω (είχαν περάσει 3 ώρες από το προηγούμενό μου γεύμα). Παράγγειλα γιαούρτι με μέλι. Αυτό που μου έφεραν ήταν γιαούρτι με σιρόπι από κάποιο γλυκό του κουταλιού (χωρίς να μου πουν ότι δεν είναι μέλι). Αρχικά μου φάνηκε περίεργη η γεύση για μέλι, όμως φαντάστηκα ότι θα είναι κάποιο άλλο είδους μέλι. Περίπου στα μισά του μπωλ συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν σιρόπι από γλυκό του κουταλιού (μάλλον νεράτζι). Παρ' όλ' αυτά συνέχισα να το τρώω μέχρι το τέλος (σκέφτηκα "δεν θα πάθω και τίποτα από λίγο σιρόπι"). Όμως μετά που το έφαγα, δυστυχώς μου άφησε αυτήν την άσχημη αίσθηση που μου αφήνουν όλα τα τρόφιμα που έχουν μέσα ζάχαρη: μια πίκρα στο πίσω μέρος του στόματος. Και αυτή η αίσθηση παρέμεινε γι' αρκετή ώρα, παρόλο που ήπια αρκετό νερό. (Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος που έφαγα τα φυστίκια 1 ώρα μετά, ήταν ότι ήθελα να μου φύγει αυτή η άσχημη αίσθηση.) Απλά επιβεβαιώθηκε γι' ακόμα μια φορά ότι τα τρόφιμα με ζάχαρη δεν ταιριάζουν στον οργανισμό μου. Και όταν μου προσφέρουν σαν κέρασμα κάποιο γλυκό με ζάχαρη (που δεν μπορώ να το κρατήσω για να το δώσω σε κάποιον άλλον), όσο μικρό κι αν είναι αυτό, θα το αρνούμαι χωρίς να νιώσω ενοχές ότι προσβάλλω τον άλλον. Γιατί δεν θέλω να τρώω τρόφιμα που μου χαλάνε την γεύση προκειμένου να ευχαριστήσω κάποιον (οποιονδήποτε) άλλον.
Αυτά! Θα προσπαθήσω τις επόμενες ημέρες να τρώω πιο φυσιολογικές ποσότητες για τον οργανισμό μου.
Να έχουμε όλοι μια υπέροχη εβδομάδα!
:-)
πολλή ανάλυση για το τίποτα. ήθελες να φας αρνί που είναι και το αγαπημένο σου. δεν έφαγες δα και 5 κιλά. δύο πιάτα και αυτά όχι γεμάτα. αν αναλογιστείς ποσο τρώμε την ημέρα του πάσχα...εκεί γιατί τρωμε σαν να μην υπάρχει αύριο??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΔιαγραφήΟι αναλύσεις αυτές που κάνω στο Ημερολόγιο (αλλά και στο κεφάλι μου) μ' έχουν βοηθήσει απίστευτα να συνειδητοποιήσω τις ανάγκες και τις λειτουργίες του οργανισμού μου και ν' αντιμετωπίσω μ' επιτυχία την συναισθηματική μου υπερφαγία. Οι αναλύσεις αυτές είναι το πιο απαραίτητο στοιχείο στην πορεία της θεραπείας μου από την υπερφαγία και κατ' επέκταση και την παχυσαρκία. Συνεπώς διαφωνώ με την φράση "πολλή ανάλυση για το τίποτα".
Έχεις δίκιο ότι δεν ξέφυγα υπερβολικά (όπως ξέφευγα πριν κάποια χρόνια), όμως έφαγα τόσο ώστε να με πονέσει το στομάχι μου, και αυτό δεν είναι καλό. Γιατί πάνω απ' όλα χρειάζεται ν' αγαπάμε, να σεβόμαστε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Το να τον φτάνουμε σε σημείο δυσφορίας δεν συνάδει με αυτό.
(Λάβε υπ' όψιν σου ότι δεν είμαι ένας άνθρωπος με πάντα φυσιολογικό βάρος που απλά ξέφυγε μια μέρα. Είμαι ένας άνθρωπος που έκανε χρόνια ολόκληρα συνεχόμενες υπερφαγίες, οι οποίες τον είχαν φτάσει πέρυσι τα 135 κιλά, και τώρα προσπαθεί να ξεφύγει από αυτές. Οπότε μια ημέρα με υπερφαγία -έστω και μικρή- στην πορεία θεραπείας μου από αυτές, είναι κάτι που χρειάζεται να προσέξω και να καταλάβω γιατί έγινε.)
Το ότι τρώμε μέχρι σκασμού την ημέρα του Πάσχα (αλλά και σε άλλες γιορτές) είναι μια συνήθεια που είναι απολύτως λάθος. Θα ήταν πολύ καλύτερο, αυτό που τρώμε την ημέρα του Πάσχα, να το τρώμε μοιρασμένο σε 2-3 μέρες.
:-)
Καλησπερα! 1ον τωρα σε εντοπισα και μου εχεις δωσει δυναμη να ξεκινησω..116 κιλα... 2ον συμφωνω δεν εφαγες δα και τοσο 3ον συγγνωμη αλλα οι συγγενεις που λες μαλλον θα πρεπει ολημερις να σου λενε μπραβο για την μεγαλη απωλεια και οχι να σε χαρακτηριζουν για 3 κομματακια αρνι παραπανω! ...να σε ρωτησω αν επιτρεπεται... γυμναζοσουν μαζι με τη διαιτα?? τα φαγητα τα μαγειρευεις με αρκετο λαδι? Στασα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Στάσα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Σου εύχομαι καλή αρχή και σύντομα να φτάσεις στο φυσιολογικό σου βάρος!
Οι συγγενείς (πλέον) όντως μου λένε συνέχεια μπράβο. Απλά φοβήθηκα ότι αν με δουν να τρώω τόσο αρνί θα σκεφτόντουσαν ότι μπορεί να "ξανακύλησα". Δική μου τελείως η σκέψη αυτή, και πολύ λάθος μάλιστα, απλά έτσι αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή.
Όσον αφορά την γυμναστική, ποτέ δεν μου άρεσαν οι έντονες ασκήσεις (άλλωστε είναι και επικίνδυνες να γίνονται όταν έχουμε πολλά κιλά). Αυτό που έκανα και κάνω ακόμα είναι αρκετό περπάτημα! Με την κάθε ευκαιρία! Επίσης έκανα για 2-3 μήνες βαράκια για τα χέρια (τα οποία σκοπεύω σύντομα να ξαναρχίσω), και τώρα το καλοκαίρι έκανα για ένα διάστημα αρκετό κολύμπι στην θάλασσα. Η βάση όμως της κίνησής μου παραμένει το περπάτημα, το οποίο μ' αρέσει πολύ (όχι σε διάδρομο όμως... προτιμώ έξω στον δρόμο, σε πάρκα, κλπ).
Όσο για τα φαγητά... μέχρι και πριν λίγο καιρό τα έτρωγα κανονικά, με αρκετό μαγειρεμένο λάδι. Πλέον όμως, αφ' ενός επειδή γνωρίζω ότι το μαγειρεμένο λάδι είναι μια άχρηστη και επιβαρυντική για το στομάχι τροφή, και αφετέρου επειδή προτιμώ (πια) τις πιο ήπιες γεύσεις στα φαγητά, όταν μαγειρεύω εγώ δεν βάζω σχεδόν καθόλου λάδι στην αρχή ή κατά την διάρκεια του μαγειρέματος. Το βάζω στο τέλος (οπότε διατηρεί τα θρεπτικά του συστατικά), και βάζω μια μέτρια ποσότητα. Όταν μαγειρεύουν άλλοι, (που βάζουν συνήθως πολύ λάδι και στην αρχή του μαγειρέματος), τρώω κανονικά το φαγητό, απλά το στραγγίζω από το πολύ λάδι (με εξαίρεση κάποιες μέρες με ιδιαίτερα φαγητά, όπως η Κυριακή 30/8).
Ό,τι άλλο θα ήθελες να ρωτήσεις, εδώ είμαι εγώ!
Και πάλι καλή επιτυχία!
Ελένη.
:-)
έχεις δίκαιο!συγγνώμη αν "ακούστηκα" λάθος. δεν ήθελα να σε κατηγορήσω για την ανάλυση που έκανες. ήθελα απλά να σου πώ να μην αγχώνεσαι γιατί δεν έφαγες και τόσο πολύ.πολλά συγχαρητήρια για τον τρόπο σκέψης σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να ζητάς καμία συγνώμη! Εγώ συγνώμη αν ακούστηκα ότι ενοχλήθηκα! Καμία σχέση! Απλά εξήγησα το γιατί κάνω τόση ανάλυση μερικές φορές.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματά σου, γιατί μου δίνουν δύναμη! Είναι σημαντικό, σε στιγμές που αναρωτιέμαι αν έχω ξεφύγει πολύ, να μου λέει κάποιος ότι "όχι, δεν έκανες κάποια υπερβολή". Αποκτώ έτσι μια πιο αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας.
Και ό,τι άλλο θα ήθελες να σχολιάσεις ή να με συμβουλέψεις, θα χαρώ να το ακούσω! Έχω βοηθηθεί πολύ από σχόλια και συμβουλές ανθρώπων, είτε εδώ από το ίντερνετ, είτε από φίλους και συγγενείς.
Να είσαι καλά!
Ελένη.
:-)
διάβασα ο,τι η πρωτείνη καλό θα ήταν να συνοδεύεται, εκτός από σαλάτα, και από άμυλο. προκειμένου να δοθεί χώρος στην τρυπροφάνη( υπεύθυνη για την σεροτονίνη και άρα την αίσθηση κορεσμού)να φτάσει στον εγκέφαλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως αν συνόδευες το γεύμα σου με λίγη πατάτα βραστή πχ, ίσως δεν θα ήθελες δεύτερη μερίδα. ξέρω αποφεύγεις το ψωμί αλλά αν έβρισκες ένα άμυλο που σου ταιριάζει για να συνοδεύεις τέτοια γεύματα; τι γνώμη έχεις επί τούτου;
όχι ο,τι έκανες κ κάποιο έγκλημα. ζηλεύω όταν βλέπω να τρως αρνιά,κατσίκια τόσο συχνά. καλά όταν είδα κ το κουνέλι στιφάδο πρασίνισα από το κακό μου( όντως κ εμένα μου προκαλεί ευωδιαστά αέρια.)χαχαχαχα
μαντάμ
Καλημέρα Μαντάμ σου σου!
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο σ' αυτό που λες! Γι' αυτό και προσπαθώ αρκετές φορές να έχω κάποια πηγή αμύλου με το φαγητό (πχ κολοκύθια και καρότα βραστά, όσπρια κλπ). Απλά κάποιες φορές λόγω συνθηκών δεν μπορώ να το έχω αυτό (πχ αν βαριέμαι να μαγειρέψω ή αν είμαι σε τραπέζι). Θα προσπαθήσω περισσότερο...
Πάντως όντως έχεις δίκιο!
Αρνί τρώω συχνά τους τελευταίους μήνες γιατί μένω στο χωρίο με τον παππού μου αυτό το διάστημα, ο οποίος έχει δικά του (λίγα) αρνιά. Δυστυχώς (ή ευτυχώς, γιατί το έχω παρακάνει λίγο με το κόκκινο κρέας), σε λίγες μέρες που επιστρέφω στην πόλη μου, δεν θα έχω αυτήν την δυνατότητα, και θα επιστρέψω στην παλιά μου διατροφή.
Ελένη.
:-)
πολύ κρίμα. σαν τα αρνιά δεν έχει
Διαγραφήτρυπτοφάνη ήθελα να γράψω
ΑπάντησηΔιαγραφή