Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Αυτά που έφαγα σήμερα ήταν...

πρωί -> 30 γρ ηλιόσπορους (μουλιασμένους σε νερό για 6 ώρες), 6 δαμάσκηνα αποξηραμένα, (μετά από μισή ώρα: ) 2 αυγά βραστά.



νωρίς το μεσημέρι -> 1 μεγάλο, ώριμο μήλο.


αργά το μεσημέρι -> μισό μαρούλι, 1 μεγάλη κόκκινη πιπεριά, 5 κομμάτια αρνί κοκκινιστό.




βράδυ -> 1 μικρό ρόδι.


αργά το βράδυ -> 1 πιάτο φουντούκια και χουρμάδες (στο μούλτι), 1 πιάτο γιαούρτι.




Διατροφικά η μέρα σήμερα ήταν ιδιαίτερη!

Το μεσημέρι έβαλα αρχικά 3 κομμάτια αρνί, όμως ήταν τόσο θεϊκά νόστιμο, που μετά από λίγο έβαλα ακόμα 2! Το ξέρω ότι αυτό έρχεται λίγο σε αντίθεση με τον στόχο που έχω βάλει αυτό το διάστημα (να τρώω φυσιολογικές ποσότητες), όμως δεν το μετανιώνω καθόλου! Ήταν μια συνειδητή επιλογή, χωρίς ενοχές.

Θυμάσαι που σου είχα πει ότι η ροδίτσα μου, μου ετοιμάζει ροδάκια; Το βράδυ έφαγα το πρώτο κανονικό ρόδι που έκανε η ροδίτσα μου! (Την φυτέψαμε πριν 2-3 χρόνια.) Ήταν μια στιγμή συγκίνησης! Από την χαρά μου που το είδα έτσι μεγάλο, μάλλον το έκοψα νωρίς, επειδή ήταν λίγο ξινούλικο. Όμως το ευχαριστήθηκα πολύ! Το πρώτο ρόδι παραγωγής μου! :-D

2 ώρες μετά που έφαγα το ρόδι, μου ήρθε η φαεινή ιδέα να φτιάξω ένα υγιεινό γλυκό με φουντούκια, χουρμάδες και αβοκάντο. Ενώ είχα αλέσει τα φουντούκια και τους χουρμάδες, πάω να κόψω το αβοκάντο για να το βάλω κι αυτό μέσα, και συνειδητοποιώ ότι είναι ακόμα άγουρο! Μάλιστα το δοκίμασα και είδα ότι έχει μια δυσάρεστα πικρή γεύση (η οποία δεν έφευγε για πολλή ώρα). (Τί τις θέλω τις μαγειρικές, αφού δεν το 'χω! Πόσες αποτυχίες πρέπει να βιώσω για να πάρω την σωστή απόφαση: ν' αφήσω την ποδιά στον πάγκο; :-p ) Τέλος πάντων, μου έμεινε το μίγμα φουντουκιών-χουρμάδων (που είχε και νερό) και είπα να το δοκιμάσω. Το δοκίμασα, δεν μου πολυάρεσε. Το ξαναδοκίμασα, μπας και έκανα λάθος στην πρώτη κρίση μου, αλλά και πάλι το ίδιο. Μην τα πολυλογώ, κατέληξα να φάω όλη αυτήν την μεγάλη ποσότητα, και νομίζω ότι καθώς το έτρωγα, είχα μια βασική σκέψη: "κρίμα τόσα υλικά να πάνε χαμένα... πολύ κρίμα...". Φοβάμαι ότι ο κύριος λόγος που έφαγα τόσο, ήταν γιατί λυπόμουν να πετάξω το μίγμα στα σκουπίδια. Εντάξει, είναι όντως κρίμα να πάνε χαμένα τα υλικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει το στομάχι μας να γίνει σκουπιδοτενεκές. Θεωρώ ότι ήταν λάθος που έφαγα τόση ποσότητα, όχι μόνο επειδή δεν μου άρεσε καθόλου αυτό που έφαγα, αλλά και επειδή και τα φουντούκια και οι χουρμάδες είναι τροφές που δίνουν πολλή ενέργεια, κάτι που σίγουρα δεν χρειαζόμουν στις 11 το βράδυ! Τέλος πάντων όμως, οι ενοχές δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Μαθαίνω αυτά που έχει να μου διδάξει όλο αυτό και προχωρώ παρακάτω πιο δυνατή και συνειδητοποιημένη!

Να είμαστε όλοι καλά και να έχουμε μια υπέροχη Κυριακή αύριο!

Καληνύχτα!

:-)

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014 .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου