Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!
Εδώ και αρκετό καιρό έχω παρατηρήσει ότι τρώω μεγάλες ποσότητες τροφής.
Στην αρχή θεωρούσα ότι αυτό είναι φυσιολογικό, μιας και για ένα μεγάλο διάστημα ήμουν μες στην κίνηση όλη μέρα και έτσι είχα αυξημένες ενεργειακές ανάγκες. Όμως αυτό συνεχίστηκε και τις ημέρες που ήμουν πιο χαλαρή. Επίσης νόμιζα ότι ευθύνεται η φυσιολογική αυξημένη όρεξη που έχουμε όλες οι γυναίκες κατά την διάρκεια της περιόδου. Αλλά οι ποσότητες δεν μειώνονταν ούτε στο υπόλοιπο διάστημα του μήνα.
Έβαζα να φάω μεγάλες ποσότητες, γιατί θεωρούσα ότι με μικρότερες δεν θα χορτάσω (ερώτηση προς προβληματισμό: δεν θα χορτάσω οργανικά, ή μήπως δεν θα "χορτάσω" συναισθηματικά;). Και πολλές φορές το αποτέλεσμα ήταν να βαρυστομαχιάσω (φαίνεται και στις καταγραφές του Ημερολογίου). Άρα σίγουρα ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν τέτοια ποσότητα τροφής. Και παρ' όλ' αυτά, οι μέρες με υπερβολικές ποσότητες και το επακόλουθο φούσκωμα με δυσφορία, συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Δεν ήταν συνεπώς ένα τυχαίο λάθος που έγινε 2-3 φορές. Είναι κάτι επαναλαμβανόμενο.
Υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι όλη την ώρα το φαγητό, πότε θα είναι το επόμενο γεύμα μου και από τί θ' αποτελείται. Λες και η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το φαγητό! Αυτό το διάτημα (δυστυχώς) δεν έχω δουλειά αλλά ούτε και ιδιαίτερες δραστηριότητες μέσα στην εβδομάδα και έτσι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Όμως αυτό δεν δικαιολογεί την συνεχόμενη ενασχόλησή μου με την τροφή. (Και να πεις ότι ήμουν καμιά σεφ, θα ήταν παραγωγικό να σκέφτομαι συνέχεια το φαγητό! Όμως απέχω έτη φωτός από αυτό το επάγγελμα! :-p )
Έχω παρατηρήσει επίσης, ότι τις περισσότερες φορές τρώω λαίμαργα, λες και παραμονεύει κάποιος να μου φάει το φαγητό! Και αν φάει κάποιος απ' το πιάτο μου εκνευρίζομαι. Σαν να έχω κτητική σχέση με το φαγητό που είναι στο πιάτο μου! (Και να σημειώσω ότι σαν άνθρωπος γενικότερα δεν είμαι καθόλου τσιγκούνα!) Το σημαντικότερο που έχω παρατηρήσει, και είναι αυτό το οποίο με έχει προβληματίσει περισσότερο, είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν ευχαριστιέμαι πραγματικά το φαγητό που τρώω. Μου αρέσουν πολύ οι γεύσεις και μου φτιάχνουν την διάθεση οι τροφές που τρώω (όπως έχω περιγράψει κατά καιρούς και στο Ημερολόγιο), όμως δεν ε υ χ α ρ ι σ τ ι έ μ α ι το φαγητό. (Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψω με λέξεις.)
Όλα αυτά που καταγράφω παραπάνω τα συνειδητοποίησα ολοκληρωμένα αυτές τις μέρες (με βοήθησε πολύ και μια κουβέντα που έκανα με ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο). Είχα κάποιες υποψίες εδώ και λίγους μήνες ότι η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι και τόσο φυσιολογική, όμως αυτές τις μέρες "είδα" όλη την εικόνα (όπως συμβαίνει στους ανθρώπους μετά από κάποιο διάστημα που κάνουν ψυχοθεραπεία).
Δεν έχω υγιή σχέση με το φαγητό.
Ναι, άλλαξα τελείως την ποιότητα της διατροφής μου. Από άκρως επικίνδυνες σκουπιδο-τροφές, τώρα τρώω ποιοτικές και πολύ θρεπτικές τροφές! Αυτό είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα για το οποίο είμαι πραγματικά υπερήφανη! (Και ίσως είναι και ο λόγος που με τις ποσότητες που τρώω δεν παίρνω κιλά.)
Όμως η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι υγιής. Όλα τα χαρακτηριστικά της διατροφικής μου συμπεριφοράς που ανέλυσα παραπάνω τα είχα και όταν έκανα παλαιότερα υπερφαγικά επεισόδια με σκουπιδο-τροφές και ήμουν για τα καλά μέσα στην συναισθηματική υπερφαγία.
Με δυο λόγια, το να βελτιώσουμε την ποιότητα της διατροφής μας και να χάσουμε τα παραπανίσια μας κιλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και ευλογημένο. Όμως αυτό δεν λύνει πάντα το πρόβλημα της συναισθηματικής υπερφαγίας και της όποιας διατροφικής διαταραχής μπορεί να έχουμε. Όπως λέω πάντα, το πρόβλημα είναι βαθύτερο και εκεί χρειάζεται να στοχεύσουμε.
Και είναι απολύτως εφικτό το ν' απαλλαγούμε για πάντα από την διατροφική μας διαταραχή! Αυτό το πιστεύω ακράδαντα! Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να κάνουμε δουλειά μαζί του ώστε να φτάσουμε στην πηγή του προβλήματος και να την λύσουμε!
Νόμιζα ότι είχα απαλλαγεί από την συναισθηματική υπερφαγία. Τελικά συνειδητοποιώ ότι χρειάζεται κι άλλη δουλειά με τον εαυτό μου... να ψάξω βαθύτερα. Είμαι όμως πολύ αισιόδοξη! Πιστεύω ότι σύντομα θα λύσω το πρόβλημα που μου γεννά την διατροφική μου διαταραχή και θ' αποκτήσω απολύτως υγιή σχέση με το φαγητό που θα κρατήσει για πάντα!
Προχωράω ακάθεκτη λοιπόν!
:-)
Εδώ και αρκετό καιρό έχω παρατηρήσει ότι τρώω μεγάλες ποσότητες τροφής.
Στην αρχή θεωρούσα ότι αυτό είναι φυσιολογικό, μιας και για ένα μεγάλο διάστημα ήμουν μες στην κίνηση όλη μέρα και έτσι είχα αυξημένες ενεργειακές ανάγκες. Όμως αυτό συνεχίστηκε και τις ημέρες που ήμουν πιο χαλαρή. Επίσης νόμιζα ότι ευθύνεται η φυσιολογική αυξημένη όρεξη που έχουμε όλες οι γυναίκες κατά την διάρκεια της περιόδου. Αλλά οι ποσότητες δεν μειώνονταν ούτε στο υπόλοιπο διάστημα του μήνα.
Έβαζα να φάω μεγάλες ποσότητες, γιατί θεωρούσα ότι με μικρότερες δεν θα χορτάσω (ερώτηση προς προβληματισμό: δεν θα χορτάσω οργανικά, ή μήπως δεν θα "χορτάσω" συναισθηματικά;). Και πολλές φορές το αποτέλεσμα ήταν να βαρυστομαχιάσω (φαίνεται και στις καταγραφές του Ημερολογίου). Άρα σίγουρα ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν τέτοια ποσότητα τροφής. Και παρ' όλ' αυτά, οι μέρες με υπερβολικές ποσότητες και το επακόλουθο φούσκωμα με δυσφορία, συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Δεν ήταν συνεπώς ένα τυχαίο λάθος που έγινε 2-3 φορές. Είναι κάτι επαναλαμβανόμενο.
Υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι όλη την ώρα το φαγητό, πότε θα είναι το επόμενο γεύμα μου και από τί θ' αποτελείται. Λες και η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το φαγητό! Αυτό το διάτημα (δυστυχώς) δεν έχω δουλειά αλλά ούτε και ιδιαίτερες δραστηριότητες μέσα στην εβδομάδα και έτσι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Όμως αυτό δεν δικαιολογεί την συνεχόμενη ενασχόλησή μου με την τροφή. (Και να πεις ότι ήμουν καμιά σεφ, θα ήταν παραγωγικό να σκέφτομαι συνέχεια το φαγητό! Όμως απέχω έτη φωτός από αυτό το επάγγελμα! :-p )
Έχω παρατηρήσει επίσης, ότι τις περισσότερες φορές τρώω λαίμαργα, λες και παραμονεύει κάποιος να μου φάει το φαγητό! Και αν φάει κάποιος απ' το πιάτο μου εκνευρίζομαι. Σαν να έχω κτητική σχέση με το φαγητό που είναι στο πιάτο μου! (Και να σημειώσω ότι σαν άνθρωπος γενικότερα δεν είμαι καθόλου τσιγκούνα!) Το σημαντικότερο που έχω παρατηρήσει, και είναι αυτό το οποίο με έχει προβληματίσει περισσότερο, είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν ευχαριστιέμαι πραγματικά το φαγητό που τρώω. Μου αρέσουν πολύ οι γεύσεις και μου φτιάχνουν την διάθεση οι τροφές που τρώω (όπως έχω περιγράψει κατά καιρούς και στο Ημερολόγιο), όμως δεν ε υ χ α ρ ι σ τ ι έ μ α ι το φαγητό. (Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψω με λέξεις.)
Όλα αυτά που καταγράφω παραπάνω τα συνειδητοποίησα ολοκληρωμένα αυτές τις μέρες (με βοήθησε πολύ και μια κουβέντα που έκανα με ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο). Είχα κάποιες υποψίες εδώ και λίγους μήνες ότι η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι και τόσο φυσιολογική, όμως αυτές τις μέρες "είδα" όλη την εικόνα (όπως συμβαίνει στους ανθρώπους μετά από κάποιο διάστημα που κάνουν ψυχοθεραπεία).
Δεν έχω υγιή σχέση με το φαγητό.
Ναι, άλλαξα τελείως την ποιότητα της διατροφής μου. Από άκρως επικίνδυνες σκουπιδο-τροφές, τώρα τρώω ποιοτικές και πολύ θρεπτικές τροφές! Αυτό είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα για το οποίο είμαι πραγματικά υπερήφανη! (Και ίσως είναι και ο λόγος που με τις ποσότητες που τρώω δεν παίρνω κιλά.)
Όμως η σχέση μου με το φαγητό δεν είναι υγιής. Όλα τα χαρακτηριστικά της διατροφικής μου συμπεριφοράς που ανέλυσα παραπάνω τα είχα και όταν έκανα παλαιότερα υπερφαγικά επεισόδια με σκουπιδο-τροφές και ήμουν για τα καλά μέσα στην συναισθηματική υπερφαγία.
Με δυο λόγια, το να βελτιώσουμε την ποιότητα της διατροφής μας και να χάσουμε τα παραπανίσια μας κιλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και ευλογημένο. Όμως αυτό δεν λύνει πάντα το πρόβλημα της συναισθηματικής υπερφαγίας και της όποιας διατροφικής διαταραχής μπορεί να έχουμε. Όπως λέω πάντα, το πρόβλημα είναι βαθύτερο και εκεί χρειάζεται να στοχεύσουμε.
Και είναι απολύτως εφικτό το ν' απαλλαγούμε για πάντα από την διατροφική μας διαταραχή! Αυτό το πιστεύω ακράδαντα! Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να κάνουμε δουλειά μαζί του ώστε να φτάσουμε στην πηγή του προβλήματος και να την λύσουμε!
