Γεια σου αγαπημένο Ημερολόγιο!
Όπως σου εξήγησα και εδώ... http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html , ο λόγος που πήρα πολλά κιλά ήταν η συναισθηματική υπερφαγία.
Η αντιμετώπισή της είναι η βασική προϋπόθεση για να καταφέρουμε να χάσουμε το παραπανίσιο λίπος μας και ν' αποκτήσουμε υγιή σχέση με το φαγητό.
Για να την αντιμετωπίσουμε όμως, χρειάζεται πρώτα να την αναγνωρίσουμε!
Πώς όμως μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε πεινάμε οργανικά (δηλαδή πότε το σώμα μας έχει ανάγκη για τροφή) και πότε πεινάμε συναισθηματικά (δηλαδή πότε θέλουμε να "καλύψουμε" κάποιο συναισθηματικό μας κενό με φαγητό);
Υπάρχουν κάποια σημάδια που μας βοηθούν...
Αυτά είναι τα βασικά σημεία διαφοράς της μιας πείνας από την άλλη.
Όταν τα έμαθα αυτά για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα ότι σε όλη μου τη ζωή, η πείνα που κυρίως ένιωθα ήταν η συναισθηματική! Και επειδή συνήθως την κάλυπτα με πολύ και παχυντικό φαγητό, δεν έφτανα στο σημείο να νιώσω οργανική πείνα!
Το πρώτο και σημαντικό βήμα για ν’ αντιμετωπίσουμε την συναισθηματική πείνα (και υπερφαγία) είναι να την αναγνωρίσουμε! Κάθε φορά που νιώθουμε πείνα, χρειάζεται να σκεφτούμε τί είδους πείνα είναι αυτή. Αν διαπιστώσουμε ότι είναι οργανική, χρειάζεται να φάμε (αν μπορούμε ποιοτικές τροφές) γιατί ο οργανισμός μας το έχει ανάγκη. Αν καταλάβουμε ότι η πείνα είναι συναισθηματική, χρειάζεται να προσπαθήσουμε να μην φάμε κάτι, και ειδικά να μην φάμε κάποιο παχυντικό τρόφιμο, γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό που έχουμε ανάγκη.
Υπάρχουν και οι φορές που δεν μπορούμε να καταλάβουμε ξεκάθαρα τί είδους πείνα νιώθουμε. Αυτές τις φορές θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τα: πόση ώρα πριν ήταν το προηγούμενο γεύμα μας, αν φάγαμε πολύ ή λίγο μέσα στην ημέρα, αν είχαμε αυξημένες ενεργειακές ανάγκες (λόγω χειρωνακτικής εργασίας, άσκησης, επικείμενης περιόδου –για εμάς τις γυναίκες-, κλπ), ώστε να δούμε αν είναι δικαιολογημένο το να πεινάμε οργανικά εκείνη τη στιγμή. Και αν αποφασίσουμε τελικά να φάμε, καλό θα ήταν να φάμε μόνο ποιοτικές τροφές.
Το επόμενο διάστημα θα μοιραστώ μαζί σας ποιά επιπλέον πράγματα με βοήθησαν (και με βοηθούν) στον αγώνα μου ενάντια στην συναισθηματική πείνα και υπερφαγία!
Να έχουμε μια υπέροχη μέρα και να είμαστε όλοι καλά!
:-)
Όπως σου εξήγησα και εδώ... http://diatrofis-imerologio.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html , ο λόγος που πήρα πολλά κιλά ήταν η συναισθηματική υπερφαγία.
Η αντιμετώπισή της είναι η βασική προϋπόθεση για να καταφέρουμε να χάσουμε το παραπανίσιο λίπος μας και ν' αποκτήσουμε υγιή σχέση με το φαγητό.
Για να την αντιμετωπίσουμε όμως, χρειάζεται πρώτα να την αναγνωρίσουμε!
Πώς όμως μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε πεινάμε οργανικά (δηλαδή πότε το σώμα μας έχει ανάγκη για τροφή) και πότε πεινάμε συναισθηματικά (δηλαδή πότε θέλουμε να "καλύψουμε" κάποιο συναισθηματικό μας κενό με φαγητό);
Υπάρχουν κάποια σημάδια που μας βοηθούν...
