Σήμερα έφαγα...
αργά το πρωί -> 1 κομμάτι σιροπιαστή σοκολατόπιτα, 2-3 μπάλες παγωτό βανίλια.
απόγευμα -> 1 πιάτο φασολάκια κοκκινιστά με πατάτες, αρκετό τυρί φέτα.
Είπα σήμερα να φάω γλυκό σε λίγο μεγαλύτερη ποσότητα και το μετάνιωσα. Λιγώθηκα πολύ και αυτή η δυσάρεστη αίσθηση έμεινε για πολύ ώρα μετά. Τελικά τα επεξεργασμένα γλυκά με χαλάνε και δεν παίρνω και καμία ιδιαίτερη ευχαρίστηση τρώγοντάς τα. Θα τ' αντικαταστήσω με πιο υγιεινά.
🙂
Και σήμερα οι θερμίδες που κατανάλωσες είναι λιγότερες από τις ημερήσια αναγκαίες για την διατήρηση του βάρους σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι τα γλυκά. Αυτά είναι μιά στο τόσο και η τυχούσα υπερβολή στην συχνότητα ή την ποσότητά τους γίνεται εύκολα αντιληπτή.
Το θέμα που χρειάζεται προσοχή είναι το ποσοστό συμμετοχής σε θερμίδες από ένα καθημερινό τρόφιμο όπως πχ η φέτα ή το λάδι ή και το ψωμί που εσύ δεν τρως.
Όταν φτάσεις σε ένα χαμηλό ΔΜΣ τότε θα έχεις ελαττώσει και τις ποσότητες και τις θερμίδες.
Οπότε για να μην τρως σχεδόν ένα μόνον τρόφιμο θα έχεις μάθει να τρως από πολλά σε μικρές και αναλογικά ισορροπημένες ποσότητες.
Και ειδικά σε τρόφιμα όπως το λάδι και η φέτα που έχουν τεράστια θερμιδική πυκνότητα.
Στα 80 κιλά μου, με 22% ποσοστό λίπους, δύο κουταλιές της σούπας λάδι κι ένα μεγάλο σπιρτόκουτο φέτα είναι υπεραρκετά αν θέλω να φάω κι από άλλα ώστε να νοιώσω πλήρης.
Portion control το λένε οι Αμερικάνοι και είναι ο κοινός παρανομαστής όλων των διαιτολογίων διατήρησης ανεξαρτήτως διατροφικών προτιμήσεων.
Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για αυτό απλά να επιδιώκεις σταδιακά να αποφεύγεις τέτοια γεύματα.
Πιστεύω ότι κατά βάθος σε αγχώνουν τέτοιες επισημάνσεις αφού σε αντίθεση με εμένα είσαι περισσότερο του ενστίκτου παρά της πρακτικής αντιμετώπισης. Οπότε μην με παρεξηγήσεις αλλά θα αρκεστώ στο να παρακολουθώ απλώς την πορεία σου, χωρίς περαιτέρω σχόλια από εδώ και πέρα.
Με την πυξίδα σου προς το...portion control η στέρεη επιτυχία σου είναι δεδομένη.
Τ67
Τάσο μου,
Διαγραφήέχεις απόλυτο, απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες!
Το "portion control" το εφαρμόζω σε γενικές γραμμές, χωρίς να λέω συνειδητά ότι το εφαρμόζω! Αν πω στον εαυτό μου "θα φας μόνο λίγο", θα καταπιεστώ και από αντίδραση μπορεί να οδηγηθώ σε υπερφαγικό. Οπότε αυτό που σκέφτομαι είναι "με τί θα χορτάσω;" και βάζω μια φυσιολογική ποσότητα. Μιλάω για τώρα, που το στομάχι μου έχει συνηθίσει τις φυσιολογικές ποσότητες. Στην αρχή ήθελε λίγο... σπρώξιμο! 😃
Το πολύ φαγητό, εκτός του ότι οδηγεί σε αποθήκευση λίπους, μας κάνει και νωθρούς και πνευματικά μας πάει πίσω.
Αν βέβαια καμιά φορά φάω λίγο παραπάνω, άνθρωποι είμαστε, δεν χάλασε ο κόσμος. Το πρόβλημα είναι τα συχνά υπερφαγικά.
Σε παρακαλώ να με συμβουλεύεις!!
Έχω μάθει πολλά πράγματα από εσένα όλα αυτά τα χρόνια και είμαι απείρως ευγνώμων γι' αυτό!
🙂