Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!
Σήμερα έφαγα...
πρωί -> 1 πιάτο γιαούρτι, 1 κ.σ. μέλι, 1 κ.σ. σταφίδες, 4 χουρμάδες αποξηραμένους.
νωρίς το μεσημέρι -> 2 μεγάλα νεκταρίνια.
αργά το μεσημέρι -> 2 χούφτες φυστίκια Αιγίνης, 1 χούφτα στραγάλια.
αργά το απόγευμα -> 1 μπωλ χωριάτικη σαλάτα (με: πολλή ντομάτα, αγγούρι, πράσινη πιπεριά, λίγη μυζήθρα και 2 ελιές), 1 τυροκροκέτα, 1 μπιφτέκι αλά κρεμ γεμιστό με τυρί, 1 κομμάτι σνίτσελ αλά κρεμ, 2 παϊδάκια.
νωρίς το βράδυ -> 3 κ.σ. γιαούρτι, 1 κ.γλ. μέλι.
Το απόγευμα πήγα με φίλους σε μια ταβέρνα. Ήθελαν να πάρουμε για "τη μέση" μερικά πιάτα. Αποφάσισα να φάω και εγώ έτσι και να μην παραγγείλω ξεχωριστό πιάτο. (Μη με πουν και "ξενέρωτη"! :-p )
Ψωμί, πατάτες και παξιμάδια δεν ακούμπησα (δεν ήθελα άλλωστε).
Όμως έφαγα και την κρούστα από το σνίτσελ και από την τυροκροκέτα (που είναι κυρίως από αλεύρι συνδυασμένο με λάδι τηγανίσματος), και την κρέμα γάλακτος που ήταν πάνω από το μπιφτέκι και το σνίτσελ. Έφαγα δηλαδή τροφές που αποφεύγω μήνες τώρα.
Αφ' ενός, αφού έφαγα, έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να φάει κι άλλα αμυλούχα (ευτυχώς συγκρατήθηκα και μου πέρασε), και αφετέρου, μετά από κάποια ώρα είχα μια δυσάρεστη αίσθηση στο στόμα και στο στομάχι μου (αίσθηση που -σε μικρότερο βαθμό- την έχω ακόμη και τώρα, περίπου 4 ώρες μετά). Κοινώς, αυτές οι τροφές με "χάλασαν".
Δεν περίμενα ότι σε αυτές τις μικρές ποσότητες θα με χαλούσαν, κι όμως έγινε!
Βγάζω σαν συμπέρασμα ότι θα μου κάνει καλό να αποκλείσω τελείως την κρέμα γάλακτος και τα τηγανητά (ειδικά αυτά με τις κρούστες αλευριού) από την διατροφή μου.
Επίσης να μην ντρέπομαι, και όταν ξαναπάω να φάω έξω να παραγγείλω αυτό ακριβώς που θέλω και που ξέρω ότι θα είναι καλή τροφή για μένα.
Φωτογραφίες δεν έβγαλα, γιατί δεν έχω πει σ' αυτούς τους φίλους για το blog και θα τους φαινόταν περίεργο να φωτογραφίζω το φαγητό μου. Σκέφτομαι όμως την επόμενη φορά να το κάνω, αδιαφορώντας για το τί θα σκεφτούν οι άλλοι γύρω μου.
Αυτά!
Καληνύχτα!
:-)
Σήμερα έφαγα...
πρωί -> 1 πιάτο γιαούρτι, 1 κ.σ. μέλι, 1 κ.σ. σταφίδες, 4 χουρμάδες αποξηραμένους.
νωρίς το μεσημέρι -> 2 μεγάλα νεκταρίνια.
αργά το μεσημέρι -> 2 χούφτες φυστίκια Αιγίνης, 1 χούφτα στραγάλια.
αργά το απόγευμα -> 1 μπωλ χωριάτικη σαλάτα (με: πολλή ντομάτα, αγγούρι, πράσινη πιπεριά, λίγη μυζήθρα και 2 ελιές), 1 τυροκροκέτα, 1 μπιφτέκι αλά κρεμ γεμιστό με τυρί, 1 κομμάτι σνίτσελ αλά κρεμ, 2 παϊδάκια.
(δεν τα φωτογράφισα)
νωρίς το βράδυ -> 3 κ.σ. γιαούρτι, 1 κ.γλ. μέλι.
Το απόγευμα πήγα με φίλους σε μια ταβέρνα. Ήθελαν να πάρουμε για "τη μέση" μερικά πιάτα. Αποφάσισα να φάω και εγώ έτσι και να μην παραγγείλω ξεχωριστό πιάτο. (Μη με πουν και "ξενέρωτη"! :-p )
Ψωμί, πατάτες και παξιμάδια δεν ακούμπησα (δεν ήθελα άλλωστε).
Όμως έφαγα και την κρούστα από το σνίτσελ και από την τυροκροκέτα (που είναι κυρίως από αλεύρι συνδυασμένο με λάδι τηγανίσματος), και την κρέμα γάλακτος που ήταν πάνω από το μπιφτέκι και το σνίτσελ. Έφαγα δηλαδή τροφές που αποφεύγω μήνες τώρα.
Αφ' ενός, αφού έφαγα, έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να φάει κι άλλα αμυλούχα (ευτυχώς συγκρατήθηκα και μου πέρασε), και αφετέρου, μετά από κάποια ώρα είχα μια δυσάρεστη αίσθηση στο στόμα και στο στομάχι μου (αίσθηση που -σε μικρότερο βαθμό- την έχω ακόμη και τώρα, περίπου 4 ώρες μετά). Κοινώς, αυτές οι τροφές με "χάλασαν".
Δεν περίμενα ότι σε αυτές τις μικρές ποσότητες θα με χαλούσαν, κι όμως έγινε!
Βγάζω σαν συμπέρασμα ότι θα μου κάνει καλό να αποκλείσω τελείως την κρέμα γάλακτος και τα τηγανητά (ειδικά αυτά με τις κρούστες αλευριού) από την διατροφή μου.
Επίσης να μην ντρέπομαι, και όταν ξαναπάω να φάω έξω να παραγγείλω αυτό ακριβώς που θέλω και που ξέρω ότι θα είναι καλή τροφή για μένα.
Φωτογραφίες δεν έβγαλα, γιατί δεν έχω πει σ' αυτούς τους φίλους για το blog και θα τους φαινόταν περίεργο να φωτογραφίζω το φαγητό μου. Σκέφτομαι όμως την επόμενη φορά να το κάνω, αδιαφορώντας για το τί θα σκεφτούν οι άλλοι γύρω μου.
Αυτά!
Καληνύχτα!
:-)
Κι ομως θα ηταν καλυτερο να μην τα φωτογραφισεις ! Μην περιμενεις απο τον υπολοιπο κοσμο να αντιληφθει την πορεια σου. Εξαλλου για μια φορα στο τοσο δεν πειραζει. Θεωρησε οτι εμεινες απο μπαταρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι με βοηθάει το να τα φωτογραφίζω,
γιατί έτσι συνειδητοποιώ καλύτερα την ποσότητα φαγητού που τρώω.
Βέβαια έχεις δίκιο ότι μια φορά στο τόσο δεν είναι κακό.
Άλλωστε θα έρθει κάποτε και η στιγμή που θα σταματήσω την καταγραφή φαγητού, και τότε θα πρέπει να έχω μάθει να ελέγχω την ποσότητα χωρίς την ανάγκη φωτογράφισης...
:-)