Γεια σου πολυ-αγαπημένο Ημερολόγιο!
Σήμερα μου την βάρεσε και είπα να σταματήσω τις καταγραφές!
Ίσως επειδή αισθάνομαι ότι δεν χρειάζεται να επικεντρωθώ πλέον σ' αυτά που τρώω, αλλά σ' αυτά που αισθάνομαι. Δύσκολο, αλλά απολύτως απαραίτητο για την οριστική μου θεραπεία από την συναισθηματική υπερφαγία.
Την ποιοτική διατροφή την κατέκτησα! Αυτό το θεωρώ ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα της ζωής μου, μιας και απ' όταν γεννήθηκα έμαθα να τρώω σκουπιδο-τροφές και ήμουν απολύτως εθισμένη σ' αυτές. Κι όμως, ξέφυγα από αυτές τελείως! Σε τέτοιο βαθμό που μου προκαλεί αποστροφή και μόνο η σκέψη ότι μπορεί να τις ξαναφάω!
Τρώω ποιοτικές τροφές λοιπόν πια. Όμως το τελευταίο διάστημα όπως βλέπεις (και όπως σου έχω ξαναναφέρει) χρησιμοποιώ αυτές τις ποιοτικές τροφές για να κάνω υπερφαγικά επεισόδια! Δεν παίζουν ρόλο οι τροφές λοιπόν στην διατροφική διαταραχή. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Και πιστεύω ότι το ν' αφιερώνω χρόνο και ενέργεια στο να σκεφτώ τί θα φάω, να το φωτογραφίσω και να το καταγράψω, (όσο και αν με βοήθησε όλο αυτό στο προηγούμενο διάστημα), τώρα μ' αποπροσανατολίζει από τον πραγματικό στόχο: να βρω επιτέλους τί στο καλό μου γεννά όλη αυτήν την τάση και να το αλλάξω!
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που αποφασίζω τώρα να σταματήσω τις καταγραφές. Αν θεωρήσω κάποια στιγμή αργότερα ότι θα με βοηθήσει να τις ξαναρχίσω, θα το κάνω. Προς το παρόν, αυτό που σίγουρα θα συνεχίσω είναι οι εβδομαδιαίες καταγραφές του βάρους μου. Επίσης, αν αισθανθώ την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σου τα συναισθήματά μου αυτό το διάστημα ή κάποια ιδιαίτερη παρατήρηση όσον αφορά τις διακυμάνσεις στην διατροφική μου συμπεριφορά, κι αυτό θα το κάνω.
Κατά τ' άλλα, θέλω να ξέρετε όλοι εσείς οι υπέροχοι άνθρωποι που μπαίνετε στο ημερολόγιο, ότι θα είμαι πάντα εδώ για εσάς! Αν θέλετε να με ρωτήσετε κάτι ή να με συμβουλεύσετε, θα χαρώ πάρα πολύ να επικοινωνήσουμε είτε εδώ, είτε στο fb ( https://www.facebook.com/imerologio1diatrofis/ )!
Να είμαστε όλοι καλά!
:-)
Σήμερα μου την βάρεσε και είπα να σταματήσω τις καταγραφές!
Ίσως επειδή αισθάνομαι ότι δεν χρειάζεται να επικεντρωθώ πλέον σ' αυτά που τρώω, αλλά σ' αυτά που αισθάνομαι. Δύσκολο, αλλά απολύτως απαραίτητο για την οριστική μου θεραπεία από την συναισθηματική υπερφαγία.
Την ποιοτική διατροφή την κατέκτησα! Αυτό το θεωρώ ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα της ζωής μου, μιας και απ' όταν γεννήθηκα έμαθα να τρώω σκουπιδο-τροφές και ήμουν απολύτως εθισμένη σ' αυτές. Κι όμως, ξέφυγα από αυτές τελείως! Σε τέτοιο βαθμό που μου προκαλεί αποστροφή και μόνο η σκέψη ότι μπορεί να τις ξαναφάω!
Τρώω ποιοτικές τροφές λοιπόν πια. Όμως το τελευταίο διάστημα όπως βλέπεις (και όπως σου έχω ξαναναφέρει) χρησιμοποιώ αυτές τις ποιοτικές τροφές για να κάνω υπερφαγικά επεισόδια! Δεν παίζουν ρόλο οι τροφές λοιπόν στην διατροφική διαταραχή. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Και πιστεύω ότι το ν' αφιερώνω χρόνο και ενέργεια στο να σκεφτώ τί θα φάω, να το φωτογραφίσω και να το καταγράψω, (όσο και αν με βοήθησε όλο αυτό στο προηγούμενο διάστημα), τώρα μ' αποπροσανατολίζει από τον πραγματικό στόχο: να βρω επιτέλους τί στο καλό μου γεννά όλη αυτήν την τάση και να το αλλάξω!
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που αποφασίζω τώρα να σταματήσω τις καταγραφές. Αν θεωρήσω κάποια στιγμή αργότερα ότι θα με βοηθήσει να τις ξαναρχίσω, θα το κάνω. Προς το παρόν, αυτό που σίγουρα θα συνεχίσω είναι οι εβδομαδιαίες καταγραφές του βάρους μου. Επίσης, αν αισθανθώ την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σου τα συναισθήματά μου αυτό το διάστημα ή κάποια ιδιαίτερη παρατήρηση όσον αφορά τις διακυμάνσεις στην διατροφική μου συμπεριφορά, κι αυτό θα το κάνω.
Κατά τ' άλλα, θέλω να ξέρετε όλοι εσείς οι υπέροχοι άνθρωποι που μπαίνετε στο ημερολόγιο, ότι θα είμαι πάντα εδώ για εσάς! Αν θέλετε να με ρωτήσετε κάτι ή να με συμβουλεύσετε, θα χαρώ πάρα πολύ να επικοινωνήσουμε είτε εδώ, είτε στο fb ( https://www.facebook.com/imerologio1diatrofis/ )!
Να είμαστε όλοι καλά!
:-)
Συμφωνώ απολύτως. Ακομα μια φορα αποδυκνυεις οτι εσυ κρατάς τα Ινια και ξερεις πολυ καλα τι πρεπει να κανεις. Εχεις πολυ δυνατό ένστικτο που σε οδηγεί. Ολοι μας έχουμε , αλλα δεν το ακούμε. Θα μου λείψει η καθημερινότητα μαζι σου, θα ειμαι εδω να μάθω νεα σου. Πολλα φιλια, εχεις ολα τα εφόδια να τα καταφέρεις.<3
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Εβελίνα μου! Μου δίνεις δύναμη!
ΔιαγραφήΑυτή την στιγμή δεν είμαι και πολύ σίγουρη πού οδηγούμαι, αλλά παραμένω αισιόδοξη!
Να είσαι καλά!
:-)
μαντζουρανα, μη σε παρουν απο κατω λιγα κιλα. Μη γυρισεις πισω. Αλλα παλι οπως νιωθεις να κανεις. Εσυ ξερεις το καλο σου και τον εαυτο σου. Οσο κι αν σε συμπαθησα δεν μπορω και κανεις δεν μπορει να καθορισει την ζωη σου. Στο eating disorders, φιλοι φευγουν, χανονται, επιστρεφουν, οπως αισθανονται καθε φορα και ειναι παντα καλοδεχουμενοι. Το ημερολογιο σου και εμεις σε περιμενουμε. Νασαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ηρώ μου!
ΔιαγραφήΔεν "με πήραν από κάτω" τα κιλά που πήρα.
Απλά αισθάνομαι ότι η καταγραφή του τί τρώω δεν με βοηθάει ιδιαίτερα πια. Δεν θα χαθώ! Ποιός είπε κάτι τέτοιο;
Σ' ευχαριστώ που με σκέφτεσαι!
Να είσαι καλά!
:-)
"Δεν παίζουν ρόλο οι τροφές λοιπόν στην διατροφική διαταραχή"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να είναι έτσι !
Αλλά γιατί όταν αδυνάτιζες δεν είχες υπερφαγικά στην σειρά αλλά ήταν εξαιρετικά σπάνια ;
Επίσης, είσαι απόλυτα βέβαια ότι...
η παντελής έλλειψη ποικιλίας
οι πρωϊνές και μεσημεριανές "νηστείες"
και η κατά συρροή λήψη υδατανθράκων ταχείας απορρόφησης 24/7
δεν αποτελούν καλό "προσάναμμα" για τα υπερφαγικά σου ;
Tassos67
Καλησπέρα Τάσο!
ΔιαγραφήΌλα αυτά που γράφεις τα διαβάζω προσεκτικά και τα λαμβάνω υπ' όψιν μου.
Όμως έχω πολλά σημάδια που δείχνουν ότι το θέμα είναι κυρίως συναισθηματικής φύσης. Όπως το ότι συνεχίζω να τρώω ακόμα κι αν έχω σκάσει και νιώθω δυσφορία.
Ίσως δεν έκανα παλαιότερα υπερφαγικά επειδή είχα "προγραμματίσει" ασυνείδητα τον εαυτό μου ν' αδυνατίσει. Τώρα προφανώς αφέθηκα, θεωρώντας ότι έχω φτάσει σε ένα φυσιολογικό βάρος. Το θέμα δεν είναι ότι αφέθηκα... το θέμα είναι το γιατί ενώ αφέθηκα, επανήλθε η συναισθηματική υπερφαγία. Νόμιζα ότι είχα ξεμπερδέψει μ' αυτήν. Δεν έχει νόημα να ξαναμπώ σε φάση "αδυνατίζω", ακόμα κι αν το χρειάζομαι, γιατί αυτό που θέλω είναι ν' απαλλαγώ μια για πάντα από την συναισθηματική υπερφαγία. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν είμαι "αφημένη" διατροφικά, αλλά συνειδητοποιημένη συναισθηματικά. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω.
Λες όλες αυτές οι σκέψεις να είναι μάταιες και να μην υπάρχει γιατρειά όσον αφορά την συναισθηματική υπερφαγία; Αυτό θα το ανακαλύψω τους μήνες που θ' ακολουθήσουν. Κι ας πάρω μερικά κιλά στην διαδικασία αυτή. Πιστεύω αξίζει τον κόπο και το ρίσκο. Γιατί εγώ αναζητάω 100% θεραπεία, όχι "demi" καταστάσεις. Αν τελικά δεν υπάρχει αυτό που αναζητώ, θα δεχτώ την ήττα μου και θα μπω και πάλι σε mode "αδυνατίζω" για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Θα δούμε τί θα συμβεί τελικά. Πάντως είμαι πολύ αισιόδοξη!
Οι διατροφικές σου συμβουλές λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψιν, γιατί σίγουρα η ισορροπία στην διατροφή βοηθάει να δούμε πιο καθαρά τα πραγματικά συμπτώματα της συναισθηματικής υπερφαγίας. Απλά έχω μια μικρή δυσκολία στο να προσαρμόσω κατάλληλα την διατροφή μου.
Να είσαι καλά!
:-)
Θαυμαζω που μπορεις κ τα επικοινωνεις...μπορεις κ κανεις λογια αυτο που νιωθουμε...
ΔιαγραφήElisavet