νωρίς το μεσημέρι -> 1 μήλο, 1 αχλάδι, 1 μπανάνα.
μεσημέρι -> 1 μπωλ σαλάτα με: 3 (μεγαλούτσικες) πατάτες βραστές, μαρούλι, ρόκα, αβοκάντο, καρότα, ραπανάκια, ωμό κουνουπίδι, κρεμμύδι και σως με: αρκετό ελαιόλαδο, λεμόνι και ρίγανη.
Έφαγα πολύ το μεσημέρι.
Απόλαυσα πραγματικά τη γεύση!
Όμως, περίπου στα 3/4 της σαλάτας ένιωσα πως είχα σκάσει. Και ενώ το φυσιολογικό θα ήταν να φυλάξω την υπόλοιπη σαλάτα γι' αργότερα, πήρα μερικές βαθιές ανάσες και μετά από λίγα λεπτά την τελείωσα όλη.
Το έχω δυστυχώς αυτό, την ανάγκη να τελειώνω το φαγητό που είναι μπροστά μου.
Ίσως είναι επειδή στα παιδικά μου χρόνια η γιαγιά μου έλεγε "μπράβο" μόνο όταν τελείωνα όλο μου το φαγητό!
Περίεργα τα μηνύματα που έχουν εγγραφεί μέσα μας στα μικρά μας χρόνια...
🙂
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου