Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Αυτά που έφαγα σήμερα ήταν...

νωρίς το πρωί -> 1 χούφτα φυστίκια Βραζιλίας, 1 γεμάτη χούφτα φυστίκια αράπικα, 4 δαμάσκηνα αποξηραμένα.


πρωί -> 1 μελεκούνι.


μεσημέρι -> 1 πιάτο βλήτα βραστά, 1 πιάτο κολοκυθάκια βραστά (+ 4 κολοκυθάκια που δεν τα φωτογράφισα), 4 κομμάτια αρνίσιο συκώτι τηγανητό (+2 μικρά κομμάτια που δεν τα φωτογράφισα), 6 δαμάσκηνα αποξηραμένα.





απόγευμα -> 1 γεμάτο πιάτο καρπούζι.


βράδυ -> 1 μικρό πιάτο βλήτα βραστά, 2 αυγά βραστά, 1 καλαμπόκι βραστό.




2 ώρες μετά που έφαγα το πρωινό μου (τα φυστίκια και τα δαμάσκηνα), μου ήρθε επιθυμία για γλυκό και έφαγα το μελεκούνι.
Το μεσημέρι έφαγα αυτά που φωτογράφισα, όμως μετά διαπίστωσα ότι πεινούσα κι άλλο.
Έφαγα λίγο ακόμη φαγητό και ήμουν πλήρως χορτασμένη. Μετά από λίγη ώρα, και ενώ ένιωθα χορτασμένη, μου ήρθε πάλι η επιθυμία για γλυκό, η οποία καλύφθηκε πλήρως με τα 6 δαμάσκηνα που έφαγα.

Πιστεύω ότι η αυξημένη όρεξη  που έχω αυτές τις μέρες, και ειδικά η όρεξη για γλυκό, οφείλεται στην καθυστέρηση που έχω στην περίοδό μου (η οποία ελπίζω να κάνει σύντομα την εμφάνισή της ώστε να σταματήσει η αυξημένη όρεξη και να φύγει η κατακράτηση υγρών που αισθάνομαι ότι έχω τις τελευταίες μέρες).

Το πολύ θετικό και αισιόδοξο όμως που έχω παρατηρήσει αυτό το διάστημα, είναι ότι όταν έχω όρεξη για γλυκό, λιγουρεύομαι ποιοτικές γλυκές τροφές! Δηλαδή μου έρχονται αμέσως στο μυαλό τα δαμάσκηνα τ' αποξηραμένα, οι χουρμάδες, το μελεκούνι, το μέλι με το γιαούρτι, κλπ.! Δεν έχουν περάσει απ' το μυαλό μου ούτε για κλάσματα του δευτερολέπτου τα γλυκά τα επεξεργασμένα του εμπορίου που ήταν η αδυναμία μου παλαιότερα (όταν η συναισθηματική υπερφαγία ήταν για τα καλά στη ζωή μου).
Αυτό το βιώνω τους τελευταίους 1-2 μήνες (όπου και άρχισα να έχω πραγματική αποστροφή στα επεξεργασμένα γλυκά του εμπορίου). Το προηγούμενο διάστημα, (και ειδικά τους πρώτους μήνες της διατροφής), όταν είχα όρεξη για γλυκό, αμέσως μου έρχονταν στο μυαλό τα κλασσικά γλυκά (και ειδικά οι σοκολάτες). Γι' αυτό και τότε έτρωγα πού και πού τέτοια γλυκά (συνήθως όμως μικρές ποσότητες).

Να σημειώσω ότι αυτές τις μέρες, που έχω συνειδητοποιήσει ότι η αυξημένη μου όρεξη οφείλεται σε οργανικές ανάγκες και όχι σε συναισθηματικές, σε καμία περίπτωση δεν φτάνω στο σημείο να πεινάω, να στερούμαι ή να καταπιέζομαι! Όταν θέλω περισσότερο φαγητό, το τρώω μέχρι να χορτάσω. Όταν έχω ανάγκη για γλυκό, τρώω αυτό που πραγματικά θέλω, χωρίς να στερούμαι. Κι αν αυτό καθυστερήσει την απώλεια του βάρους, πραγματικά δεν με νοιάζει καθόλου! Πάνω απ' όλα έρχονται οι πραγματικές ανάγκες του οργανισμού μου, τις οποίες θέλω πάντα να σέβομαι!
Κάποιες στιγμές, (όπως το πρωί που έφαγα το μελεκούνι), πάνε να κάνουν την εμφάνισή τους οι ενοχές, όμως καταφέρνω και τις αποκρούω!

Καληνύχτα!

:-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου