Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!
Σήμερις έφαγα...
πρωί -> 2 ακτινίδια, 30 γρ ηλιόσπορους (μουλιασμένους στο νερό για 45'), 3 δαμάσκηνα αποξηραμένα.
αργά το πρωί -> 1 κομμάτι τυρί γκούντα (35 γρ).
αργά το μεσημέρι -> αρκετά μαρουλόφυλλα, 2 ραπανάκια, 3 μικρά καρότα, 1 κόκκινη πιπεριά, 3 μεγάλα κομμάτια κοτόπουλο βραστό (με αρκετό ζουμάκι!).
νωρίς το βράδυ -> 1 πιάτο μαρούλι, 3 κομμάτια κοτόπουλο βραστό (με αρκετό ζουμάκι πάλι!).
Αυτές τις μέρες πραγματικά ευχαριστήθηκα το κοτόπουλο! Και το ζεστό ζουμί στο οποίο βράστηκε (στο οποίο πρόσθεσα και λεμόνι σήμερα) ήταν όλα τα λεφτά! Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί πλέον μπορώ και αισθάνομαι την υπέροχη γεύση του κοτόπουλου, η οποία ικανοποιεί 100% τους γευστικούς μου κάλυκες, χωρίς να χρειάζεται να προσθέτω αλάτι, λάδι ή σάλτσες! Και το ζουμί μου άρεσε τόσο πολύ, που το έφαγα (ήπια) όλο! Όλο το ζουμί της κατσαρόλας! Μέχρι τελευταίας σταγόνας! (Απλά δεν το φωτογράφισα.) :-D
Όσο σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο έτρωγα την κοτόσουπα τα προηγούμενα χρόνια, μου έρχεται να τραβάω τα μαλλιά μου!!! Έβραζε η μαμά μου κοτόπουλο, και στο ζουμί έβραζε ρύζι (γινόταν μια αραιή σούπα). (Εννοείται με λάδι και αλάτι.) Εμένα αυτό το φαγητό μου φαινόταν ξενέρωτο. Τί έκανα λοιπόν; Με μια τρύπια κουτάλα έπαιρνα το ρύζι σκέτο (γιατί το ζουμί το θεωρούσα τελείως άνοστο) και γέμιζα 2 πιάτα. Σ' αυτά προσέθετα κοτόπουλο σε κομματάκια και τυρί φέτα (όσο η παλάμη μου, μπορεί και παραπάνω!). Και για να ολοκληρώσω την... "γκουρμεδιά", πάντα μα πάντα έλουζα τα προαναφερθέντα με άφθονη κέτσαπ! Και εννοείται ψωμί για συνοδευτικό... 2 πιάτα ρύζι δεν ήταν αρκετό άμυλο!! :-P
Oh God! Τα θυμάμαι αυτά και απορώ με τον (τότε) εαυτό μου!
Εκτός απ' το κοτόπουλο, σήμερα ευχαριστήθηκα πολύ και το μαρούλι! Ειδικά η καρδιά του μαρουλιού (την οποία έφαγα το βράδυ) είναι όλα τα λεφτά!
Θυμάσαι που σου είχα πει ότι μπορώ και καταλαβαίνω την ελαφριά γλύκα των αγγουριών; ( http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/10/3-2015.html ) Δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις, πάντως σήμερα μπόρεσα να αισθανθώ και την πολύ πολύ ελαφριά γλύκα του μαρουλιού!! Έχω την αίσθηση ότι οι γευστικοί μου κάλυκες έχουν ανέβει επίπεδο!! :-P
Είμαι πολύ χαρούμενη και ευγνώμων που μπορώ και γεύομαι τις πραγματικές γεύσεις των τροφίμων! Το εύχομαι αυτό και σε εσάς (σε όσους δεν το έχουν κατακτήσει ηδη)!
Καληνύχτα!
:-)
Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014 .
Σήμερις έφαγα...
πρωί -> 2 ακτινίδια, 30 γρ ηλιόσπορους (μουλιασμένους στο νερό για 45'), 3 δαμάσκηνα αποξηραμένα.
αργά το πρωί -> 1 κομμάτι τυρί γκούντα (35 γρ).
αργά το μεσημέρι -> αρκετά μαρουλόφυλλα, 2 ραπανάκια, 3 μικρά καρότα, 1 κόκκινη πιπεριά, 3 μεγάλα κομμάτια κοτόπουλο βραστό (με αρκετό ζουμάκι!).
νωρίς το βράδυ -> 1 πιάτο μαρούλι, 3 κομμάτια κοτόπουλο βραστό (με αρκετό ζουμάκι πάλι!).
Αυτές τις μέρες πραγματικά ευχαριστήθηκα το κοτόπουλο! Και το ζεστό ζουμί στο οποίο βράστηκε (στο οποίο πρόσθεσα και λεμόνι σήμερα) ήταν όλα τα λεφτά! Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί πλέον μπορώ και αισθάνομαι την υπέροχη γεύση του κοτόπουλου, η οποία ικανοποιεί 100% τους γευστικούς μου κάλυκες, χωρίς να χρειάζεται να προσθέτω αλάτι, λάδι ή σάλτσες! Και το ζουμί μου άρεσε τόσο πολύ, που το έφαγα (ήπια) όλο! Όλο το ζουμί της κατσαρόλας! Μέχρι τελευταίας σταγόνας! (Απλά δεν το φωτογράφισα.) :-D
Όσο σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο έτρωγα την κοτόσουπα τα προηγούμενα χρόνια, μου έρχεται να τραβάω τα μαλλιά μου!!! Έβραζε η μαμά μου κοτόπουλο, και στο ζουμί έβραζε ρύζι (γινόταν μια αραιή σούπα). (Εννοείται με λάδι και αλάτι.) Εμένα αυτό το φαγητό μου φαινόταν ξενέρωτο. Τί έκανα λοιπόν; Με μια τρύπια κουτάλα έπαιρνα το ρύζι σκέτο (γιατί το ζουμί το θεωρούσα τελείως άνοστο) και γέμιζα 2 πιάτα. Σ' αυτά προσέθετα κοτόπουλο σε κομματάκια και τυρί φέτα (όσο η παλάμη μου, μπορεί και παραπάνω!). Και για να ολοκληρώσω την... "γκουρμεδιά", πάντα μα πάντα έλουζα τα προαναφερθέντα με άφθονη κέτσαπ! Και εννοείται ψωμί για συνοδευτικό... 2 πιάτα ρύζι δεν ήταν αρκετό άμυλο!! :-P
Oh God! Τα θυμάμαι αυτά και απορώ με τον (τότε) εαυτό μου!
Εκτός απ' το κοτόπουλο, σήμερα ευχαριστήθηκα πολύ και το μαρούλι! Ειδικά η καρδιά του μαρουλιού (την οποία έφαγα το βράδυ) είναι όλα τα λεφτά!
Θυμάσαι που σου είχα πει ότι μπορώ και καταλαβαίνω την ελαφριά γλύκα των αγγουριών; ( http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/10/3-2015.html ) Δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις, πάντως σήμερα μπόρεσα να αισθανθώ και την πολύ πολύ ελαφριά γλύκα του μαρουλιού!! Έχω την αίσθηση ότι οι γευστικοί μου κάλυκες έχουν ανέβει επίπεδο!! :-P
Είμαι πολύ χαρούμενη και ευγνώμων που μπορώ και γεύομαι τις πραγματικές γεύσεις των τροφίμων! Το εύχομαι αυτό και σε εσάς (σε όσους δεν το έχουν κατακτήσει ηδη)!
Καληνύχτα!
:-)
Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου