Καλημέρα!
86,8 kg.
Τόσα είμαι.
Νιώθω σαν ένα τεράστιο σακί γεμάτο λίπος.
Τρώω πολύ και τρώω τροφές με αρκετά σάκχαρα, αλλά και αρκετά λιπαρά.
(Βέβαια τα σάκχαρα κυρίως φταίνε για το λίπος, αλλά αναφέρω και τα λιπαρά.)
Στα τόσα χρόνια της ζωής μου, μόλις αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα πόσο μπορεί να μπλοκάρει τα συναισθήματά μας το φαγητό. Έχω πολλά, έντονα και αρνητικά συναισθήματα αυτήν την περίοδο για κάποιες καταστάσεις, και μόλις τρώω, αυτά κυριολεκτικά εξαφανίζονται για κάποια ώρα! Πρώτη φορά το παρατηρώ αυτό τόσο ξεκάθαρα να μου συμβαίνει!
Ενδιαφέρουσα πορεία διανύω. Εκ πρώτης όψεως, θα 'λεγε κανείς ότι "γυρίζω πίσω". Δεν αισθάνομαι καθόλου έτσι. Κι αυτό δεν το λέω για να ωραιοποιήσω την κατάσταση, το εννοώ. Είμαι πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ.
Σήμερα ξύπνησα με μια περίεργη αισιοδοξία. Γι' αυτό και ζυγίστηκα, γι' αυτό και έχω το σθένος να μοιραστώ την ένδειξη του ζυγίσματος με το ημερολόγιο.
Παρακολουθώ μ' ενδιαφέρον αυτά που μου συμβαίνουν και θα μου συμβούν.
Να 'μαστε όλοι καλά!
:-)
86,8 kg.
Τόσα είμαι.
Νιώθω σαν ένα τεράστιο σακί γεμάτο λίπος.
Τρώω πολύ και τρώω τροφές με αρκετά σάκχαρα, αλλά και αρκετά λιπαρά.
(Βέβαια τα σάκχαρα κυρίως φταίνε για το λίπος, αλλά αναφέρω και τα λιπαρά.)
Στα τόσα χρόνια της ζωής μου, μόλις αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα πόσο μπορεί να μπλοκάρει τα συναισθήματά μας το φαγητό. Έχω πολλά, έντονα και αρνητικά συναισθήματα αυτήν την περίοδο για κάποιες καταστάσεις, και μόλις τρώω, αυτά κυριολεκτικά εξαφανίζονται για κάποια ώρα! Πρώτη φορά το παρατηρώ αυτό τόσο ξεκάθαρα να μου συμβαίνει!
Ενδιαφέρουσα πορεία διανύω. Εκ πρώτης όψεως, θα 'λεγε κανείς ότι "γυρίζω πίσω". Δεν αισθάνομαι καθόλου έτσι. Κι αυτό δεν το λέω για να ωραιοποιήσω την κατάσταση, το εννοώ. Είμαι πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ.
Σήμερα ξύπνησα με μια περίεργη αισιοδοξία. Γι' αυτό και ζυγίστηκα, γι' αυτό και έχω το σθένος να μοιραστώ την ένδειξη του ζυγίσματος με το ημερολόγιο.
Παρακολουθώ μ' ενδιαφέρον αυτά που μου συμβαίνουν και θα μου συμβούν.
Να 'μαστε όλοι καλά!
Matzourana, xairomai pou niwtheis toso sineiditopoihmeni :) Kali dunami me autin tin "peripeteia" eimai sigouri pws tha vgeis nikitria!
ΑπάντησηΔιαγραφήBaklavadaki
Σ' ευχαριστώ πολύ μπακλαβαδάκι μου!
Διαγραφή:-)
Πάντα το φαγητό κάλυπτε άλλες ανάγκες ... Τις "αντικαθιστούσε" και συνήθως νιώθεις καλά η όμορφα μετά την κατανάλωση του όποιου τροφιμου... Όμως αυτό είναι μια προσωρινή απόλαυση.... Το κενό αυτό η έλλειψη που υπάρχει απο αυτό-α που σου λείπουν η που βιώνεις θα επανέλθουν μετά από λίγο ... Με
ΑπάντησηΔιαγραφήτύψεις ή χωρίς για όσα έφαγες!! Και εννοείται δεν είσαι η εξαίρεση δεν συμβαίνει μόνο σε σένα... Πολλοί " φυσιολογικοί" το παθαίνουν ποσο μάλλον άτομα υπερφαγικά - βουλιμικα ... Όμως εσύ είσαι συνειδητοποιημένη όχι τώρα πολύ καιρό.. Και γι αυτο διαφέρεις απο κάποιους αυτής της κατηγορίας...
Το λάθος που κάνουν όλοι οι υπερφαγικοι στις δύσκολες ζόρικες καταστάσεις πέφτουν με τα μούτρα στο φαΐ.. Τι να κατηγορήσεις απο αυτο ... Αυτή ειναι η παρηγοριά... Και έχουν να δώσουν άλλη μια μάχη ... Πέρα από αυτό που ξέρουν να μάθουν να διαχειρίζονται και αυτά τα καθημερινά προβλήματα πέρα από την ουσία που τους οδηγεί εκεί..
Μεγάλος αγώνας ... Εσύ ξέρεις απο αυτά και ΜΠΟΡΕΙΣ!!! ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ!!!
Μαρία
Μαρία μου σ' ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου!
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο σ' αυτά που γράφεις!
:-)
Μακρυά απο ολους όσους σου λένε αισιόδοξα λόγια. μακρυά απο όλους όσους λένε θα τα καταφέρεις. μακρυά απο όλους όσους λένε "είσαι νικήτρια". sorry αλλά ΓΥΡΙΖΕΙΣ ΠΙΣΩ. sorry αλλά ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ. σταμάτα ΤΩΡΑ. εισαι 26 χρονών. τι ακριβώς σκέφτεσαι? τι είναι αυτό που σε απασχολεί? είμαι σίγουρη ότι είναι δικαιολογία για να τρώς. μην τους κάνεις το χατήρι.STOP. ειλικρινά συγγνώμη για τα λόγια μου. όποιος διαφωνεί πραγματικά - πραγματικά όμως - ας σηκώσει το χέρι. ΚΑΝΕΝΑΣ????
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ΠΙΣΩ πραγματικά θα ΓΥΡΙΖΑ αν πίστευα αυτά που γράφεις στο μήνυμά σου.
ΔιαγραφήΚαι 140 κιλά να ξαναφτάσω, εφόσον το κάνω συνειδητά, πάλι πιο κοντά στην οριστική μου θεραπεία θα είμαι.
Δεν έχει νόημα να κάνω παραπάνω αναλύσεις. Τα έχω πει όλα στις τελευταίες μου αναρτήσεις.
Να είσαι καλά.
:-)
Ελένη μου έχω καιρό να παρακολουθήσω το ημερολόγιο σου οφείλω να ομολογήσω! συνέχισε να πιστεύεις και να νιώθεις ότι είσαι η καλύτερη κ πως σου αξίζουν τα καλύτερα και μην αυτοσαμποτάρεσαι αν αυτό κάνεις! φιλιά πολλά και αγκαλιές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Ιωάννα μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Πολλές αγκαλιές και από εμένα!
:-)
δεν έρχεται η οριστική θεραπεία κάνοντας το σώμα σου μπαλόνι. βρές ένα βάρος και διατήρησέ το. δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον ειδικό να λέει ότι για να απαλαγείτε απο την συναισθηματική υπερφαγία πρέπει να χάσατε τα κιλά, μετά να τα ξαναπάρετε και αν το κάνετε αυτό 5 φορές θα έχετε γιατρευτεί. δικαιολογίες απλά. δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε ότι "ΝΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ"
ΑπάντησηΔιαγραφήπωω ελεος πιαα αν δε ξερεις τι σημαινει συναισθηματικη υπερφαγια μη μιλας! και σε ποιον δεν αρεσει το φαγητο μου λες; το οτι καποιος βρισκει εκει διεξοδο δεν ειναι για να του μιλας ετσι αλλα για να συμπαρασταθεις και να προσπαθησεις να βοηθησεις.. αλλα φαινεται μερικοι εδω τους εχει πειραξει τοσο η κριση που σκεφτονται μονο να κανουν κακο στους αλλους και να σταξουν το δηλητηριακι τους..λυπαμαι για σενα ανωνυμε..vet
ΔιαγραφήΑγαπητέ ανώνυμε 10:56,
Διαγραφήμιλάμε δεν έχεις καταλάβει Χριστό απ' όσα έχω γράψει 1,5 χρόνο τώρα στο Ημερολόγιο! Δεν έχεις καταλάβει ούτε στο ελάχιστο τί σημαίνει συναισθηματική υπερφαγία! Προφανώς δεν την έχεις βιώσει.
