Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

:-)

Πέρασε πάνω από ένας μήνας από την τελευταία φορά που έγραψα στο ημερολόγιο.

Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποια σκαμπανεβάσματα στην διάθεσή μου (άρα και στην διατροφή μου). Τις πρώτες 2 εβδομάδες από την τελευταία μου ανάρτηση, μια μέρα έτρωγα ποιοτικά και ισορροπημένα, και μια μέρα "πλακωνόμουν" στα παγωτά, στις σφολιάτες και στις σοκολάτες.
Όλες αυτές οι βλαβερές τροφές με έκαναν να νιώθω άσχημα οργανικά. Με φούσκωναν πολύ, μου έριχναν την διάθεση, με έκαναν να πεινάω ακόμη περισσότερο, και μου άφηναν μια άσχημη αίσθηση στο στόμα αφού τις έτρωγα. Όμως δεν μπορούσα να το σταματήσω όλο αυτό.

Έφτασα τα 99,2 kg. Σ' αυτήν την φάση ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα ότι όντως μπορεί να τα ξαναπάρω όλα τα κιλά. Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ αυτή η σκέψη. Έβλεπα όμως ότι δεν είχα διάθεση ν' αρχίσω πάλι την ποιοτική διατροφή που μου κάνει καλό. Και θυμήθηκα τί είχα κάνει πριν 2 χρόνια (πριν χάσω τα κιλά) που και πάλι υπήρξε μια μεγάλη περίοδος που δεν είχα καμία διάθεση να βελτιώσω την διατροφή μου. Τότε είχα πει "Εντάξει Ελένη μου, δεν είσαι έτοιμη ακόμα. Χαλάρωσε, τρώγε ό,τι θες και όταν θα είσαι έτοιμη θ' αρχίσουμε. Είμαι σίγουρη ότι θα έρθει σύντομα αυτή η στιγμή και ότι θα τα καταφέρεις". Αυτό είπα και τώρα. Χαλάρωσα και έτρωγα ό,τι ήθελα χωρίς ενοχές.

Μια μέρα ήθελα πολύ να φάω άμυλο. Και αγόρασα τα μοναδικά μακαρόνια που μ' αρέσουν κάπως, τα τορτελίνια. Πήρα 2 πακέτα των 250 γρ. Όταν έβραζε το νερό, έβαλα το πρώτο πακέτο και σκέφτηκα "Δεν θα μου φτάσουν" (!), έτσι έβαλα και το δεύτερο! Και βγήκε μια κατσαρολάρα τορτελίνια! Τους έβαλα σάλτσα με βούτυρο Κερκύρας (!), ντοματίνια, πιπεριές, κρεμμύδι, και στο τέλος πρόσθεσα και λίγο κομμένο μαρούλι (για "γκουρμεδιά"!). Έφαγα τα μισά το μεσημέρι και τ' άλλα μισά το απόγευμα. Μόνη μου!


Φαντάζομαι μπορείτε να καταλάβετε πώς έφτασα τόσο γρήγορα και πάλι τα 99,2 kg!.........




Η στιγμή που ένιωσα έτοιμη ν' αρχίσω και πάλι την ποιοτική μου διατροφή ήρθε! Πολύ πιο γρήγορα απ' όσο φανταζόμουν! Ήρθε περίπου 2 βδομάδες πριν. Και δεν ήρθε επειδή "εμψύχωσα" τον εαυτό μου. Δεν ήρθε επειδή δεν άντεχα τα κιλά που είχα πάρει. Δεν ήρθε επειδή μου έλεγαν οι κοντινοί μου άνθρωποι συνέχεια "Έχεις παχύνει, πρόσεχε.". Δεν ήρθε επειδή θα ήταν "κρίμα να ξαναπάρω τα κιλά μετά από τόση προσπάθεια που έκανα να τα χάσω".

Η στιγμή αυτή ήρθε όταν έβαλα στην ζωή μου πράγματα που με γεμίζουν! Δραστηριότητες που με γεμίζουν, ανθρώπους που με γεμίζουν! Ήρθε όταν έβαλα στόχους για την ζωή μου (που είναι στόχοι άσχετοι με τα γ@μημένα τα κιλά), στόχους που με κάνουν να αισθάνομαι γεμάτη! Και αυτόματα, άρχισα να μην αποζητάω συνέχεια το φαγητό! Άρχισα να προτιμάω από μόνη μου τις ποιοτικές τροφές! Άρχισα να χορταίνω με μικρότερες ποσότητες, χωρίς να το επιδιώκω! Καταλαβαίνετε τί σπουδαίο μάθημα ήταν αυτό για μένα;!

Ουσιαστικά το φαγητό ήταν το υποκατάστατο της ΖΩΗΣ μου τους τελευταίους μήνες. Επειδή δεν είχα πράγματα που με γέμιζαν, έβρισκα παρηγοριά στο φαγητό. Δεν είχα στόχους, δεν είχα ενδιαφέροντα, αλλά "είχα τουλάχιστον το φαγητό"! Και αναλύοντας την όλη πορεία μου όταν έχασα τα 60 κιλά, συνειδητοποιώ ότι σε όλη εκείνη την πορεία -ή μάλλον στην περισσότερη από αυτήν- είχα στην ζωή μου πράγματα που με γέμιζαν, είχα στόχους! Γι' αυτό και ήταν εύκολη όλη αυτή η πορεία "καθόδου" στα κιλά! Όταν σταμάτησαν όλ' αυτά και άρχισα να έχω αρνητικές σκέψεις και αυτο-απόρριψη, ξαναπήρα τα κιλά που πήρα. Και είναι απολύτως λογικό!

Όσον αφορά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο να μπω στην ποιοτική διατροφή με όλα αυτά τα σκουπίδια που έτρωγα πριν. Την πρώτη μέρα, θυμάμαι, ήθελα πολύ να φάω υδατάνθρακες και ήμουν στο σούπερ. Κοιτούσα τα ψωμοειδή και σκεφτόμουν "τί θα μπορούσα να φάω που να είναι ποιοτικό, αλλά να έχει και άμυλο ώστε να μην στερηθώ τους υδατάνθρακες;". Και αμέσως μου ήρθε φαεινή ιδέα! Να φτιάξω σούπα με λαχανικά, τα οποία να έχουν άμυλο!
Πήρα αυτά τα λαχανικά...


...(τα παντζάρια, τα καρότα και τα κολοκύθια έχουν άμυλο!), και έφτιαξα μια υπέροχη σούπα λαχανικών!


Τα έβαλα τα υλικά στο μούλτι, έβαλα και μπόλικο ελαιόλαδο, και έφτιαξα μια σούπα βελουτέ να τρώει η μάνα και του παιδιού να μην δίνει!!! :-D
Και χόρτασα πλήρως!

Μετά από 2-3 μέρες είχα μπει πάλι για τα καλά στην ποιοτική μου διατροφή και δεν μου έλειπαν καθόλου τα σκουπίδια που έτρωγα πριν. Μέχρι σήμερα δεν μου έχουν λείψει ούτε μία στιγμή!
Βέβαια δεν είμαι και υπερβολική! Αν πχ πάω σε κάποια επίσκεψη και με κεράσουν παγωτό, δεν θα πω όχι! Το πρόβλημα δεν είναι ένα παγωτό μια στο τόσο, ούτε τα μακαρόνια μια φορά την εβδομάδα. Το πρόβλημα είναι όταν αυτά τα τρώμε κάθε μέρα και σε μεγάλες ποσότητες!

Χθες έφαγα μια σούπερ-ντούπερ σαλατάρα και 4 αυγά τηγανητά με κρεμμύδι, πιπεριά φλωρίνης και διάφορα μπαχαρικά! Χόρτασα για πολλές ώρες!




Αυτά τα νέα μου!
Για το τέλος θ' αφήσω το λιγότερο σημαντικό απ' όλα...
σήμερα ζυγίστηκα και ήμουν 91,8 kg.
Είναι ευχάριστο το ότι χάνω, όμως η ουσία βρίσκεται στο να έχουμε πράγματα στην ζωή μας που μας γεμίζουν. Όλα τ' άλλα έρχονται από μόνα τους!
(ΜΗΝ δίνετε σημασία στα κιλά! Το έκανα εγώ για πολύ καιρό και συνειδητοποιώ ότι ήταν τελείως λάθος!)

Σας αγαπώ πολύ, να το ξέρετε!
Σας στέλνω διαδικτυακές αγκαλιές και φιλιά και σας εύχομαι να είστε πάντα καλά και ν' αγαπάτε τους υπέροχους εαυτούς σας!

Θα ήταν καλή ιδέα αν βρισκόμασταν κάποια στιγμή όλοι εμείς από κοντά (για όσους μένουν Αθήνα αρχικά). Τί λέτε;
;-)



10 σχόλια:

  1. Ελενίτσα μας!! Μπράβο..καλώς ήρθες και πάλι!! Καλή δύναμη! ...μη σταματήσεις να γράφεις μας δίνεις δύναμη σε περιμένουμε πως κ πως!το πιστευω ακραδαντα οτι τρωμε για να καλυψουμε κενα ζωης..... ειχα χασει 40 κιλα οταν ειχα στοχο κ οι ανθρωποι με γεμιζαν τωρα...ολα χαλια εκτος απο το παιδι μου το οποιο με γεμιζει παρα πολυ...παρολα αυτα υπολειπονται αλλα κενα που δυστυχως στα γεμιζουν αλλες καταστασεις. Και παλι καλη αρχη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. άντε ρε Ελένη που είσαι, μου λείψανε οι ευρηματικοί εναλλακτικοί σου τρόποι να τρως υγιεινά κ να αποφεύγεις ζάχαρες κ αλεύρια. επίσης η θετική κ αισιόδοξη ματιά σου. πως μπορείς κ χάνεις με τέτοια ευκολία κιλά? ΖΗΛΕΥΩ. ΒΑΛΕ ΜΑΤΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκιά μου Ελένη, χαίρομαι που επέστρεψες!
    Θα πρέπει ότι μα ότι και να συμβεί, ποτέ μα ποτέ να μην αφήνεις το φαγητό να σου γεμίζει τα κενά που σου δημιουργεί. Εκεί είναι η μεγάλη παγίδα. Θα πρέπει να δίνεις την δυνατότητα στον εαυτό σου το καλύτερο και να τον προστατεύεις από οποιονδήποτε εξωτερικό παράγοντα. Όλα στο μυαλό είναι κι εκεί είναι που πρέπει να γίνεται ο σωστός διαχωρισμός και καταμερισμός των γεγονότων κι αντιδράσεων.
    Σκέψου πια, πως πέρασες μια φάση, ένα διάλειμμα και συνεχίζεις από εκεί που σταμάτησες.
    Πλέον στις εξόδους και τις επισκέψεις σου να απολαμβάνεις το φαγητό κι όχι να το στερήσε, αρκεί στο σπίτι σου, στην κουζίνα σου να είσαι πιστή στην προσπάθεια σου. Να κάνεις βεβαίως βεβαίως πράγματα που σ' ευχαριστούν και σε γεμίζουν και να κλείσεις τ' αυτιά από τα ενοχλητικά σχόλια από οποιονδήποτε προέρχονται απ' τον περίγυρο σου.
    Μην ξεχνάς η σχέση σου με το φαγητό αφορά εσένα και τον εαυτό σου, όχι τους άλλους.
    Αγάπησε την εικόνα σου, την Ελένη πάνω απ' όλα, σκέψου πόση υγεία χαρίζεις στον εαυτό σου που θα στο ανταποδώσει μελλοντικά με τον καλύτερο τρόπο.
    Εγώ για να μην φέρομαι στον εαυτό μου όμορφα παλιότερα, άρχισε εκείνος να μου δίνει σήματα πως η υγεία μου όσο πάει δεν θα είναι και η καλύτερη.
    Συνέχισε δυναμικά... Και να ενημερώνεις το ημερολόγιο σου για τα πάντα. Έχεις φίλους-φίλες που θα σε στηρίξουν! Θα υπάρχουν και οι κακίες, αλλά μέσα στο πρόγραμμα της ζωής όλα είναι!

    Φιλιά πολλά
    Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άντε βρε Ελένη, άντε να ξαναμπείς πάλι στο πρόγραμμα... Εγώ πολλές φορές νιώθω τέτοια εξάρτηση που νομίζω ότι πρέπει να μπω σε ειδικό πρόγραμμα απεξάρτησης. Για μένα το φαγητό είναι όπως τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ για άλλους. Εντωμέταξύ έχω και 2 μεγάλους γιους που θέλουν φαγητό να υπάρχει σπίτι και πολλές φορές κάνω κάτι βραδυνά... Φοβάμαι πάρα πολύ μην ξαναμπώ σ αυτόν τον φαύλο κύκλο της δυστυχίας μετά από τόσο αγώνα και περίπου 25 κιλά μείον. 'Ηθελα και να σε ρωτήσω... εσύ είχες κολλήσει στα κιλά για πολύ καιρό; Εγώ πολύ δύσκολα χάνω τωρα, μπορεί ν απεράσει και μήνας και να έχω χάσει ένα ή δύο... και να φανταστείς θέλω ακόμη 20 κιλά να χάσω. (είμαι στα 88 τώρα και το όνειρό μου είναι τα 70). Και αν κολλούσες, τι έκανες;

    Φιλιά, Ελένη (Κρήτη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ματζουράνα μου γλυκεια εισαι πηγή έμπνευσης . Χαιρομαι παρα πολυ οταν βρίσκω καινούργια σου ανάρτηση .. Σου στέλνω την αγαπη μου και σευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ματζουράνα χαίρομαι να σε διαβάζω!
    Μου αρέσει η αισιόδοξη ματιά σου :-)
    Αν όντως κανονίσετε να βρεθούμε όλοι, θα ήταν πολύ καλο!
    θα μου άρεσε να ερθω!

    φιλιά πολλά. Αίλουρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαντζουρανα, χαθηκα στα προβληματα μου, αλλα παντα σε σκεπτομαι. Η ΖΕΣΤΗ ΒΟΗΘΘΑΕΙ να χασουμε κιλα και να μη παρουμε. Μακρια απο τα παγωτα κλπ ομως (lol). Καλη συνεχεια, θα επιστρεψω. Ψηλα το κεφαλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πού είσαι Μάντζι; Ελπίζω να είσαι καλά, γερή και δυνατή.
    marulenia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σας αγαπώ πολύ όλες!
    Να είστε καλά!
    Επανέρχομαι δριμύτερη!!
    :-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή