Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Ποίημα χοντρής.

Είμαι χοντρή.
Κοίτα πώς είμαι!
Σύγκρινέ με με τους άλλους!
Είμαι χοντρή!
Ξεκίνησα δίαιτα.
Ένιωσα πως ξεπρήστηκα λίγο.
Είναι όμως ανώφελο.
Παραμένω χοντρή.
Οπότε, ας φάω.
Ας φάω κι άλλο.
Φαϊ, λάγνε εραστή μου,
κάνε με για μια ακόμη φορά να μη νιώθω.
Να μη νιώθω την θλίψη,
τον θυμό, τον φόβο.
Να μη νιώθω πως είμαι χοντρή.
Να μη νιώθω
πως δεν είμαι αυτό που θα έπρεπε να είμαι.
Ηρεμώ.
Σαν το μωρό,
που μόλις γεμίσει η κοιλιά του με γάλα,
βγάζει το σκασμό και κοιμάται.
Ας κοιμηθώ.
Κι ας ονειρευτώ το αυριανό μου φαϊ.
Καληνύχτα.



2 σχόλια:

  1. Μάντζι μου,
    Μόνο όσοι το ζουν ξέρουν...
    Σε διαβάζω και δακρύζω... Κάτι άλλο χρειαζόμαστε πέρα από "διατροφη" "πειθαρχία" κι αυτομαστίγωμα...
    Μακάρι να το βρούμε...
    με εκτίμηση κι αγάπη
    marulenia
    Venceremos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, πόσο μ' αρέσει που με λες Μάντζι!!
      Με γυρίζεις σε παλαιότερες εποχές...

      Μαρουλάκι μου έχεις τόσο δίκιο!
      Θα το βρούμε, πού θα πάει!
      <3

      Διαγραφή