Το ερώτημά μου είναι, για ποιόν λόγο μπαίνεις στον κόπο να γράφεις αυτά τα σχόλια; Για να με "ταρακουνήσεις" (άρα έχεις καλή πρόθεση τουλάχιστον) ή για να με κάνεις να νιώσω άσχημα;
Υπέροχή μου Vet,
Διαγραφήαπλά σ' αγαπώ!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματά σου και την στήριξή σου!
:-)
δεν σε έχω παρακολουθήσει 1,5 χρόνο. έπεσα πάνω στο blog σου την τελευταία εβδομάδα ψάχνοντας για την συναισθηματική υπερφαγία. ο σκοπος μου φυσικά δεν ήταν να σε στενοχωρήσω. γιατί να το κάνω άλλωστε? χρόνια τώρα νόμιζα ότι έχω συναισθηματική υπερφαγία. τελικά ήταν απλά υπερμετρη αγαπη για το φαγητό. μετά απο πολύ ψάξιμο και πολλά χρήματα που έχω δώσει στους ειδικούς. τέλος πάντων. το θέμα ειναι το εξής. όταν λοιπόν νόμιζα και εγώ πως πάσχω απο συναισθηματική υπερφαγία ήταν η εποχή όταν 25-28 χρονών αντί να είναι κάθε μέρα έξω και να διασκεδαζω σαν ένα κορίτσι της ηλικίας μου και να έχω και μια σχέση και να παω και τις εκδρομούλες μου όπως έκαναν τόσες και τόσες αδύνατες φίλες μου γύρω μου, εγώ ήμουν στο σπίτι και έτρωγα έτρωγα έτρωγα χάνοντας την αυτοεκτίμησή μου. γιατί όπως και να το κάνουμε οι επιτυχίες στο άλλο φύλο δεν είναι και τόσες όταν έχουμε παραπάνω κιλά. όταν λοιπόν ξύπνησα και είπα ότι οφείλω στον εαυτό μου μια καλύτερη εκδοχή ξαφνικά όλα άλλαξαν. και επανήλθα και βρήκα και έναν υπέροχο άνθρωπο που τώρα περιμένουμε μωρό. γιατί τα λέω όλα αυτά...έχετε δεί κανέναν άνθρωπο που είναι ευτυχισμένος που έχει οικογένεια ή απλά ένα σύντροφο και περνάει καλά να πάσχει απο συναισθηματική υπερφαγία???εγώ όχι..και η δουλειά μου είναι τέτοια που έρχομαι σε επαφή με πολύ κόσμο (ταξιδιωτικό γραφείο). έχετε δεί ερωτευμένη 25χρονη κοπέλα να μην είναι περιποιημένη, να μην προσέχει τον εαυτό της και να πάσχει απο συναισθηματική υπερφαγία?? εγώ πάλι όχι και υπήρξα φοιτήτρια στην Αθήνα και γνώρισα πάρα πάρα πολλές κοπέλες. συμπέρασμα: βγές, γνώρισε, ερωτεύσου, ταξίδεψε! αν αυτό είναι η πηγή του κακού διόρθωσέ το. κάποια μέρα που θα έχεις την δική σου οικογένεια και θα είσαι πολύ πολύ ευτυχισμένη, ραντεβού σε αυτό εδώ το μπλογκ! θα έχεις αναθεωρήσει! και η αδερφή μου που νόμιζε πώς και αυτή είχε κάτι τέτοιο (έβαζε 10 , έχανε 10 και πάει λέγοντας) τα άκουσε μια μέρα για τα καλά και να πώς συνήλθε. συγγνώμη και πάλι.
ΔιαγραφήΈχεις πολύ κλειστό μυαλό, ταξιδιωτική πράκτωρ. Πολύ κλειστό.
ΔιαγραφήΜατζουρανα ακους και διαβαζεις το μακρυ και το κοντο μας. Δεν ξερω πως να σε παρηγορησω, πως να βοηθησω. Ομως σιγουρα μια και εισαι πολυ νεα, θα θελεις να γραψεις παλι αυτα. Θυμησου τα και συγγνωμη αν ενοχλω.
ΑπάντησηΔιαγραφή<<Τετάρτη, 25 Νοεμβρίου 2015
--------------------------
Απώλεια βάρους - εβδομάδα 63η
Καλησπέρα αγαπημένο Ημερολόγιο!
Τετάρτη σήμερις, και μία ακόμα διατροφική εβδομάδα ολοκληρώνεται!
Ακολουθώντας την συμβουλή μερικών αγαπημένων ανθρώπων, έβαλα περισσότερη ποικιλία στην διατροφή μου, και αυτό πραγματικά μου έφτιαξε την διάθεση! Ανακάλυψα καινούριες γεύσεις, τα γεύματά μου είχαν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον (τόσο κατά την προετοιμασία τους, όσο και όταν τα έτρωγα), και χόρταινα πραγματικά με πιο φυσιολογικές ποσότητες!
Η φίλη ζυγαριά έδειξε -0,7 kg από την προηγούμενη εβδομάδα,
δηλαδή είμαι 72,5 kg!
Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενη!
Έχω ειλικρινά απορία πού θα σταματήσει τελικά η ζυγαριά, δηλαδή ποιό είναι το φυσιολογικό βάρος του οργανισμού μου! Όπου κι αν σταματήσει, θα το δεχτώ με μεγάλη χαρά, και θα συνεχίσω κανονικά την ποιοτική διατροφή μου που μου φτιάχνει την διάθεση!
Να είμαστε όλοι καλά και να μας αγαπάμε πολύ-πολύ!
:-)
Προστέθηκε στο Ημερολόγιο Διατροφής στις 8:41 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες βαρος, βαρους, διαιτα, διατροφη, ζυγαρια, ημερολογιο, κιλα, χασιμο, diaita, diatrofi, kila, varos, xasimo, zygaria, zygisma
4 σχόλια:
Ανώνυμος27 Νοεμβρίου 2015 - 10:17 μ.μ.
Με αυτά που τρως του χρόνου θα έχεις φτάσει τα 60.
Απάντηση
Απαντήσεις
Ημερολόγιο Διατροφής28 Νοεμβρίου 2015 - 12:42 π.μ.
Καλησπέρα!
Δεν νομίζω να φτάσω τα 60 κιλά, και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω κιόλας, γιατί πιστεύω στα 60 θα είμαι πετσί και κόκκαλο! Ποτέ δεν είχα πρότυπα αδύνατες γυναίκες. Πάντα μου άρεσαν οι γυναίκες να έχουν τις καμπύλες τους!
Θα συνεχίσω να τρώω αυτά που μου αρέσουν και μου φτιάχνουν την διάθεση, και η ζυγαριά ας σταματήσει όπου θέλει!
Καληνυχτα, ισως ο,που σταματησει η ζυγαρια, αυτο να ειναι το κλειδι...Εσυ ξερεις ..:-)
Σ' ευχαριστώ αγαπημένη μου Ηρώ!
ΔιαγραφήΑυτό που έγινε είναι ότι η συναισθηματική υπερφαγία έκανε την επανεμφάνισή της με μεγαλειώδη τρόπο! Έχω ήδη μάθει πάρα πολλά από όλο αυτό που συμβαίνει και έχω αναθεωρήσει όλη μου την πορεία από την αρχή μέχρι το τέλος.
Επίσης έχω συνειδητοποιήσει τον λόγο που επέλεξα να "πιαστώ" και πάλι σ' αυτήν την περίοδο της ζωής μου από την συναισθηματική υπερφαγία. Από την μία ξέρω ότι πάλι καλά που έχω και αυτό και ξεσπάω εκεί. Αν δεν το είχα, ίσως να επέλεγα άλλους, πολύ πιο δύσκολους δρόμους μέσα στην απελπισία μου. Οπότε δεν με πολυπειράζουν τα 15 κιλά που πήρα. Από την άλλη όμως χρειάζεται κάποια στιγμή να σταματήσω να με απορρίπτω και να με αγαπήσω. Τόσο καιρό το λέω, δεν τα 'χω καταφέρει όμως ακόμα.
Τεσ-πα.
Τα πράγματα γίνονται καλύτερα...
:-)
Να εισαι παντα καλα Μαντζουρανα μας. Αδειασε και το forum αυτες τις μερες. Νιωθω περιεργα που γραφω σχεδον μονη. Χαθηκαν και τα 2 κοριτσια που σε ειχαν για παραδειγμα. Κι εγω απο το blog σου ενθουσιαστηκα. Αντε, ολα να τελειωσουν καλα. :-)
ΔιαγραφήΕλενη ειμαι η Γιωτα, ειδα την αναρτηση σου κ πιστευω πως αφου μπηκες στη διαδικασια να παρατηρησεις τη «συμπεριφορα» της αρρωστιας, του εθισμου, εισαι σε καλο δρομο κ για τη λυση, η γνωση είναι δυναμη, χωρις να ξερουμε δε γινεται τπτ. Θα σου γραψω δυο λογια, όπως το αντιλαμβανομαι εγω. Γινεται το εξης. Συμβαινει ένα ερεθισμα π.χ. 1) Ηρθες σε επαφη με κοσμο κ με διαθεσιμο το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (=φαγητο), ή 2) Σε αναστατωσε συναισθηματικα καποιος ή κατι κ τρεχεις να βρεις το αντικειμενο, ή 3) Ενιωσες αρνητικο συναισθημα απογοητευσης, αναξιοτητας, ματαιοτητας, ή 4) Νιωθεις ένα τεραστιο κενο (το κενο αυτό είναι η ΑΥΤΑΓΑΠΗ που δεν εχεις ακομα αναπτυξει) και χιλια δυο αλλα. Λοιπον, το υποσυνειδητο νιωθει ΠΟΝΟ, ΦΟΒΟ, ΑΠΕΙΛΗ, πεφτουν οι νευροδιαβιβαστες, κρουει alarm(= ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ) και καταναλωνεις τροφη για να ανεβουν οι νευροδιαβιβαστες κ να «σωθεις». Ετσι μεταφερεσαι στον ψευτικο παραδεισο σου για λιγο, οπου σταματας να νιωθεις δυσαρεστα για το ερεθισμα, «φτιαχνεσαι» στην ουσια κ δε νιωθεις πονο, φοβο, απειλη. Βεβαια η μεταπτωση στην πραγματικη ζωη κάθε φορα είναι ολο κ πιο οδυνηρη, γιατι εχεις να αντιμετωπισεις το ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ νου σου, τις τυψεις, τις ενοχες κ την καινουρια απογοητευση συν τα εξτρα κιλα, συν το αδιεξοδο. Η λυση λοιπον είναι να γινεις λιγοτερη ευαλωτη απεναντι στα ερεθισματα, εισαι πολύ τρωτη. Δεν είναι κατι να νιωθεις ασχημα, σε παρα παρα πολλους συμβαινει, αυτος είναι ο μηχανισμος των εξαρτησεων κ των εθισμων. Εισαι ευαισθητη κ δεν εχεις καλη αυτοαμυνα. Πρεπει λοιπον να την αναπτυξεις. Για να μην πεφτουν οι νευροδιαβιβαστες σου πολύ κ να τους ανεβαζεις μονη σου με τις ωραιες σκεψεις σου, όχι με φαγητο. Ερωτησεις τυπου, είναι πραγματικος ο φοβος μου? Κινδυνευω πραγματικα από κατι ή ετσι το εχει εγγραψει το υποσυνηδειτο μου λανθασμενα? Μαλλον το δευτερο. Εκει καθησυχαζεις τον εαυτο σου πως τπτ κακο δε θα συμβει αν δεν κανεις υπερφαγικο γιατι κανενας δεν μπορει να σου κανει κακο, ΔΕΝ κινδυνευεις γιατι εχεις ΕΣΕΝΑ. Και αυτο πιστεψε με φτανει. Βαλε τον εαυτο σου πανω από όλα κ από ολους. Γυρνα την πλατη στο υπερφαγικο, εγω τον πρωτο καιρο ειχα αγορασει 5 βραχιολια με διαφορετικο χρωμα το καθενα. Ηταν η ΑΜΥΝΑ μου, ετσι τα βαφτισα. Το καθενα μου υπενθυμιζε κ από κατι σημαντικο όπως πχ. Το απρο βραχιολι ότι όλα είναι καλα κ δεν κινδυνευω, το μπλε βραχιολι πως αγαπω πολύ πολύ τον εαυτο μου, το ροζ βραχιολι πως με αγαπουσαν παρα παρα πολύ ο πατερας κ η μητερα μου, κοκ, ο,τι μπορει να βοηθαει εσενα να νιωθεις ασφαλης, σιγουρη κ δυνατη. Όταν ενιωθα το υπερφαγικο να ερχεται, εξασκηθηκα στο να το καταλαβαινω αμεσως, δηλαδη όταν σημαινε ALARM από το υποσυνειδητο για έναν λογο από αυτους που ειχα καταγραψει, φορουσα κατευθειαν ένα ή περισσοτερα βραχιολια, αναλογα με την περιπτωση. Σκεφτομουν τη δυναμη του βραχιολιου να με κατακλυζει ολοκληρη, επαιρνα καλες ανασες, ηρεμουσα κ δεν εκανα υπερφαγικο. Εδινα μια πιστωση χρονου στον εαυτο μου μηπως κ μπορεσω κ νιωσω καλυτερα αλλιως, με τη δυναμη της σκεψης κ του νου. Κ φυσικα με καλη κ πληρη διατροφη για να μην εχω κ σωματικες ελλειψεις. Αυτά, καλη συνεχεια, παρατηρησε, βρες τι δουλευει σε σενα, κανε ερωταπαντησεις στον εαυτο σου, γραψτα σε χαρτι, μελετησε τα, ότι ωρα κ να είναι. Κ προπαντων μην ξεχνας πως δε φταις εσυ, είναι ένα προβλημα κ εχει τη λυση του, όλα μεσα στη ζωη είναι. Με τον καιρο, λιγο ή πολύ, εφ οσον επιμεινεις, θα τα καταφερεις. Να εισαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επαναλάβω πως όσα μηνύματά σου διαβάζω, είναι σαν να έχω κάνει πολλές ώρες ψυχοθεραπεία!
ΔιαγραφήΜέσα απ' την καρδιά μου σ' ευχαριστώ!
:-)
τολμώ να πω, πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρομαι στην κοπέλα του ταξιδιωτικού γραφείου..
ΔιαγραφήΤι σκας βρε Ελένη μου με βαθύτερες σκέψεις και αναλύσεις του εαυτού σου αφού σου βρήκε την λύση η κοπέλα πιο πάνω. Ντύσου, βάψου, πάρε τις φίλες σου, βγείτε έξω πιείτε τα ποτακια σας, βρες και έναν γκόμενο και ολα θα φτιάξουν... Καμία επαφή με την ανθρώπινη ψυχολογία, λέμε 2 βλακείες και όποιον πάρει ο χάρος. Ρηχές συμβουλές χωρίς καμία χρησιμότητα. Κάποια στιγμή της ζωής μου όταν νοσησα με κατάθλιψη αυτό που άκουγα απο τους περισσότερους γύρω μου ήταν τέτοιου είδους συμβουλές και προτροπές.. Μην βαριέσαι, σήκω, όλα είναι στο μυαλό σου, ζήσε την ζωή σου, υπάρχουν και χειρότερα, είσαι πολύ μικρη ακόμα, μην είσαι τεμπέλα κλπ.. Το αποτέλεσμα ήταν να νιώθω ακόμα χειρότερα.. Μόνη αποφάσισα να αναζητήσω βοήθεια και τα ξεπέρασα ολα οταν εγώ ήμουν πραγματικά έτοιμη.. Το να απαξιώνεις αυτό που νιώθει ένας άνθρωπος είναι οτι χειρότερο..Ελένη διαβάζω απο την αρχή το ημερολόγιο σου και πραγματικά σε θαυμάζω και πιστεύω οτι είσαι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος. Πιστεύω ότι αργά η γρήγορα θα πετύχεις τους στόχους σου και φυσικά δεν αναφέρομαι στα κιλά..Πιστεύω έχεις διανύσει ήδη το μεγαλύτερο μέρος μια δύσκολης διαδρομής και είσαι πολυ κοντά στο τέρμα..πολλά φιλιά και θετική σκέψη από εμένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήOK αν είναι να συγκρίνουμε την κατάθλιψη με την υπερφαγία τότε δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε άλλο. δε νομίζω ότι το να ακούτε και μια άλλη γνώμη - ίσως λέω ίσως - να είναι και αυτή σωστή ρε παιδί μου. είναι δηλαδή λύση να λές "έχω συναισθηματική υπερφαγία έχω συναισθηματική υπερφαγία" και να οι υπέρογκες ποσότητες φαγητού...ενώ την ίδια ώρα θα μπορούσατε να ήσασταν σε ένα μπαράκι και να πίνατε το ποτάκι σας όμορφες και ωραίες..τότε οκ κάντε το και αφήστε την ζωή σας να περνάει απο μπροστά σας. και όλα αυτά στο όνομα μιας υπερφαγίας!! και ξυπνήστε μια μέρα στα 40 και οι δυο πιο ωραίες δεκαετίες της ζωής να έχουν φύγει στο όνομα μιας υπερφαγίας! καλημέρα σας
Διαγραφήκαι επειδή είμαι και πολύ κλειστό μυαλό ρίξτε μια ματια σε κανένα σαιτ για πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης...να ενα ενδεικτικά http://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/22636/synaisthimatiki-yperfagia-otan-to-psygeio-apo-filos-ginetai-exthros.html
Διαγραφήκαι διαβάστε λίγο πως την αντιμετωπίζω
Πάω για περπάτημα στο πάρκο (η άσκηση βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει την ανάγκη για ‘συναισθηματικό’ φαγητό)
Κάνω μια δημιουργική δραστηριότητα-χόμπι, π.χ. ζωγραφική, μουσική, διάβασμα, κέντημα κλπ.