1)
Η οργανική πείνα εμφανίζεται σταδιακά. Στην αρχή
πεινάμε λίγο και όσο περνάει η ώρα πεινάμε περισσότερο. Αντίθετα, η
συναισθηματική πείνα εμφανίζεται ξαφνικά και είναι έντονη από την πρώτη στιγμή.
2)
Όταν νιώθουμε οργανική πείνα συνήθως μπορούμε να
κάνουμε υπομονή για κάποια ώρα μέχρι να φάμε. Στην συναισθηματική πείνα από την
άλλη, θέλουμε να φάμε οπωσδήποτε εκείνη τη στιγμή.
3)
Όταν πεινάμε οργανικά, σχεδόν οποιοδήποτε τρόφιμο θα
καλύψει την πείνα μας. Όταν πεινάμε συναισθηματικά, θέλουμε να φάμε οπωσδήποτε
κάποιο παχυντικό τρόφιμο, ενώ αν φάμε κάποιο άλλο μη-παχυντικό η πείνα μας δεν
καλύπτεται.
4)
Η οργανική πείνα ξεκινάει σαν αίσθηση από την περιοχή
του στομαχιού. Αντίθετα, η συναισθηματική πείνα σαν αίσθηση ξεκινάει στην
περιοχή γύρω από το πίσω μέρος του στόματος και τον λαιμό.
5)
Όταν πεινάμε οργανικά και φάμε, συνήθως σταματάμε να
τρώμε μετά τον κορεσμό. Όταν πεινάμε συναισθηματικά, συνήθως δεν σταματάμε με
τον κορεσμό, αλλά συνεχίζουμε να τρώμε μέχρι να νιώσουμε δυσφορία.
Αυτά είναι τα βασικά σημεία διαφοράς της μιας πείνας από την άλλη.
Όταν τα έμαθα αυτά για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα ότι σε όλη μου τη ζωή, η πείνα που κυρίως ένιωθα ήταν η συναισθηματική! Και επειδή συνήθως την κάλυπτα με πολύ και παχυντικό φαγητό, δεν έφτανα στο σημείο να νιώσω οργανική πείνα!
Το πρώτο και σημαντικό βήμα για ν’ αντιμετωπίσουμε την συναισθηματική πείνα (και υπερφαγία) είναι να την αναγνωρίσουμε! Κάθε φορά που νιώθουμε πείνα, χρειάζεται να σκεφτούμε τί είδους πείνα είναι αυτή. Αν διαπιστώσουμε ότι είναι οργανική, χρειάζεται να φάμε (αν μπορούμε ποιοτικές τροφές) γιατί ο οργανισμός μας το έχει ανάγκη. Αν καταλάβουμε ότι η πείνα είναι συναισθηματική, χρειάζεται να προσπαθήσουμε να μην φάμε κάτι, και ειδικά να μην φάμε κάποιο παχυντικό τρόφιμο, γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό που έχουμε ανάγκη.
Υπάρχουν και οι φορές που δεν μπορούμε να καταλάβουμε ξεκάθαρα τί είδους πείνα νιώθουμε. Αυτές τις φορές θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τα: πόση ώρα πριν ήταν το προηγούμενο γεύμα μας, αν φάγαμε πολύ ή λίγο μέσα στην ημέρα, αν είχαμε αυξημένες ενεργειακές ανάγκες (λόγω χειρωνακτικής εργασίας, άσκησης, επικείμενης περιόδου –για εμάς τις γυναίκες-, κλπ), ώστε να δούμε αν είναι δικαιολογημένο το να πεινάμε οργανικά εκείνη τη στιγμή. Και αν αποφασίσουμε τελικά να φάμε, καλό θα ήταν να φάμε μόνο ποιοτικές τροφές.
Το επόμενο διάστημα θα μοιραστώ μαζί σας ποιά επιπλέον πράγματα με βοήθησαν (και με βοηθούν) στον αγώνα μου ενάντια στην συναισθηματική πείνα και υπερφαγία!
Να έχουμε μια υπέροχη μέρα και να είμαστε όλοι καλά!
:-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου