Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σχεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σχεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Ποιό θα είναι το μέλλον της σχέσης μας? :-p

Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!

Όπως σου είχα πει πριν κάποιες μέρες ( Προσωρινή διακοπή καταγραφών... ), ήθελα ν' απομακρυνθούμε για λίγο για να επαναπροσδιορίσουμε την σχέση μας! Έβγαλα πολύτιμα συμπεράσματα τις ημέρες που πέρασαν, και κατέληξα στο εξής: σε θέλω πίσω! Θα με δεχτείς;;; :-D

Αισθάνομαι σαν να έχει ολοκληρωθεί μια πρώτη περίοδος της πορείας μου προς την οριστική μου θεραπεία από την συναισθηματική υπερφαγία. Σ' αυτήν την πρώτη περίοδο κατάφερα πολλά. Κατάφερα ν' απεξαρτηθώ από την ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες, ουσίες άκρως εθιστικές και καταστροφικές για τον οργανισμό μου. Κατάφερα να υιοθετήσω μια διατροφή αποτελούμενη από ποιοτικές και πολύ θρεπτικές τροφές, που μου φτιάχνουν την διάθεση, μου αρέσουν πολύ γευστικά, με γεμίζουν ενέργεια, και με κάνουν να αισθάνομαι υγιής! Κατάφερα όχι μόνο να μην "λιγουρεύομαι" τις παχυντικές, μη-ποιοτικές τροφές, αλλά να νιώθω και πραγματική αποστροφή προς την συντριπτική πλειοψηφία αυτών! Τέλος, κατάφερα να διώξω από πάνω μου πολλά κιλά παραπανίσιου λίπους, κάτι που αποτελεί πραγματικό δώρο υγείας προς τον οργανισμό μου, μου επιτρέπει να κινούμαι με άνεση, μου ανεβάζει πολύ την αυτοπεποίθηση και μου φτιάχνει γενικότερα την διάθεση!

Τώρα πιστεύω ότι ξεκινάει μια καινούρια περίοδος, στην οποία στοχεύω ν΄αποκτήσω πραγματικά υγιή σχέση με το φαγητό. Όταν λέω υγιή σχέση, εννοώ να τρώω όποτε πεινάω οργανικά και όχι όποτε πεινάω συναισθηματικά. Και να τρώω τις ποσότητες που έχει πραγματικά ανάγκη ο οργανισμός μου και όχι μεγαλύτερες. Δηλαδή θέλω να βγάλω από την ζωή μου κάθε ίχνος συναισθηματικής υπερφαγίας και να διαχειρίζομαι τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονται με άλλον τρόπο πέρα από το φαγητό. Είμαι πολύ αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρω!

Όσον αφορά το θέμα του βάρους μου, δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να χάσω κι άλλα κιλά. Τώρα είμαι 75,5 kg. Ο Δείκτης Μάζας Σώματός μου είναι 28,4. Ο πίνακας του ΔΜΣ με χαρακτηρίζει "υπέρβαρη" (και μάλιστα είμαι πιο κοντά στην κατηγορία "παχύσαρκη" απ' ότι στην κατηγορία "φυσιολογική"). Σύμφωνα με τον ΔΜΣ, χρειάζεται να χάσω ακόμα 10 κιλά για να είμαι μέσα στα ανώτερα φυσιολογικά όρια. Ακόμα όμως κι αν δεν λάβουμε υπ' όψιν το γενικό και αόριστο εργαλείο του ΔΜΣ, σύμφωνα με την λιπομέτρηση που έκανα τον προηγούμενο μήνα, χρειάζεται να χάσω τουλάχιστον άλλα 5 κιλά λίπους για να έχει το σώμα μου ένα ποσοστό λίπους που να είναι μέσα στα (θεωρούμενα) φυσιολογικά όρια.

Από την άλλη μεριά, αισθητικά, μου αρέσει το σώμα μου όπως είναι τώρα! Ευτυχώς ποτέ δεν είχα σαν πρότυπα τις αδύνατες γυναίκες, πάντα μου άρεσαν οι γυναίκες με τις καμπύλες τους! Το ξέρω ότι το σώμα μου τώρα χαρακτηρίζεται "τσουπωτό" ( :-p ), όμως μου αρέσει ακριβώς έτσι! Έπειτα, εδώ και λίγο καιρό, έχω αρχίσει να αισθάνομαι τα κόκκαλά μου όταν κάθομαι σε σκληρές καρέκλες ή όταν ξαπλώνω σε κάποιες στάσεις, και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Επίσης, τώρα που μπαίνει ο χειμώνας, κατάλαβα για πρώτη φορά φέτος τί σημαίνει κρυώνω πραγματικά! Όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τόσα στρώματα λίπους, ειλικρινά δεν καταλάβαινα κρύο! Τις περισσότερες μέρες του χειμώνα κυκλοφορούσα στο σπίτι με κοντομάνικα, και σημειωτέον, καλοριφέρ ανάβαμε πολύ σπάνια! Φέτος κρυώνω αρκετά, και ακόμα δεν έχει μπει ο Νοέμβρης καλά-καλά! Τί θα γίνει όταν μπει για τα καλά ο χειμώνας; Αν χάσω κι άλλα κιλά, όλα αυτά που περιγράφω παραπάνω θα γίνουν χειρότερα και δεν το θέλω.

Λαμβάνοντας υπ' όψιν αυτά που περιγράφω παραπάνω, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι θέλω να μείνω στα κιλά που είμαι και να μην χάσω άλλα. Όμως υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας που με βάζει σε δίλημμα: θέλω να κάνω αίτηση σε μια δουλειά που θα μου άρεσε πολύ να κάνω, όμως για να προσληφθεί κάποιος σε αυτήν την δουλειά, χρειάζεται να έχει ΔΜΣ εντός φυσιολογικών ορίων. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται να είμαι κάτω από 66 κιλά (-10 απ' όσα είμαι τώρα). Βέβαια δεν έχω σκοπό να στερηθώ, να καταπιεστώ ή να πεινάσω προκειμένου να φτάσω αυτά τα κιλά. Μένω πιστή στην αρχική δέσμευση που έκανα απέναντι στον εαυτό μου, δηλαδή να μην τον φτάσω στο σημείο να στερηθεί ή να πεινάσει. Πάνω απ' όλα θέλω να έχω φυσιολογική σχέση με το φαγητό και να τρώω τις ποσότητες που έχω ανάγκη οργανικά. Αν, κάνοντας αυτό, καταφέρω να φτάσω 66 κιλά ή και λιγότερο, έχει καλώς. Αν το φυσιολογικό βάρος του οργανισμού μου είναι παραπάνω, θα το δεχτώ με μεγάλη χαρά και θα προσανατολιστώ προς άλλους επαγγελματικούς στόχους!

Από σήμερα, αρχίζω και πάλι τις καταγραφές, καθώς αισθάνομαι ότι χρειάζομαι την βοήθειά σου σ' αυτήν την καινούρια περίοδο που μπαίνω!
Νέος μήνας ξεκινάει σήμερα και κάνω μια νέα αρχή με τους νέους, ανανεωμένους στόχους μου!
Ελπίζω όλα να πάνε καλά! (Βαθιά μέσα μου είμαι σίγουρη γι' αυτό!) ;-)

Να είμαστε όλοι καλά, να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, και να έχουμε έναν υπέροχο Νοέμβρη!

:-)


Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Έχω Υγιή Σχέση με το Φαγητό;

Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!

Εδώ και αρκετό καιρό έχω παρατηρήσει ότι τρώω μεγάλες ποσότητες τροφής.

Στην αρχή θεωρούσα ότι αυτό είναι φυσιολογικό, μιας και για ένα μεγάλο διάστημα ήμουν μες στην κίνηση όλη μέρα και έτσι είχα αυξημένες ενεργειακές ανάγκες. Όμως αυτό συνεχίστηκε και τις ημέρες που ήμουν πιο χαλαρή. Επίσης νόμιζα ότι ευθύνεται η φυσιολογική αυξημένη όρεξη που έχουμε όλες οι γυναίκες κατά την διάρκεια της περιόδου. Αλλά οι ποσότητες δεν μειώνονταν ούτε στο υπόλοιπο διάστημα του μήνα.

Έβαζα να φάω μεγάλες ποσότητες, γιατί θεωρούσα ότι με μικρότερες δεν θα χορτάσω (ερώτηση προς προβληματισμό: δεν θα χορτάσω οργανικά, ή μήπως δεν θα "χορτάσω" συναισθηματικά;). Και πολλές φορές το αποτέλεσμα ήταν να βαρυστομαχιάσω (φαίνεται και στις καταγραφές του Ημερολογίου). Άρα σίγουρα ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν τέτοια ποσότητα τροφής. Και παρ' όλ' αυτά, οι μέρες με υπερβολικές ποσότητες και το επακόλουθο φούσκωμα με δυσφορία, συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Δεν ήταν συνεπώς ένα τυχαίο λάθος που έγινε 2-3 φορές. Είναι κάτι επαναλαμβανόμενο.

Υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι όλη την ώρα το φαγητό, πότε θα είναι το επόμενο γεύμα μου και από τί θ' αποτελείται. Λες και η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το φαγητό! Αυτό το διάτημα (δυστυχώς) δεν έχω δουλειά αλλά ούτε και ιδιαίτερες δραστηριότητες μέσα στην εβδομάδα και έτσι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Όμως αυτό δεν δικαιολογεί την συνεχόμενη ενασχόλησή μου με την τροφή. (Και να πεις ότι ήμουν καμιά σεφ, θα ήταν παραγωγικό να σκέφτομαι συνέχεια το φαγητό! Όμως απέχω έτη φωτός από αυτό το επάγγελμα! :-p )

Έχω παρατηρήσει επίσης, ότι τις περισσότερες φορές τρώω λαίμαργα, λες και παραμονεύει κάποιος να μου φάει το φαγητό! Και αν φάει κάποιος απ' το πιάτο μου εκνευρίζομαι. Σαν να έχω κτητική σχέση με το φαγητό που είναι στο πιάτο μου! (Και να σημειώσω ότι σαν άνθρωπος γενικότερα δεν είμαι καθόλου τσιγκούνα!) Το σημαντικότερο που έχω παρατηρήσει, και είναι αυτό το οποίο με έχει προβληματίσει περισσότερο, είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν ευχαριστιέμαι πραγματικά το φαγητό που τρώω. Μου αρέσουν πολύ οι γεύσεις και μου φτιάχνουν την διάθεση οι τροφές που τρώω (όπως έχω περιγράψει κατά καιρούς και στο Ημερολόγιο), όμως δεν  ε υ χ α ρ ι σ τ ι έ μ α ι  το φαγητό. (Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψω με λέξεις.)

Όλα αυτά που καταγράφω παραπάνω τα συνειδητοποίησα ολοκληρωμένα αυτές τις μέρες (με βοήθησε πολύ και μια κουβέντα που έκανα με ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο). Είχα κάποιες υποψίες εδώ και λίγους μήνες ότι η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι και τόσο φυσιολογική, όμως αυτές τις μέρες "είδα" όλη την εικόνα (όπως συμβαίνει στους ανθρώπους μετά από κάποιο διάστημα που κάνουν ψυχοθεραπεία).

Δεν έχω υγιή σχέση με το φαγητό.
Ναι, άλλαξα τελείως την ποιότητα της διατροφής μου. Από άκρως επικίνδυνες σκουπιδο-τροφές, τώρα τρώω ποιοτικές και πολύ θρεπτικές τροφές! Αυτό είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα για το οποίο είμαι πραγματικά υπερήφανη! (Και ίσως είναι και ο λόγος που με τις ποσότητες που τρώω δεν παίρνω κιλά.)
Όμως η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι υγιής. Όλα τα χαρακτηριστικά της διατροφικής μου συμπεριφοράς που ανέλυσα παραπάνω τα είχα και όταν έκανα παλαιότερα υπερφαγικά επεισόδια με σκουπιδο-τροφές και ήμουν για τα καλά μέσα στην συναισθηματική υπερφαγία.

Με δυο λόγια, το να βελτιώσουμε την ποιότητα της διατροφής μας και να χάσουμε τα παραπανίσια μας κιλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και ευλογημένο. Όμως αυτό δεν λύνει πάντα το πρόβλημα της συναισθηματικής υπερφαγίας και της όποιας διατροφικής διαταραχής μπορεί να έχουμε. Όπως λέω πάντα, το πρόβλημα είναι βαθύτερο και εκεί χρειάζεται να στοχεύσουμε.

Και είναι απολύτως εφικτό το ν' απαλλαγούμε για πάντα από την διατροφική μας διαταραχή! Αυτό το πιστεύω ακράδαντα! Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να κάνουμε δουλειά μαζί του ώστε να φτάσουμε στην πηγή του προβλήματος και να την λύσουμε!

Νόμιζα ότι είχα απαλλαγεί από την συναισθηματική υπερφαγία. Τελικά συνειδητοποιώ ότι χρειάζεται κι άλλη δουλειά με τον εαυτό μου... να ψάξω βαθύτερα. Είμαι όμως πολύ αισιόδοξη! Πιστεύω ότι σύντομα θα λύσω το πρόβλημα που μου γεννά την διατροφική μου διαταραχή και θ' αποκτήσω απολύτως υγιή σχέση με το φαγητό που θα κρατήσει για πάντα!

Προχωράω ακάθεκτη λοιπόν!


Ο λόγος που πήρα πολλά κιλά... http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html


:-)