Νόμιζα ότι είχα απαλλαγεί από την συναισθηματική υπερφαγία. Τελικά συνειδητοποιώ ότι χρειάζεται κι άλλη δουλειά με τον εαυτό μου... να ψάξω βαθύτερα. Είμαι όμως πολύ αισιόδοξη! Πιστεύω ότι σύντομα θα λύσω το πρόβλημα που μου γεννά την διατροφική μου διαταραχή και θ' αποκτήσω απολύτως υγιή σχέση με το φαγητό που θα κρατήσει για πάντα!
Προχωράω ακάθεκτη λοιπόν!
Ο λόγος που πήρα πολλά κιλά... http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html
:-)
Μήπως είσαι λίγο αυστηρή με τον εαυτό σου? Το ότι δεν χορταίνει οφείλεται στις υγιεινές τροφές που τρώς .αυτές δεν χορταίνουνω. Μήπως θα πρέπει να φας και λίγο ψωμί ?το λίγο δεν κάνει κακό έτσι για την αίσθηση του κορεσμού Πάντως είχε ξεφύγει με τους ξηρούς καρπούς. Παχαίνουν πολύ και ας μην τους φαίνεται. Πάντως καλά κάνεις και το ψάχνεις γιατί λένε πως ο αγώνας διατήρησης βάρους τώρα άρχιζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το μήνυμά σου. Μια χαρά χορταίνω και με τις υγιεινές τροφές. Το θέμα είναι βαθύτερο, όπως περιγράφω και παραπάνω.
Οι ξηροί καρποί είναι πολύ θρεπτικοί! Αν προσέξουμε τις ποσότητες δεν παχαίνουν!
:-)
Φιλενάδα γεια σου! θα σου πω ποια πιστεύω οτι είναι η απάντηση στην απορία σου, η γνώμη μου είναι εμπειρική, βασίζεται σε αυτά που με ωφελούν εμένα στην δική μου μάχη με την υπερφαγία, σε ότι έχω διαβάσει ή μου έχουν πει κ στην παρατήρηση της διατροφής σου εδώ κ ένα χρόνο κ βάλε που δίνουμε παράλληλους αγώνες. δηλαδή δν είμαι ειδικός κ ούτε απόλυτη στις θεωρίες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστεύω οτι έχεις ένα θέμα με την διαχείριση κ κατανομή των γευμάτων σου ,όχι όλες τις μέρες, κ αν το βελτιώσεις κ αυτό θα σου μείνει ένα 2% να ρίξεις το φταίξιμο στην διαχείριση των συναισθημάτων σου. το στατιστικό νούμερο είναι δικό μου οπότε μην το λάβεις κ σοβαρά υπόψιν σου.χιχι
το φαγητό είναι το φάρμακο κατά της υπερφαγίας όμως πρέπει να το παίρνεις κ τις κατάλληλες ώρες κ σε κατάλληλες δόσεις. τρως πολύ υγιεινά κ σε σωστές ποσότητες πάνω κάτω στο σύνολο αλλά όχι σωστά κατανεμειμένες στην μέρα αλλά λίγο άτακτα κ έτσι δν αφήνεις να γίνει σωστά το ταξίδι της τρυπτοφάνης
πχ http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/10/15-2015.html
που είναι η πρωτείνη στο πρωινό σου; οι ξηροί είναι θεικοί αλλά δν έχουν όλη την απαραίτητη πρωτείνη που χρειάζεσαι το πρωί για να λάβεις τρυπτοφάνη κ να παραχτεί η σεροτονίνη στο εγκέφαλο. θέλει μαζί με αυτούς κ την πρωτείνη σου.(γιαούρτι πχ)
επίσης το έχω απορία. τρως ανά τρεις ώρες ώστε να μην εξαντλείται η γλυκόζη στο αίμα; φαντάζομαι πως άμα ακούς το σώμα σου λογικά θα το κάνεις οπότε πάμε παρακάτω.
