Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!

Σήμερα έφαγα...

πρωί -> 2 πορτοκάλια, (1 ώρα αργότερα: ) 1 πιάτο αρακά με καρότα, 3 αυγά βραστά.




νωρίς το μεσημέρι -> σχεδόν 1 χούφτα ανάμικτους ξηρούς καρπούς (δεν τους φωτογράφισα).

μεσημέρι -> 1 μπωλ σαλάτα (με: μαρούλι, ρόκα, μαϊντανό, λάδι και λεμόνι).


από τις 18:00 μέχρι τις 20:20 -> 1 μπωλ σαλάτα (με: μαρούλι, ρόκα, μαϊντανό, σέλινο και 1 μικρό μήλο), 2 πιάτα αρακά με καρότα + λάδι (το 1 από τα δύο πιάτα το έβαλα στο μούλτι και βγήκε ένας ωραιότατος πουρές!), 1 μπάρα (με: αποξηραμένα σύκα, καρύδια, σουσάμι και τσίπουρο), 7 μακαντέμια, 1 κ.γλ. μέλι, 1 μεγάλο ξινόμηλο, 50 γρ αμύγδαλα ωμά (και μουλιασμένα σε νερό για μερικές ώρες).







από τις 21:30 μέχρι αργά το βράδυ -> 4 παστέλια, αρκετά κάσιους, αρκετά φυστίκια Αιγίνης, 1 χούφτα μακαντέμια.










Σήμερα αγόρασα πάλι το τωρινό "ναρκωτικό μου": παστέλια και ξηρούς καρπούς. (Αυτήν την φορά δεν πήρα αποξηραμένα φρούτα λόγω των κοιλιακών διαταραχών που μου είχαν προκαλέσει οι τόνοι αποξηραμένων σύκων που καταβρόχθισα την τελευταία φορά! :-P ) Την ώρα που τα αγόρασα σκεφτόμουν ότι θα τα τρώω λίγα-λίγα. Πίστεψα ότι μπορώ να έχω την ισορροπία που είχα τους καλοκαιρινούς μήνες (που αγόραζα μεγάλη ποσότητα ξηρών καρπών και τους έτρωγα λίγους-λίγους σε διάστημα αρκετών εβδομάδων).
Όπως είναι εμφανές από τις παραπάνω εικόνες, δεν την είχα αυτήν την ισορροπία!

Μετά που τα έφαγα μπήκα σε βαθιά θλίψη, και για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό ένιωσα ακριβώς όπως ένιωθα για χρόνια (όταν κατέφευγα στα σκουπιδο-φαγητά και ένιωθα σχεδόν πάντα θλίψη, ότι όλα είναι μάταια, ότι είμαι ανίκανη για το οτιδήποτε και άλλα τέτοια "όμορφα").

Σκέφτηκα να μην τα βάλω αυτά που έφαγα σήμερα και να σταματήσω για πάντα το Ημερολόγιο. Μου πέρασαν πολλές σκέψεις παραίτησης. Σκεφτόμουν ότι δεν έχει νόημα πια, αφού "απέτυχα".
Μου ήρθαν στο μυαλό όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που μου είπαν ότι τους βοήθησα να ξεκινήσουν και οι ίδιοι μια προσπάθεια φροντίδας του εαυτού τους και απώλειας των παραπανίσιων τους κιλών. Αισθανόμουν ότι με αυτά μου τα υπερφαγικά τους "απογοήτευσα". Φοβήθηκα ότι ίσως συνέβαλα ώστε κάποιοι από αυτούς να "χάσουν τις ελπίδες τους" και ένιωσα ενοχές. Επίσης δεν ήθελα ν' αντικρίσω τους φίλους και τους συγγενείς που παρακολουθούν το ημερολόγιο, γιατί ίσως να με κοιτούσαν με λύπηση ή ν' άρχιζαν συζητήσεις τύπου "τί μπορεί να φταίει και ξανάρχισα να τρώω πολύ" ή "τί μπορώ να βελτιώσω στην διατροφή μου για να μην έχω υπερφαγικά επεισόδια". Συζητήσεις που -παρόλη την καλή διάθεση αυτών που θα τις ξεκινούσαν- δεν θα είχαν κανένα απολύτως νόημα και πιθανόν να με βύθιζαν περισσότερο στην θλίψη.

Ξέρω τί φταίει για όλο αυτό το φαινομενικό πισωγύρισμα. Είναι θέματα άλυτα από παλιά, τα οποία γνωρίζω -θεωρητικά- πώς θα πρέπει να τα προσεγγίσω ώστε να ελευθερωθώ από αυτά, αλλά συνέχεια αναβάλλω να το κάνω. Επίσης είναι και η ανασφάλεια που νιώθω γενικότερα αυτήν την περίοδο. Το πρόβλημα με το φαγητό δεν ξεκίνησε αυτές τις μέρες με τα υπερφαγικά. Έχει ξεκινήσει εδώ και πολλούς μήνες, όπου άρχισα να τρώω αφύσικα μεγάλες ποσότητες τροφής και γενικά δεν είχα υγιή σχέση με το φαγητό (το εντοπίζω εδώ ->  Έχω Υγιή Σχέση με το Φαγητό;  πολύ πριν ξεκινήσω τα υπερφαγικά αυτής της περιόδου). Απλά τώρα, μην έχοντας δουλειά και δραστηριότητες μέσα στην μέρα μου, όλο αυτό "βγήκε στην επιφάνεια" και τα συμπτώματά του έγιναν εντονότερα.

Για να διαχειριστώ προς το παρόν αυτήν την κατάσταση σκοπεύω το επόμενο διάστημα να βάλω αρκετές δραστηριότητες στην καθημερινότητά μου. Επίσης μάλλον τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσω να δουλεύω (επιτέλους! - φτου μη το ματιάσω!), κάτι που θα με βοηθήσει πολύ γενικότερα. Και πάλι όμως, χρειάζεται να το πάρω απόφαση ν' ακουμπήσω τα άλυτα θέματά μου και να τα λύσω, γιατί μόνο τότε θα έχω πετύχει την οριστική μου θεραπεία.

Ευτυχώς βρήκα την χαμένη μου αισιοδοξία! Συνεχίζω κανονικά το Ημερολόγιο και όλα πάνε καλά!


:-)

Σαν σήμερα, πέρυσι είχα φάει... Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015 .

6 σχόλια:

  1. Αγαπημενη μου φιλη Ελενη,
    Ασε να φυγουν τα "βαρη" τα συναισθηματικα που σηκωνεις. Παρε μια βαθια ανασα και διωξε τα μακρια.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Brilliant!
      Σ' ευχαριστώ για το μήνυμά σου!
      Έχεις απόλυτο δίκιο... αυτό χρειάζεται να κάνω!
      Ελπίζω να τα καταφέρω!
      Να είσαι καλά!
      :-)

      Διαγραφή
  2. Γεια και χαρά σου, Ελένη!
    Μη φοβάσαι τίποτα, κοριτσάρα μου, έχεις πετύχει θαυμαστά επιτεύγματα για να φοβάσαι την ενδεχόμενη "αποδοκιμασία" των αναγνωστών του ημερολογίου σου ή όποιου άλλου όσο σημαντικός κι αν είναι. Έχεις αποδείξει ότι και ξέρεις και μπορείς να ελέγξεις το παιχνίδι. Περνάς μια περίοδο κατά την οποία ενώ δέχεσαι ασφυκτικές πιέσεις από την ανάγκη φαγητού, καταφέρνεις να ελέγξεις απολύτως το τι και πως θα φας, κι αυτό από μόνο του είναι εκπληκτικό!!!
    Κατά τα άλλα, δώσε στον εαυτό σου και στο σώμα σου το δικαίωμα, αφού έχασε έναν σκασμό κιλά, να ισορροπήσει με τον τρόπο που μπορεί.
    Εγώ, που παρακολουθώ αυτό το ημερολόγιο σχεδόν από την αρχή, και σε θαυμάζω απεριόριστα και προσπαθώ να πατώ στα χνάρια σου, καθόλου δεν απογοητεύομαι. Το αντίθετο! Σε θαυμάζω ακόμα περισσότερο. Μην αμφιβάλλεις στιγμή για τον εαυτό σου και για τις δυνάμεις σου, την ύπαρξη των οποίων έχουμε όλοι διαπιστώσει με τα ίδια μας τα μάτια! Προχώρα! Είσαι σύμβολο και είσαι παράδειγμα!
    Καλή σου χρονιά και καλή επιτυχία με τη δουλειά. Ό,τι -μα ό,τι- επιθυμείς μπορείς να το πετύχεις. Είμαι σίγουρη!

    Με τις ευχές μου
    Βάσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βάσω!
      ...
      Τί λόγια να βρω που να περιγράφουν πόσο με συγκινείς και κυρίως, πόσο μεγάλη δύναμη μου δίνεις με αυτό σου το μήνυμα!
      Σ' ευχαριστώ απεριόριστα!!!
      Με γεμίζεις αισιοδοξία και μου θυμίζεις το πολύ σημαντικό: να σταματήσω να μαστιγώνω αυτόν τον δύσμοιρο εαυτό μου που τον έχω γεμίσει πληγές απ' το αυτο-μαστίγωμα!

      Να είσαι πάντα καλά και να έχεις ό,τι μα ό,τι επιθυμείς!! Χρόνια Πολλά!

      :-)

      Διαγραφή
  3. Συμφωνώ απολύτως με τους προλαλήσαντες ... Εισαι σύμβολο κορίτσι μου δύναμης και αισιοδοξίας. Σε αγάπησα απτην πρώτη στιγμη που διαβαζα το φόρουμ και το ημερολόγιο σου για το μυαλό και την καλοσύνη σου. Ειναι φυσιολογικό να υπάρχουν ακομα σκαμπανεβάσματα αλλα ειναι ελεγχόμενα! Κρατάς γερά την φροντίδα του εαυτού σου οτι και να γινει! Ειναι απίστευτο προσωπικά εισαι το μονο άτομο που ξερω που κατάφερε ´´κατι τέτοιο. Αυτόματα μου απέδειξες οτι αφού μπόρεσες εσυ μπορώ κι εγω! Το έκανες εφικτό και μονο που τα κατάφερες και σε συνδυασμό με την φιλοσοφία σου και τον τροπο που σκέφτεσαι δεν υπαρχει ελπίδα να μην τα καταφέρει κανεις. Αρκεί να διαβάσει το άρθρο σου ο λόγος που πήρα τα κιλά . Ειμαι 37 χρόνων και μου έδωσες τις εξηγήσεις που χρειαζόμουν μια ζωη που παλεύω με τα κιλά μου. Και την αισιοδοξία οτι μπορώ!χιλια ευχαριστω ...
    Όσο για σένα δεν ανησυχώ ξερεις τι πρεπει να κανεις.ειναι καταπληκτική η σύνδεση που εχεις με τον εαυτό σου και ποσό καλα τον καταλαβαινεις. Μαγική ... Ελπίζω να τα καταφέρω κι εγω μια μέρα . Δεν εχω καμία συνδεση μαζι του, βλεπεις πάντα φρόντιζα τους άλλους. ΠΟΤΕ τον εαυτό μου. Ειναι η πρώτη φορα που το κανω και ειναι απίστευτο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Εβελίνα!

      Δεν φαντάζεσαι πόση δύναμη μου δίνεις (και) με αυτό σου το μήνυμα!!
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την αγάπη σου και τα ενθαρρυντικά σου λόγια!

      Εννοείται ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι μας!
      Είμαι ένα άτομο που επί πολλά χρόνια ήμουν σε μόνιμη θλίψη, κλεισμένη σπίτι και πιστεύοντας ότι όλα είναι μάταια. Πέρασα τα πιο νεανικά μου χρόνια ζώντας σαν άνθρωπος 100 χρονών (που παίζει επίσης ένας άνθρωπος 100 χρονών να ήταν πιο χαρούμενος και ενεργητικός απ' ό,τι ήμουν!). Η μόνη μου χαρά το φαγητό.

      Κι όμως τα κατάφερα!
      Από εκεί που απλά περίμενα τον θάνατό μου (!), τώρα έχω γεμίσει ενεργητικότητα και αισιοδοξία! (Εκτός ίσως από κάποιες ελάχιστες στιγμές, που είναι φυσιολογικό!) Τα κιλά έφυγαν γιατί όταν αρχίζεις ν' αγαπάς τον εαυτό σου και πιστεύεις πραγματικά ότι θα τα καταφέρεις, τα κιλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτ' άλλο από το να φύγουν!

      Δεν είμαι η μόνη που τα κατάφερε. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που τα κατάφεραν (και στο φόρουμ υπάρχουν αρκετοί) και επίσης ξέρω και αρκετούς που αρχίζουν και τα καταφέρνουν και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουν ως το τέλος (όπως εσύ!).

      Να είσαι καλά! Πάμε γερά!

      :-)

      Διαγραφή