Κάνω άσκηση χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, για την αντιμετώπιση της υπερφαγίας λόγω στρες)
Ασχολούμαι με τον κήπο, βγαίνω έξω από το σπίτι.
Τηλεφωνώ ή στέλνω μήνυμα στα εξής διαθέσιμα άτομα (για την αντιμετώπιση της συναισθηματικής υπερφαγίας λόγω μοναξιάς)
Γράφω ημερολόγιο, όπου εκφράζω τα συναισθήματά μου κι έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου
Ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο αποσπά το μυαλό μου από το φαγητό και που δεν είναι ζημιογόνο για μένα
ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΕΙ??????? ΤΡΩΩ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΣΧΟΛΙΑ!!!!!ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΠΙΤΙ !!!!!
ή αν δεν καταλαβα εγώ σωστά
Καλημέρα σε όλους. Καταρχάς δεν συγκρίνω την συναισθηματική υπερφαγία με την κατάθλιψη αλλά την αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπων απέναντι στο πρόβλημα κάποιου άλλου. Συγκρίνω πως το να λες σε κάποιον καταθλιπτικό οτι δεν έχει τίποτα και όλα είναι στο μυαλό του είναι σα να λες σε έναν άνθρωπο με συναισθηματικη υπερφαγία οτι φταίει εκείνος για την σχέση που έχει με το φαγητό και απλά να σταματήσει να τρώει. Πως δεν το σκεφτήκαμε πιο πριν? Εννοείται πως αυτό προσπαθεί η Ελένη και όλοι μας. Να αποκτήσουμε μια υγιεινή σχέση με το φαγητό και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Εννοείτε οτι συμφωνώ με τη γυμναστική, τα διάφορα χόμπυ, τους περιπάτους, τις εκδρομές, την καλή παρέα και γενικότερα με την κινητοποίηση της ζωής. Πιστεύω όμως ότι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα όπως η συναισθηματική υπερφαγία και μπορεί κάποιες φορές να υποφέρει από αυτό, έχει ανάγκη να ακούσει είναι μια υποστηρικτική κουβέντα και όχι μια ακύρωση του προβλήματος του. Το δεν έχεις τίποτα σταματά να τρως και ζήσε την ζωή σου δεν νομίζω οτι βοηθάει. "Το καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι, συμπάσχω μαζί σου, περνάς μια δύσκολη κατάσταση αλλά θα τα καταφέρεις γιατί είσαι δυνατή" ίσως είναι μια καλύτερη προσέγγιση. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν είπα να αφεθούμε στην ταμπέλα της συναισθηματικής υπερφαγίας καθισμένοι στο σπίτι μας, τρώγοντας και κλαίγοντας την μοίρα μας. Τέλος πάντων για να μην μακρυγορώ θέλω να πω κλείνοντας ότι δυστυχώς η ευτυχώς ορισμένα πράγματα στη ζωή θέλουν πολυ προσπάθεια για να λυθούν και δεν είναι κάτι απλό και δίχως κόπο. Η συνειδητοποίηση είναι η μισή λύση του προβλήματος. Επίσης κάτι τελευταίο, Ελένη μην μασάς και μην πέφτεις. Μπορεί αυτή τη στιγμή να είσαι ευάλωτη και να αισθάνεσαι κάπως αδύναμη όμως ΠΑΝΤΑ να θυμάσαι οτι δεν είσαι αυτό. Μέσα σου υπάρχει και η Ελένη η δυναμική, που κατάφερε τόσα πολλά, η αισιόδοξη..
ΔιαγραφήΘετική ενέργεια σε όλους!
Άννα μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις! Έχεις τόσο μα τόσο δίκιο!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα εμψυχωτικά σου λόγια, όντως αυτά έχω ανάγκη αυτό το διάστημα! Με βοηθάς πολύ,θέλω να το ξέρεις!
Να είσαι καλά!
:-)
Όλα αυτά που ειπώθηκαν η βόλτα τα μπαράκια ο καφές το σινεμά κλπ ειμαι σίγουρη ότι η Ελένη τα γνωριζει... Και εγώ σου λεω τα εφαρμόζεις γυρνάς το ίδιο βράδυ η την επομένη έχεις επεισόδιο.. Και οι συμβουλές από διάφορες σελίδες που αναφέρονται στην υοερφαγία ειναι πολύ καλές..Θεωρητικά. Πρακτικά όμως έχεις ενα βουνό μπροστά σου και ο κάθε ένας απ έξω σου λέει τι πρέπει να κανεις σου βάζει και μια ταμπέλα κατάθλιψη, θλίψη, σου αρέσει το φαγητό και αλλα πολύ πιο προσβλητικά... Τι εύκολο ε? Και απλό φυσικά... Μακαρι να ήταν έτσι...Θέλει πολύ χρόνο υπομονή επιμονή και αντοχές!!!Λες και εσύ ο ίδιος δεν ξέρειςοταν πλέον είσαι συνειδητοποιημένος, όπως Ελένη... Και ο κάθε άλλος που δεν γνωρίζει ας λέει ότι θέλει!!! Η ακόμα χειρότερα που γνωρίζει και σου λέει" πάλι τα ίδια?" " πάλι πισωγύρισμα?" " πάλι τρως?" " πάλι επεισόδιο σταματα πια..." Κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεος δλδ όσοι λοιπόν τα βλέπουν όλα εύκολα δεν βοηθούν καμια Ελένη....
Μαρία
δε νομίζω ότι τα βλέπουν οι άλλοι εύκολα και λένε μεγάλα λόγια όσο το γεγονός ότι οι ίδιοι βάζουν ταμπελα και επαναπαύονται πίσω απο αυτή χωρίς να κάνουν κάτι. δηλαδή σε μια ίωση δεν κάνουμε κάτι για να γίνουμε γρηγορότερα καλά? αν βγάλουμε έκζεμα δεν τρέχουμε στον δερματολόγο κατευθείαν? όσες αντιμετωπίζουν θέματα διαταραχής συμπεριφοράς με τα παιδιά τους δεν τρέχουν να συμβουευτούν παιδοψυχίατρο και δίνουν ένα σωρό χρήματα? κάνουν κάτι...εκεί είναι το θέμα.. το να κάθεσαι σπίτι σου και να λές σε όλους ότι α έχω συναισθηματική υπερφαγία δε νομίζω ότι είναι σωστό.γιατί δηλαδή να αμφισβητούμε ότι η κοινωνική ζωή σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει υπέρ. μια γυναίκα που αντιμετωπίζει θέματα γονιμότητας και δεν μπορεί να κάνει παιδί έχετε δεί κανένα γιατρό να της λέει κάτσε σπίτι σου και κλάψε? αντιθέτως την παροτρύνει να βγεί να διασκεδάσει να πάει ταξίδι.ψάχνεσαι για λύσεις...η λύση δεν είναι κόβω το φαγητό απο τη μία μέρα στην άλλη. και ένα 5χρονο μπορεί να το καταλάβει.
ΔιαγραφήΜαρία μου γεια σου!
ΔιαγραφήΠεριέγραψες με απόλυτη ακρίβεια την κατάσταση που βιώνουμε εμείς που πάσχουμε από συναισθηματική υπερφαγία! Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Να είσαι καλά!
:-)
Πάρτε το όλοι απόφαση ο όρος συναισθηματικη υπερφαγία είναι ουσιαστικά ο εθισμός στο φαγητό και πρέπει να αντιμετωπίζω ται όπως ακριβώς ο εθισμός στα ναρκωτικά στο αλκοόλ στο τζόγο . Ελένη πιστεύω ότι μια ψυχολογική υποστήριξη από ειδικό αλλά και η οργάνωση της διατροφής σου από ειδικό επίσης θα σε βοηθούσε πολύ. Καμιά φορά ο ίδιος ο εαυτός μας προδίδει και τότε αναλαμβάνουν δράση οι ειδικοί. Να σημειωθεί ότι ο εθισμός οποιαδήποτε μορφή και να έχει δεν έχει να κάνει με το αν είσαι καλά η όχι .έχει να κάνει με το ότι έχει κολλήσει σα βδελα στο μυαλό του σου και δε λέει να το κουνήσει από έχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαντζουρανα, μου ηρθε μια ιδεα. Μην ξαναγραψεις το βαρος σου εδω. Καποιοι λυπουνται με κατανοηση, αλλοι το παιζουν αυστηροι γνωστες, αλλοι κατα βαθος χαιρονται, ειτε γιατι αυτοι τα καταφεραν, ειτε γιατι δεν τα καταφεραν και εισαι στο πατωμα μαζι τους. Μολις φτασεις στα 75 - 73 οσο νομιζεις οτι σου κανει, γραψε παλι κοριτσι μου να τους αφησεις με την μεγαλυτερη απογοητευση της ζωης τους. Και με αυτους που αληθεια σε σκεφτονται εχεις τροπο να ερχεσαι σε επαφη. Happy Valentine ακομη κι αν δεν εχεις. Ειναι μια χαρουμενη μερα με καρδιες και λουλουδια. Προσφερε τα στον εαυτο σου. Εισαι αισιοδοξη, καλη και δυνατη κοπελα, το αξιζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗρώ μου, ίσως να έχεις και δίκιο για το αν ξαναγράψω το βάρος μου. Απλά θέλω να έχω καταγεγραμμένη (όσο γίνεται) την πορεία μου, μήπως θελήσω να την μελετήσω αργότερα.
ΔιαγραφήΣτο πάτωμα δεν είμαι. Όπως έχω ξαναγράψει, και 140 κιλά να γίνω πάλι, θα έχω προχωρήσει πάρα πολύ από τα παλιά μου 140 κιλά. Και αυτό γιατί εμένα δεν μ' ενδιαφέρει ο αριθμός στην ζυγαριά, αλλά η βαθιά συνειδητοποίηση και η προσπάθεια εξαλειψης της συγκεκριμένης πάθησης. (Δεν σκοπεύω βέβαια να ξαναφτάσω 140 κιλά.)
Σ' ευχαριστώ για όλα σου τα ενθαρρυντικά μηνύματα!
:-)
Αγαπητή ανώνυμη,
ΑπάντησηΔιαγραφήαρχικά σκέφτηκα να σε αγνοήσω, γιατί είναι μάταιο να προσπαθούμε να εξηγήσουμε κάτι σ' έναν άνθρωπο που αδυνατεί να καταλάβει.
Επειδή όμως βλέπω ότι συνεχίζεις να στέλνεις μηνύματα λέγοντας τα ίδια πράγματα, αποφάσισα να σου απαντήσω, κι αν καταλάβεις, κατάλαβες.
Ποιός σου είπε ότι κάθομαι στο σπίτι όλη μέρα και κλαίω την μοίρα μου; Το είδες κάπου γραμμένο στο ημερολόγιο ή το οραματίστηκες; Σε πληροφορώ ότι είμαι όλη μέρα έξω, και κάνω διάφορες δραστηριότητες και πολλές βόλτες περπατώντας, ακριβώς για να μην μένω στο σπίτι! Αυτό δεν με εμποδίζει ούτε στο ελάχιστο να κάνω υπερφαγικά, αφού αγοράζω πράγματα απ' τον δρόμο και τα τρώω καθώς περπατάω. Άρα άκυρα όλα αυτά που λες.
Επίσης τελείως λάθος και αυτό που λες ότι η συναισθηματική υπερφαγία είναι απλώς το ότι μας αρέσει πολύ το φαγητό. Πού το είδες αυτό γραμμένο; Σε κάποιο τυχαίο site του διαδικτύου; Έχουν γραφτεί βιβλία ολόκληρα από επιστήμονες για την συναισθηματική υπερφαγία, που είναι μια πάθηση ιδιαιτέρως πολύπλοκη και σχετίζεται με τα βαθύτερα συναισθήματά μας.
Αφού μπαίνεις συχνά τώρα τελευταία στο blog, θα σου πρότεινα αν έχεις την διάθεση ν' αφιερώσεις 5 λεπτά να διαβάσεις την ανάρτησή μου "Ο λόγος που πήρα πολλά κιλά", μήπως καταλάβεις λίγο την ψυχολογία ενός υπερφάγου.
Αλήθεια, εσύ είχες ποτέ πρόβλημα με τα κιλά σου;
Παιδια βοηθεια θα πεθανω ειμαι τρελα εξαρτημενη απο τη ζαχαρη δεν αντεχω αλλο παλευω 3 χρονια τωρα σγνεργαζομαι κ με ψγχιατρο και με διατροφολογο αλλα τιπτα..μκυ λενε ειναι ακομα αρχη..ομως εγω δεν αντεχω αλλο αυτο το μαρτυριο θελω να κλειστω καπου να βοηθηθω..ειμαι απελπισμενη βοηθειστεε μεε :"((( Ντορη
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτορυ πρώτα απ όλα ηρέμησε... Αυτό το ημερολόγιο ειναι της Ελένης αν έχεις διαβάσει την ιστορία της..
ΔιαγραφήΑν κατάλαβα καλά τρως μεγάλες ποσότητες μόνο με ο.τι έχει ζάχαρη... Δεν ξερω αν είσαι υπέρβαρη και ελπίζω ο ψυχίατρος να μη σου έχει δώσει φάρμακα...
Έχεις κάνει εξετάσεις ζάχαρο θυροειδούς; κλπ
Μαρία
δεν ειμαι ιδιαιτερα υπερβαρη 1.72 υψος 75 κιλα..ναι ζολοφτ μου εχει δωσει βλεπω καποια βελτιωση αλλα τα υπερφαγικα δε μπορω να τα σταματησω
ΔιαγραφήΦυσικά και δεν μπορείς να τα σταματήσεις γιατί πολύ απλά η υπερφαγια δεν λύνεται με αντικαταθλιπτικά... Αυτό που φοβόμουν και αυτό που σου έδωσε γιατί οι περισσότεροι ψυχίατροι δίνουν κάτι ειναι για κατάθλιψη, ιδεοξυχαναγκαστική διαταραχή ( εκεί μάλλον στηρίχθηκε ΛΑΘΟΣ) και μετατραυματική αγχώδη διαταραχή
ΔιαγραφήΟι αιτίες ειναι βαθύτερες ... Ψυχοθεραπεία χρειαζεσαι όχι ψυχίατρο...
Μαρία
Μα ο ψυχιατρος κανει τη ψυχοθεραπεια το φαρμακο το δινει για να ηρεμησεις αρχικα και μετα να ρισαι σε θεση τεσπα δε πιστευω οτι μπορεις να κρινεις εναν ανρθρωπο που εχει δωσει τη ζωη του για το διαβασμα και για τα βιβλια..
ΔιαγραφήΣυγγνώμη που προσπάθησα να βοηθήσω... Καλή συνέχεια σου εύχομαι... Δεν θα πω τπτ παραπάνω και ας γνωρίζω περισσότερα απο αυτό ... Να είσαι καλά...
Διαγραφήεγω συγγνωμη..ειμαι πολυ απελπισμενη δε ξερω τι να κανω δε μπορω να απογοητευομαι απο ανθρωπους που εχω στηριξει καποιες ελπιδες με καταλαβαινεις; αν ολα καταρριπτονται τοτε τι; αν ολοι κανουν λαθη; αν ουτε ο γιατρος με βοηθησει; δε μου μενει τιποτα αλλο πια στη ζωη μου......
ΔιαγραφήΑγαπητή Ντόρη,
Διαγραφήθεωρείς ότι είσαι υπέρβαρη; Γιατί σε πιάνει απελπισία; Μήπως δεν κάνεις υπερφαγικά επεισόδια και απλά το νομίζεις; Κάνεις εμετούς μετά;
Η ζάχαρη είναι όντως εθιστική.
Θα σου πρότεινα να δεις 2 πολύ ενδιαφέροντα ντοκυμανταίρ, το "That Sugar Film" και το "Fed Up". Αν θες λινκ, πες μου να σου στείλω... μιλάμε για τις καταστροφικές συνέπειες της ζάχαρης.
Να είσαι καλά!
:-)
Ντόρη, διάβασα τα σχόλια σου και θα ήθελα μόνο να σε καθησυχάσω σχετικά με το φάρμακο που παίρνεις. Είμαι φοιτήτρια ιατρικής και στη σχολή τουλάχιστον έχω μάθει ότι τα αντικαταθλιπτικά είναι φάρμακα που δίνονται σε μεγάλο εύρος ασθενειών. Στην πραγματικότητα ακόμα οι γιατροί δεν είναι σίγουροι πώς δρουν (τα αντικαταθλιπτικά καθώς και άλλα πολλά φάρμακα). Όσο δεν σου προκύπτουν παρενέργειες δεν έχεις να χάσεις κάτι συνεχίζοντας να την αγωγή με βάση όσα σου είπε ο ψυχίατρος σου.
ΔιαγραφήΌμως και αυτό που ανέφερε ο ανώνυμος παραπάνω στέκει, σχετικά με την ψυχοθεραπεία. Μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να σου συστήσει κάποιον καλό ψυχολόγο να σε βοηθήσει (αυτοί ασχολούνται με τις ψυχοθεραπείες περισσότερο παρά οι ψυχίατροι και για την ακρίβεια θα πρέπει να συνεργάζονται για την όσο καλύτερη αντιμετώπιση του ασθενούς).
Τέλος, να θυμάσαι ότι τα αντικαταθλιπτικά είναι φάρμακα που κάνουν καιρό να δράσουν. Έχε υπομονή και συνέχισε τις προσπάθειες σου χωρίς να το βάζεις κάτω :)
Και μόνο που έγραψες σε αυτό το μπλοκ φαίνεται ότι θες να ξεπεράσεις το πρόβλημα σου και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Απ όσο βλέπω η φίλη ανώνυμη επιμένει να υποστηρίζει δθαφιρα έξω από το χορό...Δεν ειναι κακο να παραδχεσαι ότι όταν κάτι το αγνοείς η δεν το Έχεις βιωσει δεν μπορείς και να το καταλάβεις... Οι πληροφορίες - συμβουλές απο ίντερνετ δεν καλύπτουν πλήρως και επί της ουσίας το θέμα... Δεύτερον ποιος σου είπε ότι Ένας υπερφαγικος πηγαίνοντας σε γιατρό ψυχολογικής υποστήριξης και σε διατροφολόγο έλυσε το πρόβλημα του?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι εμείς οι βουλιμικοι - υπερφαγικοιδεχομαστε την κατάσταση βάζουμε ταμπέλα καθόμαστε σε έναν καναπέ τρωμε σαν βόδια και λέμε ειμαι χάλια κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους αν χωράμε και σε αυτούς μετά την κατανάλωση τόσου φαγητού και γλυκών κλπ και μαζεύουμεκαι τις μύξες μας γιατί ταυτόχρονα κλαίμε για την απάθεια μας και την κατάσταση μας... Αυτή την εικόνα προφανώς δεν πρόκειται να στην αλλάξει κανεις όμως ειναι επιστημονική φαντασία...και μου αρέσει που τσαντίζεσαι κι ολας!!!
Και να είσαι σίγουρη πως έτσι δεν βοηθάς!!! Όλοι προσπαθούν να σου εξηγήσουν αλλα μάταια...
Ελένη μη μασάς ξέρεις εσύ...
Μαρία
καλημέρα σας! φυσικά και είναι η τελευταία φορά που μπαίνω, ούτως ή άλλως έπεσα τυχαία και δεν έχω σκοπό να καθήσω να μαλώνω και να εξηγώ και να μου εξηγούν..προτιμώ να κάνω αγορές για το μωρό που έρχεται απο το να ξεκατινιάζομαι.ούτε τσαντίστηκα ούτε τίποτα..δε θα μπορούσα άλλωστε να μαλώνω διαδικτυακά.απλά εξέθεσα μια γνώμη και εγώ. βλέπω ότι είστε όλες της άποψης που ήδη κατάλαβα "εγώ έχω αυτό και δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν το έχεις βιώσει κτλ κτλ και λές μεγάλα λόγια έξω απο το χορό κτλ κτλ" και φυσικά η μια "συμπαραστέκεται" στην άλλη λέγοντας κουράγιο..θα τα καταφέρεις..υπομονή..είσαι δυνατή..και νομίζετε πώς είναι αυτή η λύση. αλλά είναι μάταιο να εξηγώ εγώ σε εσάς "του προβλήματος" πως αυτή ΔΕΝ είναι η λύση. αλλά ούτε εσείς καταλαβαίνετε γιατί απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ. συνεχίστε λοιπόν όπως εσείς ξέρετε (??). καλή συνέχεια σε όλους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροεπισκόπηση
ΔιαγραφήΕπεξεργασία
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Απ ότι κατάλαβα περιμένεις μωρο ... Με το καλό λοιπόν να σου έρθει ....
Δεν θα το συνεχισω άλλο εγώ προσωπικά απλά και μόνο να σου πω ότι έχεις μια λάθος εικόνα στο μυαλό σου και αρνείσαι να δεις κάποια πράγματα και φυσικά δεν κανοουν οι υπερφαφικοι τα οσα προανέφερες... Εγώ είμαι της άποψης ότι χρειάζεται ειδικός αλλα όχι μόνο αυτό...
Σου εύχομαι να σου έρθει ενα υγιέστατο μωρο και αυτό το εννοώ...
Και φυσικά να μην έρθεις ποτέ αντιμέτωπη με ΔΠΤ...
Να είσαι καλά...
Με αγάπη απ όλες τις προβληματικές που ίσως εκπροσωπώ εγώ αυτή τη στιγμή...
Μαρια
Αγαπητή ανώνυμη,
Διαγραφήνα το χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είσαι καλά.
Δεν μας είπες όμως... γιατί έψαχνες στο ίντερνετ για την συναισθηματική υπερφαγία;
διαβαζω λιγο τα κείμενά σου τώρα και με πετυχες μέσα..η διπλωματική μου στο μεταπτυχιακό έχει τίτλο (ή μαλλον θα έχει τίτλο απο Σεπτέμβρη) "ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΩΝ ∆ΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΜΕ ∆ΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ" (εξετάζοντας κυρίως την νευρική ανορεξία, ψυχογενή βουλιμία). Να γράψω και το όνομά μου..Ειρήνη
ΔιαγραφήΓεια σου Ειρήνη.
ΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα η διπλωματική σου. Ίσως καθώς θα ψάχνεις πηγές που αναφέρονται σε τέτοια θέματα, να καταλάβεις καλύτερα την πολυπλοκότητα των διατροφικών διαταραχών. Στο εύχομαι.
Θα ήθελα μόνο να σε συμβουλέψω να μην κρίνεις εκ του ασφαλούς, μην έχοντας βιώσει συγκεκριμένες καταστάσεις. Γιατί αυτό είναι τελείως λάθος και μπορεί να πληγώσει ανθρώπους. Προσωπικά δεν μ' επηρέασαν στο ελάχιστο τα λόγια σου, γιατί βιώνω χρόνια ολόκληρα την συναισθηματική υπερφαγία και επίσης έχω διαβάσει άπειρα πράγματα για το θέμα. Ξέρω πολύ καλά τί συμβαίνει και καμία σχέση δεν έχει με αυτά που περιγράφεις. Κάποιος άλλος όμως που σε διάβασε, μπορεί εύκολα να πληγωθεί πιστεύοντας ότι κάνει κάτι λάθος ο ίδιος και να οδηγηθεί έτσι σε περισσότερη αυτο-απόρριψη η οποία με την σειρά της οδηγεί σε περισσότερα υπερφαγικά. Οπότε, καλό είναι να προσέχουμε τί λέμε, ειδικά αν δεν γνωρίζουμε καλά το αντικείμενο.
Εμένα δεν μου αρέσει καθόλου το αλκοόλ. Δεν πίνω ποτέ γιατί βρίσκω την γεύση του απαίσια. Θα μπορούσα πολύ εύκολα ν' αρχίσω να κατηγορώ τους αλκοολικούς που πίνουν και να λέω ότι μπορούν να το κόψουν αλλά δεν θέλουν. Αλλά αυτό θα ήταν τελείως λάθος. Γιατί ο εθισμός στο αλκοόλ (όπως και στο φαγητό και σε οποιαδήποτε άλλη ουσία) είναι μια πολύπλοκη πάθηση που πηγάζει από τα συναισθήματά μας και την λανθασμένη διαχείρισή τους. Έχω λοιπόν την ωριμότητα να κατανοήσω τις μεγάλες δυσκολίες που βιώνει ένας αλκοολικός, κι ας μην έχω πιει αλκοόλ ποτέ. Αυτό ονομάζεται συναίσθηση και καλό είναι να προσπαθήσουμε να την καλλιεργήσουμε όταν ερχόμαστε σ' επαφή με άλλους ανθρώπους...
Καλή επιτυχία στην διπλωματική σου.
Ελένη
:-)
καλημέρα σου! δεν κατάλαβα ότι μίλησα τόσο απότομα. ειλικρινά..η ενσυναίσθηση είναι κάτι το οποίο δουλεύω...ευχαριστώ, συγγνώμη, καλή συνέχεια και καλή επιτυχία Ειρήνη
ΔιαγραφήΚαι ποια ειναι η λυση για σενα?να βγαινουμε εξω και να γελαμε ψευτικα? Οταν η καρδια μας ποναει οταν δεν εχουμε ορεξη για τιποτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου συγγνώμη που το ημερολόγιο σου έγινε ενα πεδίο μαχης Κάτι γίνεται και δεν υπάρχει επικοινωνία.... Ειλικρινά το ράβω ,νομίζω αθελα μου δημιούργησα εντάσεις. θα παρακολουθώ την πορεία σου χωρίς σχόλια για να μη δημιουργώ και πρόβλημα... Αν θέλεις ο.τιδηποτε έχεις και το μειλ μου μη διστάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία
Μαρία μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΔεν οφείλεις κανένα συγνώμη!
Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα γράφεις!
Θέλω να ξέρεις ότι με βοηθάς πάρα πολύ!
Καλές είναι οι εντάσεις, γιατί εκφράζουμε αυτά που πιστεύουμε και νιώθουμε. Αν τα καταπιέζουμε, μόνο κακό μας κάνουμε στο τέλος.
Να είσαι καλά και να λες ό,τι θέλεις!
;-)
Ελένη μου γεια σου... Χαίρομαι που τουλάχιστον εστω και στο ελάχιστο σε βοηθάω...Αυτός άλλωστε ειναι και ο σκοπό του ημερολογίουσου... Απλά αγανάκτησα με κάποια πράγματα, καταλαβαίνεις άλλωστε και εσύ και ίσως ξέφυγα λίγο... Έχω την άδεια σου με γάντια του μποξ.... Χα χα Φιλιά!!!!
ΔιαγραφήΜαρία
http://www.mama365.gr/23251/ta-10-vasana-mias-pahoylhs.html μπας και χαλαρώσουμε λίγο...αμάν πια με τα κιλά!!!! στη τελική σε οποίον αρεσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.mama365.gr/22555/pos-katafera-na-haso-polla-kila-5-gynaikes-apokalyptoyn.html και κάποια παραδείγματα για να παίρνουμε θάρρος κ κουράγιο...γιατί όλα είναι θέμα εγκεφάλου λέω εγώ τώρα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά θέλω να ρωτησω
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ Ή ΙΔΙΑ Ή ΕΛΕΝΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΞΗΝΤΑ ΚΙΛΑ??????
και ξαναρωτω
ΕΙΝΑΙ Ή ΙΔΙΑ ΕΛΕΝΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΞΗΝΤΑ ΚΙΛΑ?????
και για να το εμπέδωσω γτ θα τρελλαθω
ΕΙΝΑΙ Ή ΙΔΙΑ Ή ΕΛΕΝΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΕΞΗΝΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ κίλα????
ειλικρινά θα τρελλαθω...εγώ θέλω δεκαπεντε να χάσω κ δν μπορώ...
ΓΙΑΤΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ...ΓΙΑΤΙ????
Yes, she is the same.
ΔιαγραφήΤο επιτρέπω γιατί μπορώ. Τόσο απλά.
:-)
Έχεις σκεφτεί μήπως το ιδανικό για σένα είναι τα κιλά που τώρα βρίσκεσαι?Έχεις σκεφτεί πως ίσως δεν έπρεπε να πιεστεις να φτάσεις κοντά στα 70?ΕΧεις σκεφτεί μήπως δεν υπάρχει λόγος τη δεδομένη στιγμή να αναλύσεις αυτό που συμβαίνει και απλά να το προσπεράσειςγια τη δεδομένη στιγμή?Υπάρχει ουσιαστικός λόγος υγείας που σε πιέζει? Αν όχι γιατί δε το αφήνεις στην άκρη για λίγο.Έχεις σκεφτεί γιατί πριν από καιρό που ήσουν πάλι στα ίδια κιλά αισθανοσουν περίφημα ενώ τώρα αισθάνεσαι σαν ένα σακί λίπος ?Μήπως δεν υπάρχει λόγος για αυτό?Μήπως δεν έγινε και τίποτα που πήρες τη δεδομένη στιγμή κάποια κιλά μήπως ωφελήθηκεςχωρίς καν να το ξέρεις?Αν σε ενοχλεί το σχόλιο μου σβηστο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΔιαγραφήΣίγουρα τα ιδανικά μου δεν είναι τα κιλά στα οποία βρίσκομαι τώρα. Έχω την αίσθηση ότι τα ιδανικά μου κιλά είναι γύρω στα 70. Όταν έφτασα 72,5 kg (το χαμηλότερο που έχω φτάσει) το έκανα αβίαστα, χωρίς τα καταπιεστώ ή να στερηθώ καθόλου!
Σίγουρα η πολλή ανάλυση δεν βοηθάει, αλλά ούτε και το να το αφήσω στην τύχη του. Έχεις δίκιο ότι θα μου κάνει καλό να μην ασχολούμαι πολύ με το θέμα του φαγητού και του βάρους. Θέλω και προσπαθώ να εστιάζω σε πιο σημαντικά θέματα την προσοχή μου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν γράφω συχνά πια στο blog.
Όταν ήμουν πάλι στα 86 kg κατά την κάθοδό μου, αισθανόμουν πολύ καλύτερα γιατί τότε έκανα κάθε μέρα μπάνιο στην θάλασσα και ήμουν γυμνασμένη. Τώρα αισθάνομαι ότι έχω περισσότερο λίπος από τότε. Περπατάω αρκετά, αλλά νομίζω τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το κολύμπι. Επίσης είμαι πρησμένη επειδή τα πήρα απότομα τα κιλά.
Σίγουρα ωφελήθηκα που τα πήρα αυτά τα κιλά. Όχι σωματικά. Σωματικά ήταν ένα πισωγύρισμα. Ψυχικά όμως έμαθα πάρα πολλά. Συνειδητοποίησα πολλά πράγματα. Το "πισωγύρισμά" μου αυτό ήταν τελικά ένα τεράστιο δώρο για μένα και έπρεπε να γίνει.
Το σχόλιό σου ήταν εποικοδομητικό. Γιατί να το σβήσω; Άλλωστε δεν σβήνω κανένα σχόλιο.
Γράφε όποτε θες, ό,τι θες!
Να είσαι καλά!
:-)
Μα και εγώ δε σου Μίλησα για το σωματικό κομμάτι αλλά για το άλλο της διερεύνησης ...στη δεδομένη φάση αν μπορώ ναπω την επιστημονική μου γνώμη κάνε μια παύση και από την αναζήτηση της αιτίας αλλά και από την προσπάθεια να κατεβειςσε κιλά μερικές φορές ή ψυχή μας χρειάζεται ξεκούραση. Αποστασιοποίηση όσο μπορείς δεν αφορά και δε νοιάζει κανένα αν ξαναπήρες κάποια κιλά παραμονο εσενα βγες από το σώμα σου παρατήρησε το σαν εξωτερικός παρατηρητής μην καταγραφείς μόνο τις τροφές αλλά το ποτέ και πως σε έκαναν να νιωσεις την ώρα που τις ετρωγες και μετά .....Για κάθε αρνητικό που βρίσκεις ψάξε να βρεις και ένα θετικό ειδες τι μου απαντήσεις τότε κολυμπουσα και αισθανομουν πιο γυμνασμενη τώρα περπατάω αλλά δεν είναι το ίδιο .Εγώ ξέρεις τι θα έλεγα τότε κολυμπουσα και ήμουν πιο γυμνασμενη αλλά και τώρα περπαταω πολύ μέχρι να έρθει το καλοκαίρι για να ξανακολυμπησω. Σίγουρα κάθε μέρα γυμνάζονται όσο πιο πολύ γίνεται.Έχω παραπάνω λίπος τώρα αλλά φαίνοται καλύτερο το πρόσωπο μου.Όταν πριν από καιρό σου έγραψα ότι αποζητας την προσοχή δεν ήταν γιατί προσπαθούσα να σε προσβαλω δεν έχει να κάνει με εσένα έχει να κάνει με όλους μας αποζητούσε τόσο πολύ την επιβράβευση των άλλων που ξεχνάμε πως και εμείς οφείλουμε να επιβραβεύουν τον εαυτό και τις προσπάθειες μας βαλτωνουμε γιατί οι άλλοι σταματούν να ασχολούνται μαζί μας και εκεί χάνουμε το παιχνίδι ή το κερδίσουμε .Ή ξεκινάμε να ζούμε για εμάς ή οπισθοχωρουμε αναζητώντας την εξωτερική επιβράβευση...Αυτά τα ολίγα τα πολλά τα διάφορα Ξεκούραση για λίγο ....ή ψυχή είναι σαν μια οποιαδήποτε μηχανή ποτέ ποτέ πρέπει να πατάμε το οφφ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη φοβάμαι μήπως χωρίς να το καταλάβεις πίσω γυρίσεις και βρεθείς από το σημείο που ξεκίνησε...τελείως φιλικά σου το λέω γτ την έχω πάθει κ εγώ...ή ψυχολογία με είναι άτιμο πράγμα...ε και τι έγινε λες ανά πάσα στιγμή μπορώ να κάνω δίαιτα, το έχω ξανακάνει....μακάρι να λειτουργήσει σε σένα γτ σε μένα γιοκ!!!!! Σταμάτησα τη δίαιτα, σταμάτησα να κάνω διατροφή...περπατω μια με δύο ώρες καθημερινά,πινω πολύ νερό (παίζει ρόλο στην αποβολη λίπους,εσύ με τα κιλά που είσαι τώρα πρέπει να πινεις τρισημιση λίτρα το λιγότερο ημερησιω ς)κ χωρίς να το καταλάβω χάνω...συγχρόνως χωρίς να πιεζομαι από μόνο του μειώθηκε και ή όρεξη... Δλδ αφού σταμάτησα να σκέφτομαι θερμίδες , διαιτες κλπ λειτουργησε κ λειτουργεί..επιση το τρίτο που προσέχω είναι να αφήνω τουλαχιστον τρεις με τέσσερις ώρες αναμέσα στα γεύματα....απλά ήθελα να μοιράστω την εμπειρία μου..τελείως φιλικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου και τις συμβουλές σου! Σε όλο αυτό το διάστημα δεν έκανα ποτέ δίαιτα ή συγκεκριμένη διατροφή. Τρεφόμουν απλά μ' αυτά που ένιωθα ότι μου κάνουν καλό και μου αρέσουν. Αυτήν την περίοδο, για πολλούς και διάφορους λόγους θέλω να τρώω πολύ. Αυτό συμβαίνει. Δεν σκοπεύω να με καταπιέσω, αλλά να προσπαθήσω να βρω κάποιες ισορροπίες... Ελπίζω να τα καταφέρω!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
:-)
Ελενη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ρε χαιρομαι που εχεις καταλαβει τοσα πολλα για σενα ολο αυτο τον καιρο, για τον εαυτο σου και μονο. Αυτη ειναι η επιτυχια και θελει κοτσια και θαρρος. Γιατι το να παλευεις με το τερας οποιασδηποτε εξαρτησης θελει δυναμη και θαρρος.
Σε μια προσπαθεια, ολοι κανουμε πισωγυρισματα, ομως αν θες να το ξαναπιασεις και να δεις ξανα το στοχο σου, θα τα καταφερεις.
Και εγω με εξαρτηση παλευα και παλευω και παντα αυτη η εξαρτηση θα με ακολουθει και θα με κανει να μη το βαζω κατω, αλλα να προχωραω παρακατω. Εγω βεβαια παιζω με τη ζωη μου και με ολα οσα εχω χτισει, μιας και σου μιλαω για εξαρτηση απο ναρκωτικα. Καθαρη 8 χρονια, αποφοιτη απο προγραμμα με ωρες ψυχοθεραπειας, εχοντας κανει τη δικη μου οικογενεια πλεον, δεν εχω περιθωρια για πισωγυρισμα, αλλα ουτε θελω. Ομως βρισκεται στο μυαλο μου και με κραταει σε επαγρυπνηση. Αυτα τα χρονια φιλοι μου, ξανακυλησαν, αλλοι το ξαναπιασαν. Αυτο που ξερω ειναι οτι αν το θες με ολη σου τη ψυχη, γινεται.
Αν ο στοχος σου ειναι να φτασεις σε ενα ιδανικο βαρος, για παρτη σου, πιαστο παλι απο κει που το αφησες. Βουτα μεσα σου και δες τι σε πηγε πισω, ξερεις εσυ και μονο.
Εδω μεσα εχω διαβασει αξιολογα πραγματα και ανθρωπους που δινουν βοηθεια. Καλο θα ηταν εκτος ιντερνετ, να υπαρχει η ανθρωπινη επαφη. Επικεντρωσου στο στοχο σου και ξεκαθαρισε μεσα σου ποιος ειναι αυτος. Γιατι αν δεν ξεκαθαρισεις, ολο αυτο θα ηταν ενα off,οπως λεμε και θα σε γυρισει πισω.
Φιλικα
Καλησπέρα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου!
Αυτά που γράφεις είναι απολύτως σωστά!
Πολλά συγχαρητήρια που κατάφερες και είσαι μακριά από τον εθισμό σου για τόσα πολλά χρόνια! Είσαι πραγματικά δυνατή, μπράβο σου! Ελπίζω και εγώ κάποια στιγμή να τα καταφέρω.
Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
:-)
To μεηλ μου ειναι olaeinaiapla@gmail.com.
ΔιαγραφήΕιμαι απο Ηρακλειο. Ο,τι θες ευχαριστως να σε βοηθησω!
Ελένη, σου έχω στείλει αίτημα φιλίας στο φβ. Σε "παρακολουθώ" καιρό τώρα ,είμαι κι εγώ σε παρόμοια φάση και είμαι από Κρήτη. Νομίζω κι εσύ. Ίσως να τα πούμε κι από κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη
Καλησπέρα Ελένη μου!
ΔιαγραφήΘα χαρώ πολύ να επικοινωνήσουμε!
Είναι σημαντικό να μην αισθανόμαστε μόνες και να παίρνουμε δύναμη η μία απ' την άλλη!
Να είσαι καλά!
:-)
... Αχ βρε Ελένη είσαι πολύ δυνατή! Σε διαβάζω πολύ καιρό αλλά δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να γράψω κάτι. Τωρα όμως με όλα αυτα που διάβασα τσατίστηκα τόσο που δεν άντεξα. ΜΗΝ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ! ΝΑΙ πήρες καποια κιλα πισω..ας μας πει καποια απο αυτες που σου ασκουνε κριτικη οτι ειναι τελια και οτι ουδεποτε εχει οπισθοδρομηση σε μια προσπαθεια της να κοψει κατι..οπως τσιγαρο- συνηθεια ακόμα και να κόψει κάποιον άνθρωπο απο τη ζωή της. Κυραστηκες λιγο...δεν πειραζει...κατσε στο σκαλοπατι..ξεκουρασου και παρε ανασα. Εμαθες τοσα πολλα για την υγιεινη διατροφη που σιγουρα δεν μπορεις να γυρισεις πισω τοσο απλα. Σε τι φαση εισαι τωρα; πηρες κι αλλα η σταθερη; -αν εισαι στην ψυχολογικη κατασταση και θες να πεις-
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΔεν φαντάζεσαι πόση δύναμη μου έδωσε το μήνυμά σου!
Σ' ευχαριστώ πραγματικά για τα ενθαρρυντικά σου λόγια!
Δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσω πίσω. Όσο για τα κιλά είμαι μια πάνω, μια κάτω, αλλά η τάση συνεχούς αύξησης έχει σταματήσει. Προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου...
Να είσαι καλά!
:-)