κάθε 6 ώρες εξαντλείται η σεροτονίνη. οπότε ανά 6 ώρες είναι κ τα τρία κύρια γεύματα που καλό θα ήταν να περιλαμβάνουν βιταμίνη σε, υδατάνθρακες κ πρωτείνη ώστε να φτάσει γρήγορα κ σίγουρα η τρυπτοφάνη στον εγκέφαλο κ να παράξει σεροτονίνη
αυτό με βοηθάει να νιώθω γρήγορα κορεσμό. αν σε βολεύει δοκίμασέ το να δεις να σου ταιριάζει.
σόρρυ για το μεγάλο κείμενο ή αν επαναλαμβάνομαι
Σ' ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΜου έδωσες χρήσιμες πληροφορίες!
Βασικά παλαιότερα υπήρχαν μέρες που έτρωγα μόνο φρούτα για πρωινό, και μετά που μου είπες ότι καλό θα είναι να συνδυάζονται και με πρωτείνη, άρχισα να τρώω και ξηρούς καρπούς μαζί με τα φρούτα. Θεωρούσα ότι οι πρωτείνες τους είναι αρκετές. Έκανα λάθος.
Θα προσπαθήσω ν' ακολουθήσω και τις νέες πληροφορίες που μου δίνεις σε αυτό σου το μήνυμα.
Όμως συνεχίζω να πιστεύω ότι το ζήτημα είναι βαθύτερο. Γιατί ακόμα και όταν έχω γεύματα σύμφωνα με τις οδηγίες που περιγράφεις, έχω και πάλι όλα αυτά που περιγράφω στην ανάρτηση.
Τέλος πάντων! Θα το διαχειριστούμε κι αυτό!
:-)
κατανεμηνένες λάθος
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως δν σου δίνω κ αρκετές πληροφορίες ή δν τα εξηγώ κ πολύ καλά. σίγουρα το ζήτημα είναι βαθύτερο κ πρέπει να το λύσεις σε βάθος χρόνου αλλά με τις κατάλληλες βελτιώσεις ίσως καταφέρεις να έχεις τον έλεγχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θες δοκίμασε να τσεκάρεις αν τρως πριν περάσουν 3,5 ώρες και επίσης μην τρως σκέτα τα φρούτα κ μπόλικα σε ένα σκακ (συνόδευσε με έστω κ 3-4 ξηροκάρπια ) γιατί μπορεί να εκτοξεύουν την γλυκόζη κ μετά να εκκρίνει το σώμα σου πολύ ινσουλίνη με αποτέλεσμα να παθαίνεις πάλι υπογλυκαιμία. τώρα δν ξέρω αν χρησιμοποιώ σωστά την ορολογία αλλά τα πιάνεις κ τα ξέρεις πιστεύω.
σίγουρα παίζει ρόλο κ το οτι θα ήθελες να χεις τώρα λίγο πιο γεμάτη μέρα ,πιστεύω όπως είπες όμως οτι θα το διαχειριστείς κ αυτό κ οτι το χεις.
Καλημέρα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το μήνυμά σου!
Τα γεύματά μου δεν έχουν απόσταση πάνω από 3-3,5 ώρες μεταξύ τους!
Όσο για τα φρούτα, το τελευταίο διάστημα τρώω πιο φυσιολογικές ποσοτητες και συχνά τα συνοδεύω με ξηρούς καρπούς (όπως με έχεις συμβουλεύσει να κάνω!).
Μένει να διαχειριστώ τον ψυχολογικό τομέα...
:-)
απαντησα πιο κάτω αλλά μου φάνηκε λάθος κ έρχομαι εδώ να απαντήσω. επίσης απάντησα λίγο απότομα κ δν μου άρεσε γιατί δν υπάρχει λόγος απλά σπάστηκα λίγο κάτι που δν θα πάθαινα αν δν ένιωθα οικιότητα μαζί σου. αλλά εντάξει κάτι που θα έλεγα σε εσένα φιλικά κ μεταξύ πλάκας αν ποτέ πείναμε καφέ η δυό μας δν είναι το ίδιο με το να το γράψω εδώ.
Διαγραφήκοίτα εγώ σε ποστ σε άλλο χώρο είπα οτι τρώω για πρωινό πρωτείνη υδατάνθρακα κ φρούτο. κ αυτό θεωρώ πλήρες. όχι φρούτο με ξηροκάρπια μόνο, αυτό το θεωρώ ιδανικό σνακ
δν έχω δει να συνοδεύεις τα φρούτα σου με ξηροκάρπια, άντε να το έχεις κάνει μια φορά. κ ούτε πάντα έχεις πλήρες πρωινό ,μεσημεριανό κ βραδινό. χαίρομαι που δε ξεφεύγεις από τα τρίωρα
θεωρώ οτι δν μένει να διαχειριστείς μόνο τον ψυχολογικό τομέα ούτε αυτός ευθύνεται για τα υπερφαγικά 100% όπως λέει η φίλη από κάτω, είναι σύνθετο το θέμα κ φαύλος κύκλος. εσύ όμως έχεις δικαίωμα να πιστεύεις οτι τρως 100% σωστά. εγώ από την πλευρά μου απλά σου θέτω το θέμα για να προβληματιστείς οτι μήπως δν είναι σίγουρο αυτό. και θεωρώ επίσης σωστό να μελετήσεις κ τα συναισθήματα σου ή να απευθυνθείς σε ειδικό αν δεις οτι το χρειάζεσαι.
Καλησπέρα Ελένη μου. Όπως σου εχω ξαναγράψει σε παρακολουθώ όλο αυτό το διάστημα και πραγματικά σε θαυμάζω γι αυτό που έχεις καταφέρει. Αφού αναφέρεις τόσο συχνά τον ψυχολογικό παράγοντα , που συμφωνώ οτι παιζεο3 100% ρόλο στο θέμα της υπερφαγίας, θα σου πρότεινα να έβρισκες κάποιον ειδικό και να προσπαθούσες να λύσεις τα θέματα υπό την καθοδήγησή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Άννα μου!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου!
Έχεις απόλυτο δίκιο!
Το έχω βάλει στόχο να βρω κάποιον καλό ψυχολόγο, απλά σκέφτομαι να το κάνω σε 2-3 μήνες που θα είμαι πιο ήρεμη από κάποια πράγματα.
Να είσαι καλά!
:-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφήπαρεξήγησα την φράση που έγραψες στην πρώτη απάντηση που λες οτι "ακόμα κ αν κάνεις γεύματα σύμφωνα με τις οδηγίες που περιγράφω"... γιατί πιστεύω οτι δν τα κάνεις γι αυτό. είτε γιατί δν τα χω περιγράψει καλά είτε γιατί δν τα κάνεις. τέσπα ημουν υπερβολική γιαυτό κ η διαγραφή βέβαια αν πίστευα οτι πρόλαβες να το δεις εσύ ή κάποιος άλλος δν θα το έσβηνα. αφέλεια κ βλακεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που η οικειότητα που νιώθω μαζί σου είναι αμοιβαία!
ΔιαγραφήΒλέποντας το ημερολόγιο, είδα ότι όντως δεν έχω συνδυάσει τα φρούτα με τους ξηρούς καρπούς πολλές φορές. Και όταν το έχω κάνει, το έκανα μόνο για πρωινό. Σαν σνακ, πάντα τρώω όντως σκέτα τα φρούτα (είναι μια συνήθεια που δεν κόβεται εύκολα)!
Σίγουρα δεν τρώω 100% σωστά. Και θέλω πολύ να προσπαθήσω να βελτιώσω και τις αναλογίες των θρεπτικών συστατικών, όπως έγραψα και στην πιο κάτω μου απάντηση. Απλά σαν πρώτη προτεραιότητα έχω το να κοιτάξω τον ψυχολογικό τομέα, μόνη μου ή και με κάποιον ειδικό κατά προτίμηση. Απλά χρειάζεται να ψάξω πολύ για να βρω κάποιον και καλό και σχετικά οικονομικό.
:-)